Już w czasach staropruskich wyprawy rycerzy krzyżowych zależały od tego, czy pozamarzały jeziora, moczary i bagna, których zakuty w zbroję konny rycerz nie był w stanie sforsować w porze letniej. Ta część Mazur znajduje się ponad 120 metrów nad poziomem morza. Przez to jest znaczny wpływ wiatrów od strony wschodniej i południowo-wschodniej, z Syberii i Rosji.
Mieszkańcy długo pamiętali surową zimę na przełomie roku 1708 i1709, która poprzedziła na Mazurach wybuch straszliwej zarazy. Podobno ptaki zamarzały na śmierć w locie, bydło w oborach, a ludzie w łóżkach w pościeli. Watahy wilków krążyły wokół ludzkich osiedli w poszukiwaniu pożywienia. Aż do maja Bałtyk był zamarznięty na dziesiątki kilometrów od brzegu.
W roku 1893 z Ełku do Olecku przeniesiono stację meteorologiczną. Od tego czasu dokonywano regularnych pomiarów meteorologicznych. Do uruchomienia stacji i prowadzenia obserwacji zjawisk pogodowych na tym terenie przyczynił się ówczesny nauczyciel szkoły rolniczej w Olecku dr Pabst, ale kilka lat później przejęła ją państwowa służba meteorologiczna.
W czasach, kiedy Olecko należało jeszcze do Niemiec, dwa superlatywy określały jego specyfikę na terenie rozległej Rzeszy: największy rynek i najzimniejszy klimat. Tu właśnie na wschodnich krańcach Mazur notowano najniższe temperatury spośród wszystkich miejscowości położonych na terenach do 1000 m nad poziomem morza.
11 maja 1888 roku przed południem w Olecku miała miejsce wielka śnieżyca. 29 maja 1810 roku nadciągnęła nad Olecko okropna wichura, której towarzyszyły obfite opady śniegu i mróz, które zniszczyły zasiewy.
W czasach nam bliższych jako rekordową “zimę stulecia” zapamiętano surowa i długą zimę roku 1929, kiedy 9 lutego na termometrach stacji meteorologicznej w zanotowano – 42 stopnie C. Jako pewną osobliwość warto odnotować, że 3 czerwca 1928 roku spadł tu śnieg na wysokość kilku centymetrów i pokrył zielone łąki i pola oraz rozwinięte liście drzew.
Podobnie niskie temperatury zanotowano w marcu 1940 roku -38,0 °C.
Średnia wieloletnia temperatura stycznia w powiecie ełckim wynosi – 4,2 st. w oleckim – 4,8 stopni C, a w gołdapskim lutego – 4,5 stopni C.
Rekordy temperatury, zwłaszcza w zimie, wcale nie pokrywają się z temperaturami średnimi – najniższa temperatura, jaką kiedykolwiek zanotowano w uchodzących za polski biegun zimna Suwałkach wynosiła – 32 °C – tyle samo, co w uważanym za “ciepłym” Wrocławiu.
Wydaje się to jednak niewiele w porównaniu z najniższą temperaturą kiedykolwiek zanotowaną na Ziemi. Na Antarktydzie bowiem, 21 lipca 1983 roku odnotowano 89,6 °C poniżej zera!
Oprócz wymienionych już niskich temperatur w krainie EGO należy wymienić znacznie więcej dni z przymrozkiem, w Olecku jest 139, podczas gdy w Warszawie 112, a w Świnoujściu – tylko 80.
Zabezpieczenie się przed mrozami, wiatrem i opadami wymagało już większego wysiłku. Związane było z koniecznością budowy solidnych domów mieszkalnych i budynków dla zwierząt gospodarskich. Długie i ostre zimy sprawiały, że troska o odpowiedni opał stanowiła jeden z podstawowych elementów ludzkiej egzystencji. Dostarczały go tradycyjnie okoliczne lasy. Drewno stanowiło przez długie lata podstawowy materiał budowlany i opałowy. W niektórych wsiach wydobywano torf, węgiel stanowił znacznie droższy materiał opałowy i na ogrzewanie nim mieszkań mogli pozwolić sobie tylko zamożniejsi. Byli i tacy, którzy zbierali susz leśny i z utęsknieniem wyczekiwali na mazurską wiosnę.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS