Z pozycji i perspektywy ‘niespiesznego przechodnia’, albo (jak pisano w teorii powieści, której ojcem jest Gustaw Flaubert) – “lustra na gościńcu”, lub ‘pieska przydrożnego’ (Miłosz) – piszę o ludziach wybitnie uzdolnionych. Nie oceniam ich po ‘kolorze krawata’, bo miarą ich wielkości jest Ponadczasowa Sztuka, jaką uprawiają po Mistrzowsku. Nie są to monolity, postaci pomnikowe, tylko ludzie żywi, z krwi i kości, często także ze swoimi ułomnościami w tak zwanym życiu prywatnym, codziennym. Do każdego można się przyczepić, ‘upupić’ go, przylepić mu łatę, wsadzić do szuflady i zamknąć ją na siedem spustów. Najczęściej klucznikami są miernoty, które nic nie wnoszą do świata poza zdrożnym kokietowaniem bagiennego zastoju i patosem własnych osobowości.
Ryszard Filipski. Genialny aktor wielokrotnie porównywany z Genem Hackmanem. Fenomenalny odtwórca roli ostatniego polskiego „zagończyka”, legendarnego majora Hubala. Narodowiec z przekonania – niewygodny dla każdej władzy. Przez pewien czas szeregowy członek pzpr, podpisał list 2000 potępiający Jacka Kuronia i Adama Michnika. Uczulony na zbrodnie Izraelitów w Służbach Bezpieczeństwa, ale nie antysemita! Antyniemiecki! Nigdy nie był członkiem Z. P. “Grunwald”, jednak bronił go mec. Jerzy Kossecki i reż. Bohdan Poręba. Zakochany do szaleństwa w Marszałku Piłsudskim – nieomal utożsamiający się z Nim i ‘organizujący patriotyczne zbiórki w lesie’ – jednak wytykający Mu antydemokratyczny Przewrót Majowy… Doprowadzony do śmierci i cudem uratowany przez Bożą interwencję…
Głowa mała, rozum krótki! ‘Bądź tu mądry i pisz wiersze’, jeśli ktoś jest taki mądry i bez winy – niech pierwszy rzuci kamień… Jednak napiszę notkę o tym polskim wybitnym Aktorze urodzonym we Lwowie 17 lipca 1934 roku. Nie wartościuję, a uczciwie relacjonuję. Z góry przepraszam za długość ‘notki’, bowiem Filipski – to osoba pełna treści, o przebogatej osobowości i takich dokonaniach.
Geniusz aktorstwa — postać tak bardzo wyrazista, że już ta cecha stanowi jak gdyby samoistną wartość: wypełnia kadr filmowy, stwarza określoną atmosferę. ORYGINALNOŚĆ propozycji Aktora polega na stosowaniu – w formie doskonałej – świetnego manewru wobec widza: Jego z gruba ciosani bohaterowie, niezbyt wrażliwi, wraz z rozwinięciem fabuły filmu owej toporności i niewrażliwości nadają głębszy sens. Jeśli zgłębić Jego dokonania, to nagle uświadamiamy sobie, że aktor nie został zamknięty raz na zawsze w obrębie ustalonych typów i sytuacji, że ma szansę grać również i te role, które są jak gdyby na przekór jego warunkom fizycznym. W każdej z ról jest niesłychanie wiarygodny.
Owa wiarygodność wybitnie kroczyła w parze z innym przymiotnikiem, bo tak się składa, że o Artyście powiada się, że jest Człowiekiem zawsze i dla każdej władzy niewygodnym — to określenie przylgnęło do aktora, stanowiąc tym samym potwierdzenie Jego nieszablonowego, ‘buntowniczego’ charakteru. Nie lubi MNIEMANOLOGII, nienawidzi HIPOKRYZJI i już dzięki temu potwierdza ISTOTĘ… FAKTU. Nigdy też nie pospolitował się, nie dał się złamać, stłamsić, mając jednocześnie odwagę przyznać się do nie do końca przemyślanych decyzji.
Znany w środowisku z bardzo niekonwencjonalnego podejścia do zawodu: “Zawód aktora jest zawodem niepoważnym, choć może stać się POSŁANNICTWEM.” Udowodnił to Ryszard Filipski wielokrotnie, rolami o przeogromnym ładunku prawdziwości, szczerości i rzetelności przy odtwarzaniu ról takich jak: Grota Roweckiego, Hubala, czy Marszałka Piłsudskiego. Nawet w czasie przerw pomiędzy kadrami wykazuje się innością: w czasie przerwy śpi na stojąco, regenerując siły.
A jak się kojarzy widzowi? Większości z niezłomnością, wielką determinacją, znakomitym warsztatem i… PATRIOTYZMEM, za który tak Aktora łajano i szkalowano. Nazywano Go komuchem, faszystą, klerykałem, a zatem dlaczego odbiera się Filipskiemu prawo, aby sam siebie nazwał, określił, jak – czuje?
“BYŁEM, JESTEM I BĘDĘ POLAKIEM” — sztandarowe i znamienne słowa Artysty — zawsze i dla każdej władzy niewygodnego, w zależności od “potrzeby” nazywanego — by nie rzec przezywanego. Nie dostrzeżono, że Ryszard Filipski był i jest PATRIOTĄ, narodowcem, który nigdy nie “przefarbował się” na rewizjonistę! Cóż w tym dziwnego, że komuś zależy na kraju, w którym żyje – Ojczyźnie – i głosi to publicznie?!
Ryszard Filipski z jednej strony był wielbiony przez polską publiczność, z drugiej zaś – uchodził za jednego z najbardziej kontrowersyjnych artystów okresu PRL-u. Będąc na szczycie, filmowy HUBAL z dnia na dzień stracił cały swój dorobek, został osaczony, zniszczony i… stał się nędzarzem… — za Prawdę głoszenia swoich poglądów, ocen wynikających z Wiedzy o SB Izraelici stali się obsesją polityczną Aktora, ale pamiętajmy, że nie tylko: antyniemieckość, to druga nurtująca Go kwestia. (Świetnie ujął te kwestie, tematy Jerzy Karaszkiewicz w swojej książce “Pogromca łupieżu”. Polecam Państwu, tę lekturę).
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS