Wścieklizna jest śmiertelną chorobą wirusową, w której do zakażenia może dojść po ukąszeniu przez chore zwierzę, bądź w przypadku kiedy dojdzie do kontaktu śliny chorego zwierzęcia z błonami śluzowymi człowieka.
Szczepienia ochronne. Fakty nie mity
REKLAMA
Nosicielami wścieklizny zazwyczaj są dzikie zwierzęta takie jak nietoperze, lisy, gryzonie. Do zakażenia zwierząt domowych może dojść po kontakcie z dziką zwierzyną. W przypadku kiedy dojdzie do zakażenia człowieka, pojawić się może rozdrażnienie, ból głowy, utrata apetytu. W następnym stadium dochodzi do porażenia nerwów, zapalenia mózgu
i rdzenia, które prowadzi do śmierci. Należy pamiętać, że wszystkie zakażenia wścieklizną prowadzą do śmierci, dlatego niezwykle ważne są profilaktyczne szczepienia. Szczepienie skutecznie chroni przed zachorowaniem. Podanie szczepionki przeciwko wściekliźnie zalecane jest osobom narażonym na kontakt ze wściekłymi zwierzętami np. weterynarzom, leśnikom. Szczepienie wykazuje skuteczność również po kontakcie z wirusem. Osoby, które zostały pogryzione, lub miały kontakt
ze śliną zakażonego lub nieznanego potencjalnie zakażonego zwierzęcia, powinny niezwłocznie skontaktować się z lekarzem rodzinnym, a następnie z lekarzem chorób zakaźnych w celu podania profilaktycznego szczepienia. Osoby, które nie były wcześniej zaszczepione, powinny dostać szczepionkę oraz immunoglobulinę. Podaje się 5 dawek szczepionki w odstępach czasu: 0, 3, 7, 14 oraz 28-30 dni. Z pierwszą dawką należy podać immunoglobulinę. Szczepienie przeciwko wściekliźnie podawane jest domięśniowo w mięsień naramienny. Szczepienia, które zostały podane
w mięsień okołopośladkowy nie wykazują skuteczności. W takiej sytuacji zaleca się powtórzyć szczepienie.
W Polsce obecnie dzięki powszechnym szczepieniom zwierząt przeciwko wściekliźnie nie odnotowano zachorowań wśród ludzi od ponad 15 lat. W roku 2020 było około 4 277 przypadków styczności bądź narażenia na kontakt z wirusem. Dzięki zastosowaniu szczepień ochronnych żadna osoba nie zachorowała na wściekliznę.
Wścieklizna jest jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób, ponieważ każde zachorowanie prowadzi do śmierci. Obecnie nie ma lekarstwa na tę chorobę. Jedynym ratunkiem, w przypadku podejrzenia zakażenia wirusem jest natychmiastowe podanie swoistej immunoglubuliny, a następnie wykonanie serii szczepień.Warto również zapobiegać sytuacjom, które mogłyby narazić na zakażenie. Należy zachować dystans w przypadku styczności z nieznajomymi zwierzętami.
Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Augustowie
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS