Nazwisko Michała Winiarskiego już od kilku tygodni pojawiało się często w medialnych doniesieniach. Do niedawna jednak dotyczyło to jego przyszłości klubowej – po trzech latach w Treflu Gdańsk od nowego sezonu ma przenieść się do Aluronu CMC Warty Zawiercie. W środę okazało się, że to właśnie on zastąpi Włocha Andreę Gianiego, który przejął w trybie nagłym reprezentację Francji po słynnym Brazylijczyku Bernardo Rezende.
Rekomendacja podopiecznych
Poszukiwania nowego szkoleniowca Niemców były bardzo intensywne i sfinalizowano je bardzo sprawnie, bo w ciągu około dwóch tygodni.
– Jestem bardzo zadowolony, że tak szybko wszystko poszło. To nie był dobry moment – miesiąc przed rozpoczęciem przygotowań do sezonu kadrowego. Szkoda, że musieliśmy się pożegnać z Andreą, bo za nami wspaniałe pięć lat. Ale trzeba było się z tym pogodzić. Mamy świetne rozwiązanie tego problemu – zapewnia w rozmowie ze Sport.pl Lukas Kampa.
To właśnie rozgrywający Trefla z Moritzem Reichertem i Rubenem Schottem, którzy też spotkali się z Winiarskim w Gdańsku, polecili Polaka działaczom rodzimej federacji.
– Jak wspomniałem o takiej propozycji Michałowi, to od razu odniosłem wrażenie, że jest bardzo zainteresowany. Poza tym już wcześniej mówił, że lubi współpracować z Niemcami, jak ma taką możliwość – dodaje ze śmiechem Kampa.
Potwierdza to Gadomski, który przywołuje również historię, kiedy Mariusz Wlazły po przenosinach do Trefla chwalił ogromną pracowitość siatkarzy z tego kraju.
– Michał rzucił wtedy, że mógłby mieć 12 Niemców w drużynie. Tak są zdyscyplinowani. Obserwował tę kadrę już wcześniej ze względu na zawodników naszego klubu i już wówczas widać było, że ma swoje wnioski dotyczące jej gry. Dobrze, że zna Lukasa, który jest właściwie ikoną niemieckiej siatkówki. On mu pomoże na początek i go wprowadzi. Znajomość z Moritzem i Rubenem też się przyda – wylicza działacz.
Winiarski pokonał Sammelvuo, Cretu i Giulianiego
Będzie to pierwsza praca Michała Winiarskiego jako głównego szkoleniowca drużyny narodowej. Zdaniem Ryszarda Boska wybrał dobry kierunek.
– W ostatnich latach siatkówka spopularyzowała się w Niemczech. Mają dobrych zawodników, którzy grają w czołowych ligach. To drużyna, w pracy z którą można się wykazać – ocenia mistrz świata z 1974 i mistrz olimpijski z 1976 roku.
Podobnego zdania jest Marcin Możdżonek, były kolega Winiarskiego z boiska.
– Dzięki tej pracy wypłynie na bardzo szerokie międzynarodowe wody. To duża nobilitacja, bo jest bardzo młodym trenerem. Nie pracowałem z nim jako szkoleniowcem, ale jako zawodnika wspominam go tak, jak wszyscy – duży wesołek. Czasami zakręcony jak słoik ogórków. Ale sprawdza się jako trener i to kapitalnie. Biję brawo i trzymam kciuki. To będzie dla niego tak naprawdę pierwszy poważny sprawdzian, bo tam są już tylko wymagania – mówi mistrz świata z 2014 roku.
W ostatniej dekadzie Niemcy wywalczyli dwa medale na dużych imprezach. Pod wodzą Vitala Heynena w 2014 roku brąz mistrzostw świata, a trzy lata później razem z Gianim srebro mistrzostw Europy.
Polak podpisał z tamtejszą federacją trzyletni kontrakt, a głównym celem jest awans na igrzyska w Paryżu. Z ustaleń Sport.pl wynika, że miał co najmniej dziesięciu kontrkandydatów, w tym wielu doświadczonych szkoleniowców z sukcesami. Byli to m.in. prowadzący Rosję Tuomas Sammelvuo, pracujący w Grupie Azoty Zaksie Kędzierzyn-Koźle Gheorghe Cretu i Alberto Giuliani, były trener Słoweńców i Asseco Resovii Rzeszów.
– Mamy możliwość popracować teraz trzy lata, a nie rok czy dwa. Okres przygotowań do walki o igrzyska zaczyna się już teraz. Mieliśmy wrażenie, że “Winiar” jest gotowy na to. Nam również motywacji nie brakuje. W tym roku czekają nas nie tylko mistrzostwa świata, ale wcześniej Liga Narodów. Chcemy od razu pokazać, że mamy potencjał i możemy wygrywać. Dla Michała też to się liczy i dlatego jest on bardzo dobrym wyborem – przekonuje Kampa.
“U Michała nie ma drogi na skróty”
Karierę zawodniczą Winiarski zakończył pięć lat temu i w tym samym roku został asystentem w PGE Skrze Bełchatów. Debiut w roli głównego trenera zaliczył po przenosinach do Trefla, za pracę w którym zbiera sporo pochwał.
– Nie zamieniłem z nim nawet zdania, gdy był siatkarzem. Kiedy dowiedziałem się, że będzie szukał klubu jako trener, wziąłem do niego numer. Po 25 minutach odłożyłem telefon i powiedziałem do żony “Mamy następcę Anastasiego w klubie”. Takie rzeczy wyczuwa się podczas rozmowy. Dostrzega się, jakie ktoś ma podejście, jaką wizję. Czuje się, że to osoba o podobnych wartościach, że jest pracowita i ma fajny pomysł na siatkówkę. Nie żałuję tej decyzji. Michał udowodnił, że warto na niego stawiać – ocenia Gadomski.
Na pytanie, czym mistrz świata z 2014 roku najbardziej go zaskoczył w nowej roli, wskazał ogromną pracowitość.
– Wszyscy mówili, że jako zawodnik był zapominalski. Mariusz Wlazły śmiał się, że przez te wszystkie lata za sprawą Michała mieli chyba z 1000 razy dorabiane klucze do pokoju. Ale to niesamowicie pracowity trener. Potrafi przez sześć godzin oglądać mecze i cały czas analizować, szukać słabszych elementów. To także człowiek z zasadami. U niego nie ma drogi na skróty. Jako zawodnik wiedział, że swoje trzeba na siłowni przerzucić i takim samym jest trenerem – opisuje prezes Trefla.
Humor i pozytywne nastawienie, z których Winiarski słynął jako zawodnik, wciąż są jego znakiem rozpoznawczym, ale potrafi też być stanowczy.
– Kiedy trzeba, to jest pełna koncentracja. Jest bardzo wesołą osobą, ale kiedy widzi, że coś nie funkcjonuje, to od razu żarty się kończą – podkreśla Kampa.
Chwali też szkoleniowca za to, że mimo krótkiego stażu wypracował już swój styl, ma dobry kontakt z podopiecznymi oraz otwartość na przyjmowanie rad.
Winiarski, choć jest wciąż na początkowym etapie kariery trenerskiej, ma teraz łączyć pracę w klubie z tą z niemiecką kadrą.
– To indywidualna sprawa, ale moim zdaniem szkoleniowcy powinni tak robić. Żeby nie tracić bezpośredniego kontaktu z siatkówką tu i teraz oraz wiedzieć, co się dzieje – argumentuje Możdżonek.
Zagraniczna seria wśród trenerów Polaków zostanie wreszcie przerwana?
W przeszłości polscy trenerzy nieraz prowadzili już zagraniczne reprezentacje siatkarzy. Legendarny Hubert Jerzy Wagner pracował z Tunezyjczykami, Grzegorz Ryś z Egipcjanami i Izraelczykami, Mariusz Sordyl z Rumunami, a Michał Mieszko Gogol nie tak dawno został selekcjonerem Łotwy. Z kobiecych ekip należy zaś wspomnieć o Andrzeju Niemczyku, który w latach 1981–89 był szkoleniowcem RFN. Posada Winiarskiego wydaje się być jednak najbardziej prestiżowa.
Od tego sezonu Niemki prowadzić będzie Heynen, który jesienią ubiegłego roku rozstał się z Polakami. Winiarski był wymieniany jako jeden z kandydatów na następcę Belga. W jednym z wywiadów nawet deklarował, że czuje się już gotowy, ale ostatecznie nie złożył aplikacji. Zdecydowanym faworytem od początku był Nikola Grbic i to właśnie Serba wybrano. Tym samym wciąż nieprzerwanie od 2015 roku trenerami biało-czerwonych są obcokrajowcy.
Po Wagnerze sił w pracy z kadrą próbowało m.in. wielu siatkarzy, którzy pod wodzą słynnego „Kata” sięgnęli po olimpijskie złoto czy mistrzostwo świata. W tym gronie byli m.in. Bosek, Stanisław Gościniak, Edward Skorek czy Zbigniew Zarzycki. Pierwszym zagranicznym szkoleniowcem drużyny narodowej został w 2005 roku Argentyńczyk Raul Lozano. To właśnie z nim rok później Polacy wywalczyli wicemistrzostwo globu, które zapoczątkowało odrodzenie męskiej kadry.
Obecnie kilku członków tamtej reprezentacji ma już na koncie pierwsze sukcesy w pracy szkoleniowej. Daniel Pliński i Michał Bąkiewicz odnieśli je z drużyną narodową w niższych kategoriach wiekowych, drugi pracuje też w Stali Nysa. W składzie tamtej drużyny był również Winiarski.
Właśnie w nim wielu upatruje tego, który przerwie serię zagranicznych szkoleniowców pracujących z biało-czerwonymi. Krokiem ku temu ma być praca z Niemcami, choć zdaniem Boska już teraz jest on gotowy do prowadzenia każdej reprezentacji. Nawet Polski, która w tegorocznych mistrzostwach świata powalczy o trzeci z rzędu tytuł.
– Czas działa na jego korzyść. Musi też okrzepnąć. Zobaczy, jak to jest pracować z kadrą. To co innego niż praca w klubie. Póki co życzę mu powodzenia i…samych przegranych z Polakami – kwituje żartobliwie Możdżonek.
Gadomski ma już zaś gotowy scenariusz na najbliższe lata.
– Niech Nikola Grbic doprowadzi Polaków do olimpijskiego złota w Paryżu, Michał w tym czasie wprowadzi Niemców na tę imprezę, a potem gładko przejmie naszą reprezentację. To chłopak z papierami na to, by być dużym trenerem – zapewnia.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS