Wirus upośledzenia odporności, znany powszechnie jako wirus HIV, stanowi problem dla zdrowia publicznego od ponad 30 lat. Ogromnym postępem w przeciwdziałaniu skutkom wywoływanym przez wirusa w ludzkim organizmie było opracowanie i wdrożenie skojarzonej terapii antyretrowirusowej (HAART).
Umożliwiło to Wspólnemu Programowi Narodów Zjednoczonych Zwalczania HIV i AIDS (UNAIDS) zaplanowanie kontynuacji działań koordynacyjnych i doprowadzenie do sytuacji, w której 90 proc. pacjentów:
– jest zdiagnozowanych na obecność wirusa,
– jest objętych leczeniem,
– osiąga supresję wiremii, tzn. jest niezakaźnych.
Najnowsze doniesienia w regionie Europy Zachodniej wskazują na korzystny trend epidemiologiczny, gdzie w większości krajów udało się osiągnąć zamierzony cel.
Gwarancją sukcesu jest jak najszybsze wykrywanie zakażeń i wdrażanie terapii, do czego niezbędne jest prowadzenie regularnych testów na obecność wirusa HIV na szeroką skalę, zwłaszcza w grupach najbardziej narażonych na zakażenia. Niestety, dane epidemiologiczne dla Polski wskazują, iż wykonuje się tylko około 11 testów na 1000 osób. Szacunkowe wyliczenia dla kontinuum działań koordynacyjnych dla Polski wskazuje, że 82 proc. zakażonych jest świadome obecności wirusa, u 85 proc. zdiagnozowanych zastosowano terapię antyretrowirusową, natomiast u 96 proc. osiągnęło supresję wiremii. Świadczy to o potrzebie poprawy diagnostyki, aby więcej osób zostało objętych właściwym leczeniem, poprzez zwiększenie dostępności do testów wykonywanych samodzielnie czy też przez wykwalifikowany personel niemedyczny.
Trend nowo wykrywanych zakażeń wirusem HIV w Polsce w ciągu ostatnich lat jest rosnący. W latach 2009-2019 średnia liczba przypadków wzrosła z 955 do 1335 przypadków na rok. Tendencja zakażeń wśród kobiet pozostaje na zbliżonym poziomie, natomiast wśród mężczyzn odnotowano przyrost. Również dla starszych grup wiekowych odnotowano zwiększenie liczby nowych przypadków zakażenia, co wskazuje na potrzebę zintensyfikowania działań edukacyjnych w szczególności dla mężczyzn w wieku powyżej 40 lat. Optymistycznym aspektem pozostaje niski poziom zakażeń wśród nastolatków oraz brak tendencji wzrostowej u dorosłych w wieku poniżej 30 lat.
Liczba nowych przypadków zakażeń spowodowanych przyjmowaniem narkotyków gwałtownie spadła z 80 proc. w latach 2000-2001 do zaledwie 5,4 proc. w latach 2017-2019. Wśród możliwych dróg zakażenia zdecydowanie dominują kontakty seksualne, zwłaszcza wśród mężczyzn odbywających stosunki z innymi mężczyznami (MSM), ale również stosunki heteroseksualne. Udział drogi transmisji wirusa u osób heteroseksualnych w populacji osób zakażonych dla niektórych polskich województw wyniósł niemal połowę zdiagnozowanych przypadków, mimo znacznego spadku na przestrzeni lat 2007-2017 o 44 proc.
Autor: Katarzyna Warszawska
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Internautów do artykułu:
Zakażenia ludzkim wirusem upośledzenia odporności w Polsce – stan na rok 2020. Jeżeli uważasz, że komentarz powinien zostać usunięty, zgłoś go za pomocą linku “zgłoś”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS