Zaczął ks. Edward Limanówka, skończył ks. Józef Leśniowski

Życie religijne w parafii Matki Bożej Anielskiej koncentrowało się wcześniej wokół kościoła klasztornego Najświętszej Maryi Panny Sióstr Służebniczek. Ten wybudowany według projektu Stanisława Pollaka, poświęcony został 2 sierpnia 1932 r.

W 1971 r. bp Jerzy Ablewicz kieruje do Dębicy ks. Edwarda Limanówkę. Na razie w charakterze wikariusza eksponowanego i rektora kościoła – kaplicy zakonnej Sióstr Służebniczek, podległego proboszczowi parafii św. Jadwigi. Ale już dwa lata później erygowana zostanie nowa parafia pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej.

Józef Limanówka, brat nieżyjącego już pierwszego proboszcz tej wspólnoty, we wspomnieniu wydanym z okazji 20 rocznicy jego śmierci, pisze, że dla ułatwienia parafianom udziału w nabożeństwach ks. Edrward Limanówka zwiększył maksymalnie liczbę mszy św. w niedziele i święta. Ale kluczową sprawą była dla niego budowa kościoła.

Dlatego starał się o pozyskanie terenu pod tę inwestycję oraz uzyskanie pozwolenia na rozpoczęcie prac. Pierwszy sukces przyszedł w 1980 r. – parafii przyznany został teren sąsiadujący ze starym kościołem.

– Niestety gorliwość w pełnieniu obowiązków proboszcza, praca bez wytchnienia, różnego rodzaju stresy, osłabiają jego zdrowie. Pojawia się niewydolność serca, chybotliwe ciśnienie tętnicze. Ujawnia się też cukrzyca, a na dodatek w szpitalu w Jaśle dochodzi zakażenie żółtaczką. Nie bardzo się tym przejmuje, bo ciągle ma nadzieję, że zdoła wybudować kościół na miarę swoich wyobrażeń – czytamy we  wspomnieniu Józefa Limanówki.

Ks. Edward Limanówka umiera nagle 17 maja 1988 r. podczas pobytu w Warszawie, będąc w drodze Zdzisławy Dziurzyńskiej-Kaczor, architekt opracowującej projekt kościoła.

We wrześniu 1989 r. parafia otrzymała zgodę na budowę. Półtora roku później proboszczem wspólnoty został ks. Józef Leśniowski przeniesiony tu z pobliskiej Pustyni, a 13 października 1991 r. bp Józef Życiński wmurował kamień węgielny wmurował . On też konsekrował świątynię 20 października 1996 r.

Wnętrze kościoła zdobi polichromia opracowana i wykonana w 1995 r. przez Jerzego Lubańskiego. Ścianę ołtarzową wypełnia kompozycja rzeźbiarska Zesłania Ducha Świętego, zaprojektowana i wykonana w tym samym roku przez Wincentego Kućmę. Jego autorstwa jest też tabernakulum, chrzcielnica, ambona, ołtarzyk w kaplicy Matki Bożej Fatimskiej, oraz poświęcony w 2017 r. boczny ołtarz przedstawiający zaśnięcie i wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Witraże według projektu Iwony Szupina-Brawańskiej wykonane zostały w Pracowni Witraży Michała Kośmickiego w Poznaniu.

Z inicjatywy ks. Józefa Leśniowskiego blasku nabrało także otoczenie kościoła, wokół którego powstał pięknie i nowocześnie urządzony ogród. Jego staraniem zostały wykonane parkingi dla wiernych oraz Droga Krzyżowa poświęcona Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II w roku jego śmierci.

W 2001 r. dzięki jego staraniom przyjechały z Niemiec do Dębicy zabytkowe organy, które przed zainstalowaniem zostały odnowione. Organy zbudowała firma A. Schuster und Sohn z Zittau w 1959 r. dla katedry św. Sebastiana w Magdeburgu z wykorzystaniem części dawnych organów Ernsta Rövera. Montażu w kościele Ducha Św. dokonał Kazimierz Plewa z Nowego Sącza.

Do parafii MBA należy zachodnia część miasta Dębica z ulicami: Akacjową, Batorego (część), Bławatową, Chopina, Fredry, Garncarską, Głowackiego (do ul. Kolejowej), Jabłonowskich, Kawęczyńską, Kolejową (nry nieparzyste), Ks. H. Kołłątaja, Ks. St. Konarskiego, Konopnickiej, Krakowską, Krasickiego, Kraszewskiego, Krótką, Kwiatkowskiego, Leśną, Ligęzów, Łysogórską, Matejki, 1 Maja, Młynarską, Ogrodową, Olszynową, Orzechowskiej, Parkową, Partyzantów, Piaski, Polną (część za obwodnica), Powstania Styczniowego, Prusa, Raczyńskich, Reymonta, Sobieskiego (część zachodnia), Składową, Staszica, Jana Wiktora, Wita Stwosza, Traugutta, Zacisze, Zieloną oraz osiedla: Błyszczówka i Kolonia Latoszyńska.

A poniżej można zobaczyć kilkanaście zdjęć z życia parafii.

Czytaj także:

Zgłoś naruszenie/Błąd