Na początku jednak widz słyszy głosy kobiet. To głosy trzech aktorek, które wyłaniają się zza kurtyny i proponują chwilę relaksu, po czym każda z nich uzewnętrznia się wobec widzów w krótkim monologu, pewnie w jakimś stopniu improwizowanym. Wszystkie grają jednak “siebie”, a nie słowa Szekspira. Prolog z “Poskromienia złośnicy”, w którym biedak staje się panem i ogląda spektakl, przytaczają w kilku zwięzłych zdaniach. I zostawiają nas z pytaniem, czy jesteśmy tacy, jacy myślimy, że jesteśmy czy też nasze “ja” konstruują inni?
Oryginalne źródło: ZOBACZ
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS