Trzy kobiety i dwoje dzieci. Uciekli z Sumy pod rosyjską granicą. Wybiegli z domu tak, jak stali. W tym, co mieli na sobie. I z reklamówką.
Miasto Sumy, z którego uciekły Marija Mosijenko z 4-miesięcznym synkiem Michajłem, Tamara Olefijenko oraz Anastazija Taraszenko z 6-letnim synkiem Bogdanem leży nieopodal ukraińskiej granicy z Rosją. Jest bombardowane i praktycznie obrócone w ruinę. Nad miastem latają rosyjskie samoloty, ciągle słychać wybuchy i ostrzał. Kobiety nie widziały innego wyjścia jak uciekać.
Trzy długie dni
Bez wózka, bez nosidełka. Marija(24 l.) przez całą podróż do Polski trzymała swojego 4-miesięcznego synka na rękach. Jechali do Polski pociągiem i samochodem. Chłopczyk płakał. Jedyne, co Marija zdążyła wrzucić do reklamówki, to kilka rzeczy dla synka i jego specjalne mleko, bo chłopczyk jest alergikiem i ma skazę białkową.
Rodzinę poznajemy w piątek, 18.03, są od kilkunastu godzin w Grabiku, gdzie schronienia udzieliła im pani Katarzyna. Przywozimy im rzeczy, których tak bardzo potrzebują. Ubrania, leki i żywność. Szczególnie cieszy się Marija, która bardzo bała się o specjalne mleko dla swojego synka.
– Nie mieliśmy w zasadzie nic, zostaliśmy w jednych spodniach – mówi Marija. – Tak bardzo się ucieszyłam, jak tu w końcu dotarłyśmy i mogłyśmy się wykąpać i poczuć bezpiecznie.
Marija i Anastazija (27 l.) przyjechały tu do swoich mężów, którzy pracują w Żarach. Marija zabrała też swoją mamę Tamarę, jednak na Ukrainie została reszta rodziny. Rodzeństwo, kuzynostwo i tata Mariji.
– Nie ma kontaktu z rodziną. Rosjanie odłączyli prąd, gaz, wszystkie media. Nie ma nic. Miasto jest okupowane – wspomina Marija.
Straciły swoje życie
Marija przez ostatnie miesiące zajmowała się dzieckiem. Jednak przed ciążą była nauczycielką muzyki dla małych dzieci w szkole podstawowej. Tamara także pracowała w szkole, ale jako woźna. Anastazija również zajmowała się muzyką i opieką nad swoim 6-letnim synkiem.
– Jesteśmy wam bardzo wdzięczni. To wzruszające, jak nam pomagacie. Na Ukrainie mamy mieszkania i życie, z którego nas wypędzono, ale teraz jesteśmy tutaj i musimy żyć. Pójdziemy do pracy, bo chcemy być samodzielni. Będę chciała zapisać synka do szkoły, ponieważ ma 6 lat i smutno mu będzie w domu, a tak nie będzie myśleć o tym wszystkim, co nas spotkało – mówi Anastazija.
Po tym, gdy na Ukrainie wybuchła wojna, zaczęły się pojawiać problemy z zaopatrzeniem. Wszystko bardzo podrożało.
– Od wybuchu wojny, nasze życie bardzo się skomplikowało. Wszystkiego zaczęło brakować, zwłaszcza w takich rejonach jak nasz, gdzie trwa najprawdziwsza wojna. Zasiłek na dziecko w Ukrainie wynosi 900 hrywien. Przed wojną puszka mleka kosztowała 200 hrywien, a po jej wybuchu już 400. Jeden zasiłek nie starczał mi nawet na tygodniowy zapas – mówi Marija. I dorzuca: – Mam nadzieję, że wszystko się uspokoi i będziemy mogły wrócić do naszego życia.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS