Wspomnienie św. Jana Pawła II 22 października. Data nie jest przypadkowa

22 października to dzień, kiedy Ojciec Święty Jan Paweł II oficjalnie rozpoczął swoją papieską misję. To właśnie wtedy wypowiedział pamiętne słowa: “Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”. Jego blisko 27-letni pontyfikat był pełen wydarzeń, spotkań z milionami wiernych i gestów, które pozostawiły trwały ślad w sercach wiernych na całym świecie. Dziś warto przypomnieć sobie niektóre z nich, które pokazują, jak święty papież zmieniał życie ludzi, często jednym prostym uśmiechem, słowem czy też uściskiem dłoni.

Święty Jan Paweł II, urodzony jako Karol Wojtyła w Wadowicach w 1920 roku, został papieżem w trudnych czasach dla całej Europy. Był pierwszym papieżem z Polski i pierwszym od ponad 450 lat papieżem spoza Włoch. Jego pontyfikat trwał 27 lat, czyniąc go jednym z najdłuższych w historii Kościoła. Jan Paweł II był nie tylko głową Kościoła, ale także autorytetem moralnym i duchowym przywódcą dla ludzi różnych wyznań i narodowości.

Wielu ludzi, którzy mieli okazję spotkać Jana Pawła II osobiście, podkreślało jego głębokie, wręcz przenikające spojrzenie, które pozostawiało trwały ślad w ich pamięci. Jan Paweł II miał wyjątkowy dar wyłapywania jednostek spośród tłumów, które go otaczały, co sprawiało, że każda osoba czuła się wyjątkowa.

Osoby, które spotkały papieża twierdzą, że potrafił on w pełni zaangażować się w chwilę, a jego autentyczne zainteresowanie rozmówcą było kluczem do wyjątkowości tych spotkań, niezależnie od miejsca na świecie.

Modlitwa stanowiła nieodłączny element codziennego życia Jana Pawła II, będąc dla niego nieustannym źródłem siły i duchowego wsparcia. Był papieżem o wyjątkowo głębokiej duchowości, dla którego modlitwa była nie tylko codziennym rytuałem, ale przede wszystkim bliskim spotkaniem z Bogiem. 

Ludzie, którzy mieli okazję widzieć go podczas modlitwy, wspominają te chwile z wielkim wzruszeniem. Było w tym coś niezwykłego – papież całkowicie pogrążał się w modlitwie, jakby otaczający go świat tracił znaczenie. Jego skupienie i oddanie były tak intensywne, że w tych momentach wydawał się być w innym, duchowym wymiarze. 

Nawet w najbardziej publicznych chwilach swojego pontyfikatu papież nigdy nie zapominał o tym, skąd czerpał siłę – modlitwa była jego nieodłącznym towarzyszem, pomagając mu zmagać się z wyzwaniami życia, zarówno tymi osobistymi, jak i wynikającymi z jego roli duchowego przywódcy.

Papież Jan Paweł II był mistrzem wymownych gestów, które często przemawiały silniej, niż słowa. Jego pamiętny uścisk z zamachowcem w 1981 roku jest jednym z najpotężniejszych symboli przebaczenia i miłosierdzia, jakie świat kiedykolwiek widział. 

To wydarzenie wstrząsnęło nie tylko wiernymi, ale także ludźmi różnych wyznań i światopoglądów, stając się świadectwem jego głębokiej wiary oraz niezachwianego przekonania o mocy chrześcijańskiej miłości. Każdy jego gest wobec pokrzywdzonych, słabszych był wyrazem głębokiego współczucia i troski o drugiego człowieka. Jego symbole, pełne delikatności i empatii, odzwierciedlały istotę jego nauczania – miłość i bliskość Boga w codziennych działaniach. 

Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 roku, a w 2011 roku został beatyfikowany przez papieża Benedykta XVI. W 2014 roku, papież Franciszek kanonizował go, uznając za świętego Kościoła katolickiego. Jego święto przypomina wiernym o wielkiej sile wiary, wytrwałości oraz o roli, jaką odegrał w budowaniu bardziej sprawiedliwego i pokoju świata.

W dniu wspomnienia św. Jana Pawła II warto zatrzymać się na chwilę, by przyjrzeć się opowieściom i refleksjom, które ukazują wpływ jego życia i pontyfikatu na ludzi na całym świecie. Jego spojrzenie, modlitwa i gesty były nie tylko wyrazem głębokiej wiary, ale także sposobami, w jakie zmieniał życie tych, którzy mieli okazję go spotkać. 

22 października nie jest świętem nakazanym. Oznacza to, że wierni nie mają obowiązku tego dnia uczestniczyć we mszy świętej. Mimo to Kościół zachęca, by w dzień wspomnienia św. Jana Pawła II zwrócić się do niego w modlitwie, prosząc o jego wstawiennictwo i pomoc.