Rozszyfrowanie genomów kilku starożytnych wojowników, których szczątki odkryli naukowcy w różnych częściach globu, pokazało: to kobiety. I o ile świadectwa o dzielnych wojowniczkach wśród Wikingów już się zdarzały, to dane genetyczne i archeologiczne uzyskane po analizie scytyjskich pochówków nadają nowy impuls debacie na temat istnienia legendarnych Amazonek.
Pochówki kobiet
Po raz pierwszy radzieccy naukowcy opowiedzieli o zawodowych wojowniczkach u Scytów w latach 80. XX wieku. Po przestudiowaniu starożytnych kurhanów pogrzebowych w regionach nadwołżańskich i nad Morzem Azowskim zasugerowali, że około jedna trzecia wojowników to w rzeczywistości kobiety.
Faktem jest, że płeć pochowanych była często określana przez rzeczy odkryte obok nich. Jeśli w pochówku było dużo broni, uważano, że był to grób mężczyzny. Z kolei ozdoby i lusterka świadczyły o kobiecym pochówku. Jednak naukowcy, opierając się na analizie szkieletów, argumentowali, że niektóre z nich mogą być szczątkami kobiet.
Do 1991 roku było już około 120 takich grobów kobiecych z bronią – głównie na terytorium, na którym żyli Scytowie europejscy. Wiek pochowanych osób – od 16 do 30 lat.
Mity ożywają
Prawie trzy dekady później analiza DNA i nowe metody badawcze wykazały, że radzieccy specjaliści mieli rację. W 2017 roku ormiańscy naukowcy, badając miejsce pochówku dwudziestoletniej scytyjskiej dziewczyny z VIII-VI wieku p.n.e., odkryli, że zmarła z powodu rany otrzymanej w walce – najprawdopodobniej została postrzelona w nogę podczas bitwy. A cechy kości młodej scytyjskiej kobiety wskazywały, że spędzała dużo czasu w siodle.
Podobne wnioski wyciągnęli specjaliści z Instytutu Archeologii Rosyjskiej Akademii Nauk, którzy badali kurhan Scytów z IV wieku pne, odkryty w 2019 roku w obwodzie woroneżskim. Szczegóły pochówku świadczyły o przynależności do stanu wojowników czterech kobiet tam pochowanych w wieku od 12 do 50 lat.
Obok głowy najstarszej z nich leżał nóż owinięty materiałem i grot strzały z rozwidlonym końcem. To, wraz z licznymi szczegółami broni i uprzęży dla koni, wskazywało, że rzemiosłem kobiet scytyjskich była walka. Uważa się, że w irańskojęzycznych plemionach koczowniczych i półkoczowniczych w Europie Wschodniej pilnowały bydła, mienia i domów, w czasie, gdy mężczyźni brali udział w długich wyprawach wojennych.
Według szefa ekspedycji Walerego Guljajewa, Amazonki są zjawiskiem panscytyjskim. Sypano dla nich osobne kurhany i odprawiano obrzędy pogrzebowe, które zwykle wykonywano podczas pochówku mężczyzn.
Równość płci?
Równolegle zespół naukowców z Moskiewskiego Instytutu Fizyki i Technologii pracował nad rozszyfrowaniem genomu młodego scytyjskiego wojownika, który żył około 2600 lat temu. Naukowcy znaleźli jego szczątki w drewnianym sarkofagu w 1988 roku w Republice Tuwa. W miejscu pochówku nie było typowo kobiecych rzeczy, takich jak lustra, ale pojawił się topór, łuk i strzały. Na tej podstawie naukowcy określili, że przed nimi znajduje się grób młodego mężczyzny.
Teraz analiza DNA zmieniła starożytnego młodego mężczyznę w nastolatkę nie starszą niż 14 lat. Była ubrana w koszulę i spodnie, a na nich miała długi futrzany płaszcz, prawdopodobnie uszyty ze skór gryzoni należących do rodziny skoczkowatych.
Dzięki uzyskanym danym możemy założyć, że u Scytów dziewczęta brały udział w polowaniach i wyprawach wojennych na równi z chłopcami – twierdzą autorzy pracy.
Wiking był kobietą?
Trzy lata temu szwedzcy naukowcy odkryli, że Wiking, który żył w X wieku i był uważany za mężczyznę przez ponad sto lat, w rzeczywistości był kobietą.
Grób został znaleziony pod koniec XIX wieku w południowo-wschodniej Szwecji w mieście Birka. Odkryte artefakty wskazywały, że zmarły był nie tylko zawodowym wojownikiem, ale najprawdopodobniej wysokim rangą oficerem. Oprócz broni – topora bojowego, noża, włóczni i strzał przebijających zbroję – obok niego leżał zestaw do gry w szachownicę. Każdy, kto usiadł do gry, musiał opracować strategię i taktykę pojedynku.
Jednak kilka lat temu grupa naukowców, dokładnie badając szkielet, zasugerowała, że znaleziony wiking może być kobietą. Ale ich wnioski pozostały wątpliwe, ponieważ wcześniej nic nie wiadomo o wojowniczkach – oficerach. A teraz ekspertom z Uniwersytetu Sztokholmskiego udało się wyizolować DNA jądrowe z zęba i kości lewego ramienia i przeanalizować ją.
W obu próbkach nie było chromosomu Y, który określałby płeć męską, ale był drugi chromosom X, który pozwala nam stwierdzić z pewnością: wysoko postawionym wojownikiem byłą kobieta. Zgodnie z wynikami analizy izotopowej – naukowcy określili stosunek stabilnych izotopów strontu w zębach zmarłej – ona nie urodziła się w Birce. Prawdopodobnie została przywieziona do tego miasta jako dziecko.
Autorstwo: Alfija Jenikiejewa
Źródło: pl.SputnikNews.com
Bibliografia
1. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1002/oa.2838
2. https://www.archaeolog.ru/ru/expeditions/expeditions-2019/donskaya-arkheologicheskaya-ekspeditsiya
3. https://www.archaeology.org/news/8802-200617-scythian-mummy-genome
4. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/ajpa.23308
5. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14619571.2016.1175774?journalCode=yeja20
6. https://www.researchgate.net/publication/312474924_People_in_Transition_Life_in_the_Malaren_Valley_from_an_Osteological_Perspective
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS