Nie od dziś wiadomo, że polsko-ukraiński spór o historię to woda na młyn rosyjskiej propagandy. Niezależnie od słuszności naszych pretensji do południowo-wschodniego sąsiada, faktem jest, że Moskwa zyskuje na konflikcie między Kijowem a Warszawą. Nic więc dziwnego, że sporym echem odbiły się w Rosji słowa Jarosława Kaczyńskiego z wywiadu udzielonego tygodnikowi „Do Rzeczy”. W rozmowie z Kamilą Baranowską prezes PiS wyraził swój zawód gloryfikacją Stepana Bandery przez Ukraińców. „Ukraina i Polska jeszcze do niedawna wspólnie występowały przeciwko Rosji. Obecnie muszą rozwiązać problem wzajemnych relacji. Przyczyna: stosunek do Stepana Bandery, który na Ukrainie jest bohaterem, w Polsce zaś uważany jest za terrorystę” – tymi słowami swój program publicystyczny „Prawo głosu” na kanale TWC, w całości poświęcony polsko-ukraińskim relacjom, rozpoczął Roman Babajew.
Dziennikarz niedawno uderzył na wizji Tomasza Maciejczuka, polskiego dziennikarza (do którego jednak nie przyznaje się żadna redakcja nad Wisłą, a który jako „freelancer” bryluje w rosyjskich mediach jako przedstawiciel polskiego punktu widzenia) za słowa: „chcemy żyć normalnie, jak inni ludzie, a nie w gównie, jak Rosjanie”. Tym razem do rękoczynów nie doszło, choć jak zwykle w rosyjskiej telewizji emocje zdecydowanie przeważały nad merytorycznymi argumentami.
„Polacy chcą być znów imperium”
Politolog Siergiej Markow stwierdził, że Polska próbuje wrócić do imperium „od morza do morza”, i dlatego chce podporządkować sobie Ukrainę, choć tak naprawdę, jego zdaniem, jesteśmy jedynie forpocztą amerykańskich i europejskich wpływów nad Dnieprem. – Polska jest bardzo ważnym państwem o wielkich ambicjach. Polska elita po cichu tęskni za czasami wielkości, za ideą federacyjną – dodał Aleksander Romanowicz z partii Sprawiedliwa Rosja.
W dyskusji udział brali nie tylko rosyjscy propagandyści, ale także przedstawiciele stron ukraińskiej i polskiej, znani jednak bardziej prokremlowskim mediom niż swojej rodzimej opinii publicznej. Zygmunt Dzięciołowski streścił powszechne nad Wisłą stanowisko, zgodnie z którym częste ostatnio wypadki profanacji śladów polskości na Ukrainie, to rosyjskie prowokacje. Babajew, z wyższością i pewnością w głosie, odpowiedział: „Proszę sobie wyobrazić, że w centrum Moskwy dochodzi do wypadku samochodowego. Też możemy zacząć drążyć: kto na tym mógł zyskać: mechanik, który będzie naprawiał uszkodzone auto, ubezpieczyciel, być może lekarz… No bądźmy poważni” – dodał, jednoznacznie sugerując, że szukanie rosyjskiego śladu w tych incydentach to niewarta uwagi teoria spiskowa. Gdy natomiast Dzięciołowski, ostro dyskutując z Markowem, poprosił rozmówcę: „nie przerywajmy sobie, porozmawiajmy na europejskim poziomie”, najwidoczniej podrażnił dumę Rosjanina, bo w odpowiedzi usłyszał: „Nie będziecie nas pouczać, co to znaczy być Europejczykiem! Nigdy nie pozwolimy Polakom nas pouczać, wmawiać nam: Rosjanom i Ukraińcom, że jesteśmy niepełnowartościowymi Europejczykami!”.
