Wychodząc z galerii, nie spotkałem już zmarzniętej dziewczyny z opłatkami. Może szef się ulitował i wygrał rozsądek

Opinie publikowane w naszym serwisie wyrażają poglądy osób piszących i nie muszą odzwierciedlać stanowiska redakcji

Kilkanaście dni przed świętami przy drzwiach do stołecznej galerii handlowej zobaczyłem dziewczynę w stroju anielskim, ubraną zbyt lekko jak na kilkustopniowy mróz. Na uwagę, że w środku sklepu jest cieplej, usłyszałem o szefie, który wskazał to właśnie miejsce, aby opłatek z charytatywnym przesłaniem lepiej się sprzedawał.

Wokół butików przyozdobionych rozświetlonymi choinkami od Wszystkich Świętych konkurencja aniołów z sianem, bombką, świecą, okolicznościową kartką i zawołaniem, że “pomagamy” była w tym roku bardzo duża. Nie powinno więc dziwić, że z każdym dniem odliczanym w adwentowym kalendarzu przechodnie z coraz mniejszą sympatią odmawiali kolejnej propozycji odruchu solidarności. Ciągłe nagabywanie, zachodzenie drogi, anielski wzrok utkwiony z nadzieją w portfel potencjalnego darczyńcy onieśmielały i irytowały.

Zgłoś naruszenie/Błąd