Zostaną po mnie statusy na fejsie i maile podpisane pozdro, Ada, xoxo.
Podobno z całego dzieciństwa pamiętamy tylko 400 godzin. Śmiem twierdzić, że z dorosłości zostaje w naszej pamięci proporcjonalnie niewiele więcej. A szkoda.
Z wiekiem wyćwiczona w szkolnej rywalizacji o medale z ziemniaka zmienia się coraz bardziej w pamięć rybki akwariowej. A ile bym dała, by przypomnieć sobie twarze ludzi, z którymi połączyły mnie na krótkie chwile przeróżne przygody, których nigdy więcej nie miałam już spotkać. Tak po prostu.
Były takie przygody, które należało spisać. Takie piękne, filmowe, z których pozostały tylko jakieś okruchy pamięci. Przebłyski, przebitki na przeskakującej taśmie, a ja tak bardzo chciałabym pamiętać pełne dialogi. Ale żyło się na gorąco.
W 2006 roku nie robiłam jeszcze nałogowo zdjęć. Nie miałam nawet aparatu w telefonie. Nawet fejsbuka nie miałam. Ale później wcale nie zrobiło się łatwiej.
Tak, od lat obiecuję sobie, że kiedyś zacznę pisać dziennik, ale taki z prawdziwego zdarzenia. Do szuflady, nie z opcją . Bo popatrzcie na tych wszystkich ludzi z minionych pokoleń, którzy zostawiali po sobie tomy wspomnień, dzienniki z lat xxxx-xxxx, listy. Mam na przykład książkę z listami Lema i jego kumpla. Pewnie nigdy jej nie przeczytam, no ale mam.
A my co? Już widzę te zbiory korespondencji z whats upa i messa. Reportaże epistolarne w reply’ajach z twittera. Broń bogini, jestem jak najdalej od szerzenia fejk newsa o tym, że kiedyś było lepiej. Większość ludzi stąpających po Ziemi przez ostatnie sto tysięcy lat nie zostawiła po sobie ani jednego słowa pisanego. Pewnie w ciągu ostatniego półrocza każde jedno z nas zostawiło po sobie większy ślad niż kilka pokoleń naszych przodków razem wziętych. Tak, zdecydowanie jesteśmy do odtworzenia z tym litanii komentarzy i wiadomości prywatnych.
Chciałabym, żeby to się przekładało na pamięć, ale nie. Nie pamiętam lepiej, chociaż zostawiam po sobie tyle dowodów na swoje istnienie i istnienie innych ludzi i chwil. Zostawiam po sobie statusy na fejsie, opisy na instagramie, komentarze do rzeczywistości na blogu. Ale w międzyczasie zapominam życie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS