A A+ A++

“18 lutego 2021 roku w wieku 88 lat, zmarł Profesor Wiesław Juszczak, emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk” – napisano na Facebooku Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego.

Jak przypomniano, “prof. dr hab. Wiesław Juszczak (ur. 1932), emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, był jednym z najwybitniejszych polskich historyków sztuki, Mentorem, Przyjacielem i Wychowawcą wielu pokoleń historyków sztuki, filozofów, literaturoznawców i filmoznawców, promotorem ponad 50 prac doktorskich”.

“Z Instytutem Historii Sztuki UW związany był od czasu swoich studiów magisterskich i doktorskich, zawodowo – od 1985 r. W 1976 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego w Instytucie Sztuki PAN, gdzie pracował od 1961 r. Był także wykładowcą Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego” – napisano.

“Wychował pokolenia polskich humanistów”

We wpisie podkreślono, że prof. Juszczak “był autorem kilkunastu monografii dotyczących europejskiej historii sztuki i teorii sztuki XVIII-XIX wieku, greckiej filozofii sztuki, dziejów i teorii ornamentu, historii filmu”. “Jego przełomowe dzieła poświęcone malarstwu polskiego i europejskiego modernizmu, a także filozofii sztuki należą dziś do kanonu lektur, na których wychowały się pokolenia polskich humanistów. Był również wielkim znawcą i tłumaczem literatury anglojęzycznej” – czytamy we wpisie.

Jak przypomniano, “za swoje wybitne osiągnięcia naukowe i w dziedzinie kultury Profesor Wiesław Juszczak był wielokrotnie odznaczany najwyższymi nagrodami państwowymi i naukowymi”. “Ogromny naukowy i dydaktyczny wymiar dzieła Profesora Wiesława Juszczaka został w szczególny sposób uhonorowany przez Uniwersytet Warszawski, na którym w 2013 r. odbyła się uroczystość odnowienia jego doktoratu” – napisano.

“Z ogromnym żalem i poczuciem wielkiej straty przyjęliśmy wiadomość o śmierci Profesora Wiesława Juszczaka – uczonego od sześćdziesięciu lat związanego z Instytutem Sztuki PAN” – napisano na Fb Instytut Sztuki PAN.

Przypomniano, że był “wybitnym historykiem, teoretykiem i filozofem sztuki, tłumaczem, znawcą literatury, filmu, baletu i muzyki”. “Niepodobny do nikogo i niezgodny z codziennością. Wytworny i oryginalny we wszystkim co robił, co myślał i jak myślał. Mądry i dobry” – czytamy we wpisie.

“Uczył, że sztuka prowadzi ku granicom poznawalnego i niepojętego, że po to istnieje – od malowideł w jaskiniach i misteriów starożytnej Grecji po filmy Wernera Herzoga” – podkreślono.

Zaznaczono, że “będąc niezwykłym erudytą i świetnym fachowcem”, prof. Wiesław Juszczak “nie ufał ‘narzędziom naukowego warsztatu’ i możliwościom ‘racjonalnej wiwisekcji'”.

“Te wszystkie wyuczone metody nie mogą przecież zastąpić gotowości i otwarcia na przyjęcie epifanicznego błysku, ‘jakim darzy nas sztuka’. Ów błysk, który się zdarza tylko niekiedy, stanowi odbicie twórczego napięcia w akcie kreacji. Wobec niego – twierdził Juszczak – ‘śmierć jest naprawdę czymś niewiarygodnym. Nie strasznym nawet, nieodrażającym, niewiarygodnym po prostu, nierzeczywistym wobec rzeczywistości sztuki'” – przypomniano we wpisie na Fb IS PAN.

Wyrazy żalu wyraził Oddział Warszawski Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (OW SPP). “Nasz kolega. Wybitny historyk sztuki, tłumacz, autor kultowej książki o ‘Postimpresjonistach'” – czytamy we wpisie OW SPP na Facebooku.

Życiorys Profesora

Wiesław Juszczak urodził się 26 czerwca 1932 r. w Warszawie. Był absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W 1955 r. ukończył Uniwersytet Warszawski, a w 1962 r. na tej uczelni zdobył tytuł doktorski. W latach 1962-63 odbywał staż w Courtauld Institute of Art w Londynie. W 1976 r. habilitował się w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie. W 1987 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 5 lat później – zwyczajnego. Od 1961 r. był pracownikiem Instytutu Sztuki PAN, a od 1985 r. – Instytutu Historii Sztuki UW.

Do jego najważniejszych publikacji należą: “Fragmenty. Szkice z teorii i filozofii sztuki” (1995), “Postimpresjoniści” (1972), “Malarstwo polskie. Modernizm” (1977), “Wojtkiewicz i nowa sztuka” (1965 i 2000), “Fakty i wyobraźnia” (1979), “Zasłona w rajskie ptaki” (1981 i 2004), “Realność bogów” (2002), “Wędrówka do źródeł” (2009), “Archeologia mitu”, t. 1 i 2 (2012), “Ekfraza poetycka w antycznej Grecji (przykłady wybrane)” (2012), “Poeta i mit” (2014).

W 2010 r. prof. Juszczak odebrał Nagrodę im. Ksawerego i Mieczysława Pruszyńskich, przyznawaną przez PEN Club Polska.

Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (w 1999 r.) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (w 2014 r.). W 2012 r. odznaczono go Złotym Medalem “Zasłużony Kulturze … czytaj dalej

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykuł„To nie było przeszukanie, to pogrom!” Milicja u obrońcy praw człowieka z Mohylewa.
Następny artykułAuto Perfekt Cup – czyli piłkarska przygoda Skrzatów w Dobczycach