Maja Kleczewska używa Wyspiańskiego jako teatralne antidotum na euforyczne odkrycie chłopskiej tożsamości przez młodych Polaków. Zamiast odkrywania swoich i naszych korzeni widzi straszną, tępą, wulgarną gębę polskiej gromady.
Teresa Bogucka pisała w słynnym eseju w Gazecie Wyborczej, że „nocą 4 czerwca 1989 roku Polacy poszli spać jako naród a obudzili się jako społeczeństwo”. Krakowskie “Wesele” Mai Kleczewskiej idzie znacznie dalej. Od dawna nie ma już żadnego narodu. Nie ma społeczeństwa. Wiosną 2024 roku w Polsce nie walczą ze sobą nawet te dwa „zwaśnione plemiona”. Są za to klasy. Grupy interesów. Bandy. Sitwy. I najszerszy wspólny mianownik: tłum-lud, który nade wszystko chce komuś przywalić w mordę. Konserwatystom i liberałom, lewicy i centrum.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS