Zofia Stryjeńska stała się artystką na miarę XX wieku. Jej życie miłosne było pasmem niepowodzeń

Zofia Stryjeńska urodziła się w 1891 roku, zmarła w 1976. Była malarką, graficzką, ilustratorką, scenografką, projektantką tkanin i plakatów oraz zabawek. Jej życie było rozpięte pomiędzy Krakowem, Zakopanym, Paryżem czy Genewą. Za sukces, który osiągnęła zapłaciła największą cenę – tęsknotę za dziećmi. 13 maja przypada 130. rocznica urodzin Zofii Stryjeńskiej z domu Lubańskiej.

Jak podaje portal “Niezła Sztuka”, Zofia Stryjeńska po przyjeździe do Niemiec udaje się do jednej z monachijskich kaplic, gdzie wypowiada słowa: “Boże! Odbierz mi wszystko, wszystko. Dobrobyt, sytość, spokój, przyjaźń ludzką, szczęście rodzinne, nawet miłość! Zwal na mnie cierpienie moralne i tysięczne gorycze – ale za to daj mi możność wypowiedzenia się artystycznego i sławę”.

Do miasta przyjechała studiować, jako Tadeusz – podała się za swojego brata. Wyjechała bo wiedziała, że w Polsce nie będzie mogła zdobyć wykształcenia. Z miasta wyjechała, kiedy koledzy z roku zaczęli się domyślać, że pod przebraniem, kryje się kobieta. Jej postawa pokazuje, że już wtedy była zbuntowana. Wkrótce stanie się “księżniczką polskiego malarstwa” – jak określił ją Mieczysław Grydzewski, redaktor Wiadomości Literackich.

Zofia Stryjeńska w 1916 roku zostaje żoną Karola Stryjeńskiego – projektanta wnętrz i sztuki użytkowej, syna wybitnego architekta – Tadeusza. Para miała trójkę dzieci, Marię Magdalenę oraz synów Jana i Jacka.

Stryjeńska kochała dzieci, ale mocniej kochała sztukę. W pewnym momencie swojego życia była też chorobliwie zazdrosna o męża. Podczas kłótni z nim zdarzało się, że darła swoje prace. Była też bohaterką skandali podczas mieszkania w Zakopanem. Chodziły plotki, że opętana zazdrością śledziła męża, a gdy w końcu dorwała jego kochankę, podrapała jej policzki.

Związek Stryjeńskiej jednak nie przetrwał próby czasu. Po rozwodzie ze Stryjeńskim, Zocha ponownie w 1929 roku wychodzi za mąż za aktora – Artura Klemensa Soche. Ich małżeństwo było raczej związkiem platonicznym, które przetrwało sześć lat. W jej życiu, choć na krótko, pojawił się również pisarz i podróżnik Arkady Fiedler.

Do najpopularniejszych dzieł Stryjeńskiej należą między innymi: trzy teki Bożków Słowiańskich (1918, 1922, 1934) cykl pięciu obrazów Pascha (1917-1918), obrazy z cyklu Łowy Bogów (1921), obrazy Poranek, Wieczór i koncert Beriota (1923), obraz Piast czy cykl Młoda wieś Polska.