Te słowa mogą dziwić, biorąc pod uwagę stosunek Rosji do Ukrainy. Ale dziwić mogą tylko z pozoru. Bo przecież wciąż rosyjskie elity twierdzą, że na Ukrainie nie doszło do imperialnej agresji, ale do spontanicznego buntu miejscowych Rosjan przeciwko ukraińskim neonazistom. – Polska i Europa próbują rozbić wielki naród rosyjski i oderwać od niego dla siebie część, którą dziś nazywa się „państwem Ukraina” – mówił Nikołaj Starikow, przewodniczący partii Wielka Ojczyzna. – Ukraina nie jest suwerenna, Polska ma natomiast ograniczoną suwerenność. Polityką europejską kierują tak naprawdę Amerykanie. Ukraina jest im potrzebna jako instrument antyrosyjskiej polityki. Prawda jest taka, że Ukrainy nie chcą w Europie. Ciągle wymyślają kolejne preteksty, żeby tylko nie wpuścić jej do UE. Awantura o Banderę to kolejny taki pretekst.
„Polska chce podbić Ukrainę”
Na zastrzeżenie prowadzącego, że Łotwa i Estonia w swojej historii też mają ciemne karty związane ze współpracą z nazistami, a jednak weszły do UE, Starikow odpowiedział: – Ale łotewscy i estońscy esesmani zabijali Rosjan, a nie Żydów, jak ukraińscy kolaboranci, dlatego Europa ich akceptuje.
– Gdyby Armia Czerwona nie wkroczyła do Polski i państw bałtyckich, Żydów nie spotkałby tak tragiczny los – tymi słowami rosyjskich komentatorów skutecznie sprowokował Grigorij Amnuel, dziennikarz ukraiński. – Za te słowa, jak się zdaje, powinna pana spotkać odpowiedzialność karna. Mówię to panu jako obywatel rosyjski. Doigra się pan – groził Babajew.
Polska w optyce prokremlowskich politologów i polityków nie jest bynajmniej niewinną ofiarą ukraińskiego nacjonalizmu, którą Rosja chciałaby wspaniałomyślnie ochronić przez naddnieprzańskim neonazizmem. Wręcz przeciwnie. Ich zdaniem tylko czekamy na to, aby dokonać rozbioru Ukrainy.
– Nigdy nie uwierzę, że Polacy pokochali swoich katów – stwierdził Babajew. – Polacy powinni się wstydzić, że wykorzystali banderowców przeciwko Rosji, żeby potem obrócić się przeciwko nim – grzmiał z kolei Markow. Konkluzja była jednoznaczna: Polacy i Ukraińcy nienawidzą siebie nawzajem. Ci pierwsi to imperialiści którzy tęsknie wspominają lata świetności i marzą o odbiciu swoich dawnych terytoriów, ci drudzy natomiast to albo neonaziści, albo tak naprawdę Rosjanie, którym Waszyngton, Warszawa i Kijów nie pozwalają wrócić na łono Matuszki Rosji. To, że mnóstwo Ukraińców pracuje i żyje w Polsce, nic nie znaczy, bo przed II wojną światową wielu Polaków zarabiało na życie w Niemczech, i to nie przeszkodziło Hitlerowi na nas napaść. Kaczyński, zdaniem prokremlowskich komentatorów, tylko dlatego zaostrzył retorykę, że zrozumiał, iż Polacy nie chcą sojuszu z Ukrainą. – Znaczna część elektoratu PiS żyje polityką historyczną i żąda rozliczeń. Poza tym Kaczyński dobrze pamięta, ile stracił w oczach Polaków, kiedy na Majdanie podskakiwał ramię w ramię z nacjonalistami, w rytm krzyków „Sława Ukrajini! Herojam sława!” – komentowała Wiera Kuźmina z TV Centr.
– Jeśli ktoś uważa, że w razie upadku państwa ukraińskiego Polska, Rumunia, Węgry i Słowacja nie sięgną po swoje ziemie, to znaczy, że jest naiwny i nie zna historii! W 1934 roku Piłsudski i Hitler byli najbliższymi sojusznikami, a pięć lat później ten sam Hitler napadł na Polskę. W historii nie ma trwałych sojuszy! – mówił Starikow.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS