Xi wierzył, że jego zadanie polega na przebudowie całego systemu. Pod jego kierownictwem Chiny miały przejść patriotyczne odrodzenie, odejść od korupcjogennych sił rynkowych z minionych lat, a wrócić do poczucia narodowej jedności i dyscypliny.
Obdarzony wrodzoną charyzmą sekretarz pozował na człowieka renesansu, nie rezygnując przy tym z uspokajającej aury członka komunistycznej elity. Jego motto brzmiało: więcej prostoty, mniej rozpasania. „Emanuje niesamowitą siłą” – powiedział pewien europejski dyplomata francuskiemu dziennikarzowi François Bougonowi.
Był także intelektualistą. Podczas odwiedzin w obcych krajach Xi miał w zwyczaju wymieniać nazwiska wszystkich miejscowych pisarzy, których czytał. Podczas spotkania z Barackiem Obamą w Stanach Zjednoczonych chiński lider stwierdził w przemówieniu, że zna dzieła Hemingwaya, Whitmana, Thoreau, a nawet Zdrowy rozsądek Thomasa Paine’a. Kiedy wizytował Rosję, jego lista objęła Kryłowa, Puszkina, Gogola, Lermontowa, Turgieniewa, Dostojewskiego, Niekrasowa, Czernyszewskiego, Tołstoja i Czechowa. Niezależnie od kraju potrafił nawijać bez końca.
– To absurdalne – powiedział mi znajomy Chińczyk z Pekinu. – Można by z tego zrobić kabaret do Saturday Night Live. Tyle że zaraz zostałby ocenzurowany, a autor wylądowałby w więzieniu.
Czytaj też: Chiny gromadzą surowce strategiczne. „Robią zapasy niczym niedźwiedź przed zimą”
Xi Jinping. „Postawiłbym go w jednym rzędzie z Nelsonem Mandelą”
Nowy sekretarz generalny chełpił się również znajomością spraw wojskowych, z którymi zapoznał się w latach 80. jako asystent ministra obrony. Jego zdaniem potęga … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS