Dziś nad ranem, po ciężkiej chorobie zmarł Tomasz Zwierzchlewski, nauczyciel języka polskiego od 1989 roku, pierwszy dyrektor Gimnazjum Publicznego w Bisztynku. Miał 56 lat. – Udowodnił, że zawód nauczyciela można podjąć z powołania – wspomina jedna z jego byłych uczennic. Zebraliśmy wspomnienia o panu Tomaszu.
Tomasz Zwierzchlewski od 1 września 1989 do 31 sierpnia 1990 roku pracował w Szkole Podstawowej w Sątopach. Od 1 września 1990 do 31 sierpnia 1999 roku był nauczycielem Szkoły Podstawowej w Bisztynku, a w okresie od września 1992 do końca sierpnia 1997 pełnił funkcję zastępcy dyrektora.
Od początku roku szkolnego 1999/2000 do 31 sierpnia 2003 roku był dyrektorem Gimnazjum Publicznego w Bisztynku, a następnie nauczycielem języka polskiego tego gimnazjum. W ostatnich latach pracował w Szkole Podstawowej w Bisztynku.
Przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa Zarządu Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Bisztynku. Był radnym VII kadencji Rady Miejskiej w Bisztynku i pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Miejskiej oraz zastępcy przewodniczącego Komisji Edukacji, Zdrowia, Spraw Społecznych i Porządku Publicznego.
– Tomka znałem od 30 lat i była to znajomość bliska. Większość tego czasu spędziliśmy w szkole jako współpracownicy i koledzy. Tomasz był nauczycielem języka polskiego, a ja nauczycielem wychowania fizycznego i obaj uwielbialiśmy sport. Pierwsze co przychodzi mi na myśl o Tomku to jego niesamowicie wysoki poziom kultury osobistej oraz to, że był bardzo lubiany przez swoich uczniów. Przez te wszystkie lata w szkole wspieraliśmy się w wielu sprawach – wspomina burmistrz Bisztynka Marek Dominiak.
– Prywatnie spotykaliśmy się w różnych sytuacjach, czy to na działce, czy na wycieczce, nad jeziorem, na stadionie, na kuligu i jeszcze w wielu innych miejscach. Zdarzało się, że przy piwie czy kieliszku – dodaje.
– Najlepszym tego przykładem był rok szkolny 2001/2002. Na moją prośbę wyraził zgodę, abym mógł przygotowywać dziewczyny do sztafetowych biegów przełajowych w jednostce treningowej, czyli na dwóch lekcjach pod rząd. Pamiętam jak już podczas Mistrzostw Województwa Warmińsko-Mazurskiego, które odbywały się w parku im. Janusza Kusocińskiego w Olsztynie z wielkim entuzjazmem i głośno, bo głos miał donośny, dopingował każdą z dziewczyn, która kończyła swoją zmianę. Bardzo się cieszył i gratulował im, gdy jesienią 2001 roku w sztafecie 10×600 metrów wygrały te zawody, a wiosną 2002 roku na dystansie 10×800 metrów powtórzyły ten wynik. Wiem doskonale, że mało który dyrektor szkoły jedzie ze swoimi podopiecznymi na zawody – opowiada Marek Dominiak.
– Od jesieni 2014 roku nasze relacje się ochłodziły. Wtedy zdecydowałem się na kandydowanie w wyborach na stanowisko burmistrza Bisztynka a Tomek był w innej drużynie. Tak w życiu bywa. Jednak poziom współpracy pozostał do końca godny i porządny – dodał
Uczniowie wspominają, że w gimnazjum pan Tomasz nosił ksywkę “Śledziu”. Nazywano go też po prostu “Facet”.
– Super polonista z wielką wiedzą i poczuciem humoru. Lekcje z Panem Tomkiem były samą przyjemnością, zawsze się uśmialiśmy – wspomina Zuzanna Adamus mieszkająca dziś we Francji.
– Pomógł mi przy pracy magisterskiej w tłumaczeniu książki z francuskiego na polski. Siedział ze mną godzinami oczywiście za darmo, z wielką pasją – dodaje.
– Mnie pan Tomasz nie uczył, ale przeprowadziliśmy dużo dyskusji na tema piłki nożnej i spraw Reduty Bisztynek oraz Orkana Sątopy – wspomina Dawid Zarecki.
– Był opiekunem samorządu szkolnego, gdy chodziłem do podstawówki i dyskutowaliśmy z nim czasem wiele godzin. Zawsze wsłuchiwał się w to co mamy do powiedzenia – wspomina Błażej Podbielski
– Nie lubił jak mu się “pierdoły opowiadało”. Zawsze miała “iść kawa na ławę”. To były jego słowa. Super nauczyciel, był takim luzakiem. Wszystko potrafił zrozumieć i doradzić. Aż chciało się chodzić na język polski – wspomina Weronika Walczak.
– Sprawiał, że nawet te najmniej ciekawe sprawy stawały się ciekawe. I choć nauczycieli polskiego miałam sporo w swoim życiu, to jego rady i opinie spośród tych wszystkich trafiały do mnie najbardziej. Udowodnił, że zawód nauczyciela można podjąć z powołania – mówi Daria Rudzka.
– Pana Tomka znałam od zawsze, zresztą w Bisztynku nie da się kogoś nie znać. Najpierw ze szkoły, choć nie był moim nauczycielem, ale były zastępstwa, rozmowy na korytarzach, przygotowania spektakli i wydarzeń szkolnych, wycieczki. Widywaliśmy się podczas meczów Reduty jednak najbliższy kontakt mieliśmy nie tak dawno, podczas ostatnich wyborów kiedy to byliśmy w jednym komitecie, co nas bardzo wszystkich zbliżyło . Mieliśmy okazję pracować wspólnie nad programem. Wtedy też poznaliśmy się bliżej. Wspaniały człowiek o wielkim sercu, wyrozumiały, z nienagannymi manierami i wielkim szacunkiem do ludzi. Przy każdym spotkaniu całował mnie w dłoń. Prawdziwy dżentelmen. Elokwentny, zabawny, ze wspaniałym stylem bycia. Zawsze elegancki i pod krawatem. Takiego go zawsze będę pamiętać – wspomina pani Paulina Kaliszuk.
Pogrzeb Tomasza Zwierzchlewskiego odbędzie się 21 marca o g. 13. Z uwagi na epidemię koronawirusa, na klepsydrach znalazła się prośba, aby w pogrzebie uczestniczyła tylko najbliższa rodzina
Andrzej Grabowski
[email protected]
Od autora:
Pan Tomasz był dla mnie, od wielu lat, po prostu Tomkiem. Był młodszy ode mnie o rok. Wiem, że ciężko chorował i ta choroba go pokonała. Mam wiele wspomnień z nim związanych. Śmiesznych i tych całkiem poważnych. Był wychowawcą klasy mego syna. Pamiętam wiele wyreżyserowanych przez niego akademii szkolnych, które opisywałem, bo ich poziom wykraczał poza ramy zwykłych, szkolnych, słowno-muzycznych montaży. Pamiętam go w roli spikera na meczach Reduty Bisztynek, której był wiernym kibicem.
W szczególny sposób zapamiętałem go, z kampanii przed ostatnimi wyborami samorządowymi. Był jedynym kandydatem na radnego, który podszedł do mnie na ulicy. “Czuję się w obowiązku zaagitować cię, abyś na mnie głosował, bo startuję z twego okręgu. Oczywiście decyzję podejmiesz sam” powiedział i uścisnął mi dłoń. Odparłem tylko, że nie jest wykluczone, że na niego właśnie zagłosuję.
Spędziliśmy wiele czasu na dyskusjach o literaturze, polityce, współczesnym świecie i problemach lokalnych.
Był srogim recenzentem moich tekstów pisanych na różnych portalach i w gazecie. Zwracał mi uwagę na błędy stylistyczne, albo chwalił sposób ujęcia tematu. Jego uwagi były zawsze cenne.
Tomku! Do zobaczenia!
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS