– To była twarda dziewczyna, która nigdy nie dała sobie w kaszę dmuchać. Jesteśmy dumni, że to u nas stawiała pierwsze kroki w lotnictwie – mówi prezes Aeroklubu Bielsko-Bialskiego. Adelajda Szarzec-Tragarz zakończyła imponującą i wzorową karierę w Polskich Linii Lotniczych LOT. Jest pierwszą kobietą w Polsce, która została pilotem i kapitanem linii lotniczych oraz pierwszą, która pilotowała pasażerskie Dreamlinery.
20 tys. godzin
– Wczoraj swój ostatni lot za sterami Dreamlinera odbyła kpt. pil. Adelajda Szarzec-Tragarz, pierwsza kobieta w stopniu kapitana, która usiadła za sterami tego samolotu! Ma na swoim koncie imponujący nalot prawie 20 tysięcy godzin, w tym ponad 16 tysięcy godzin jako kapitan. Jest pierwszą kobietą w Polsce, która została pilotem i kapitanem linii lotniczych. W 2013 roku została pierwszym kobiecym kapitanem Boeingów B787 w Polsce i prawdopodobnie także w Europie. Dziękujemy za cały wspólnie spędzony czas w przestworzach! – tymi słowami 20 stycznia podziękowali pani kapitan jej współpracownicy z LOT-u.
Pierwsza i jedyna
Upór i wytrwałość – to, obok niezliczonych przymiotów, jakimi musi charakteryzować się pilot – według Adelajdy Szarzec-Tragarz recepta na podbicie niegdyś wyłącznie męskiej branży. – Ponieważ byłam pierwszą i jedyną kobietą, byłam bacznie obserwowana. Jednak jest coś w tym, że kobiety w męskich zawodach muszą się wykazać większym zaangażowaniem, by zostać nie tylko zauważone, ale i zaakceptowane – mówiła do zebranych podczas spotkania w Instytucie Lotnictwa.
– Wszędzie, gdzie się pojawiała i co robiła, była pierwszą i jedyną dziewczyną. W każdej kwestii przecierała szlaki. Musiała dawać z siebie więcej, niż mężczyźni i zachować cierpliwość. Nie miała żadnej taryfy ulgowej, a mimo to zawsze zajmowała się pilotowaniem tego, co LOT ma najlepsze – stwierdza Jerzy Oślak, prezes Aeroklubu Bielsko-Bialskiego. Jej ogromną wiedzę i doświadczenie potwierdza przebieg całej kariery. – Nigdy nie miałam przypadku, który skończyłby się źle czy choćby poważnym incydentem – mówi sama kapitan.
Zawsze podkreśla, że lotnictwo to dla niej nie tylko praca, ale i wielka życiowa pasja. Nigdy nie zapomni choćby pięknych wschodów i zachodów słońca obserwowanych z kabiny pilota. – Przyjemnie jest spojrzeć przez okno i zobaczyć coś, co zapiera dech w piersiach. Piękny jest na przykład wschód księżyca, zupełnie inny niż wschód słońca. Ta wielka czerwona kula na linii horyzontu jest tak piękna, że na długo pozostaje w pamięci – wspomina. Zastrzega jednak, że praca pilota wiąże się nie tylko z dużymi wymaganiami, ale też trzeba mieć dobre zdrowie, by radzić sobie z „jet lagiem”, czyli objawami po nagłych zmianach stref czasowych.
Z bielskiego lotniska w świat
– Moja przygoda z lotnictwem zaczęła się od szybownictwa, gdy byłam w wieku 16 lat. W moim domu nie było żadnych lotniczych tradycji rodzinnych. To był przypadek, że trafiłam do lotnictwa. Po prostu w tamtych czasach młodzież była zachęcana do tego poprzez rozmaite spotkania i prelekcje klubowe. Sama trafiłam na takie spotkanie w moim technikum mechaniczno-elektrycznym i zostałam zachęcona do tego, by pójść i spróbować tego, jak wygląda lotnictwo. Z grupy około 35-osobowej, która wówczas rozpoczęła przygodę z lataniem zostało około pięć osób, które ukończyły szkolenie szybowcowe i rozpoczęły latanie szybowcowe w Aeroklubie Bielsko-Bialskim – wspominała podczas konferencji w Instytucie Lotnictwa.
Z tych czasów panią kapitan dobrze wspomina szef bielsko-bialskiego aeroklubu, bo są niemal rówieśnikami. – Zawsze była bardzo zaangażowana i aż rwała się do latania. Pamiętamy jaką jako sympatyczną i spokojną, ale twardą nastolatkę. I widać było, że ma wszystkie potrzebne pilotowi cechy – rzetelność i duże opanowanie – zwraca uwagę Jerzy Oślak.
– Latałam dla przyjemności w aeroklubie, a po dwóch latach zaproponowano mi szkolenie samolotowe. To było dla mnie wielkie wyróżnienie, bo nie każdy mógł skorzystać z takiego awansu w dziedzinie lotniczej. Ukończyłam szkolenie i zdobyłam licencję pilota samolotowego turystycznego. Czułam się wtedy jak pełnoprawny pilot. Byłam z siebie dumna. Moja rodzina też była bardzo dumna, bo „dziewczyna, a lata”. To było wtedy bardzo nobilitujące. Studiowałam w bielskiej filii Politechniki Łódzkiej na kierunku włókienniczym, czyli niemającym nic wspólnego z lotnictwem, ale miałam blisko do aeroklubu – opowiada.
Nastolatka długo nie zagrzała miejsca na lotnisku w Bielsku-Białej. Już po roku studiów w Bielsku-Białej przeniosła się na Politechnikę Rzeszowską, gdzie właśnie otwarto specjalizację pilotażową. – Na swoim roku byłam jedyną kobietą. Było to trudne, ale i zabawne – wskazała. I przytacza przykład tego, że – będąc jedyną kobietą – każda jej nieobecność na zajęciach była od razu dostrzegana przez wszystkich, na czele z wykładowcami.
Trudne początki w PLL
W 1981 roku Adelajda Szarzec-Tragarz została zatrudniona w Polskich Liniach Lotniczych LOT na stanowisku pilota. Jednak żeby faktycznie pilotować samoloty pasażerskie, musiała przejść szkolenie. Jako że były to czasy stanu wojennego, cały jej kurs… rozwiązano i żyła w niepewności. W tym czasie pracowała jako starszy referent w dziale techniki sprzętu lotniczego, jednocześnie spełniając marzenie o macierzyństwie.
Po dwóch latach wznowiono kurs, po ukończeniu którego latała w roli drugiego pilota, a po trzech latach – już jako kapitan Antonowa-24. – Latała na samolotach radzieckich An-24, Tu-154 oraz na Boeingach 737 i 767, a od połowy 2013 roku na Boeingach 787 – wylicza Anna Worosz z Politechniki Rzeszowskiej, kuźni polskich pilotów.
– Z naszego aeroklubu wywodzi się rzesza pilotów LOT-u, także tych, którzy na pokładzie mieli Jana Pawła II, ale ona jest jedyną kobietą w tym środowisku i prawdziwym wzorem. To dla nas wielka radość, że mogliśmy ją gościć podczas jednego z naszych pikników lotniczych. Liczymy, że przyjmie kolejne zaproszenie i znowu będzie się z nią można spotkać w Bielsku-Białej. Choć – znając jej miłość do lotnictwa – nie przypuszczam, by miała być mniej aktywna zawodowo. Pewnie zobaczymy ją niedługo w roli na przykład instruktora – mówi Jerzy Oślak.
Zarażona lotniczą pasją w Bielsku-Białej pani kapitan jest jedną z bohaterek książki „Dziewczyny na skrzydłach” o kobietach, które – jak stwierdza szybowcowy mistrz Sebastian Kawa – choć rozdarte w swoich wyborach, to bohatersko, jak wystrzelony pocisk, z wielką determinacją, dążyły do osiągnięcia wręcz niemożliwych celów.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS