Wiera to wielka, zapomniana już artystka, polska pieśniarka żydowskiego pochodzenia, aktorka kabaretowa i filmowa, która podczas wojny śpiewała w gettcie warszawskim, a po wojnie była prześladowana oskarżeniami o kolaborację z Niemcami, stając się ofiarą ówczesnego hejtu.
Urodziła się w rodzinie żydowskiej jako córka Eliasza i Luby Grynbergów. Miała starsze siostry – Hindę (Helenę) i Marjem (Marylę). Początkowo mieszkała w Wołominie, a od 1931 roku w Warszawie, gdzie uczęszczała do szkoły tańca Ireny Prusickiej (m.in. ze Stefanią Grodzieńską i Franciszką Mann). Młoda artystka matowym kontraltem wykonywała w warszawskich kabaretach piosenki o miłości. Do wybuchu wojny nagrała ich 60 na 28 płytach. Od wiosny 1942 r. była artystyczną sensacją Café Sztuka w warszawskim getcie. Przeżyła okupację jako jedyna z rodziny. Do końca życia odpierała zarzuty, że wyjście z getta okupiła kolaboracją z gestapo. Mimo oświadczeń i wygranych procesów wciąż spotykała się ostracyzmem ludzi dających wiarę oskarżeniom. Bardzo chciała oczyszczenia się z pomówień – m.in. dlatego napisała książkę „Sztafeta oszczerców: Autobiografia śpiewaczki” (1980), na której podstawie powstał tekst monodramu.
Agnieszka Babicz nagrała również płytę pt. WIERA z dwunastoma piosenkami z repertuaru Wiery Gran w nowych, współczesnych i zaskakujących aranżacjach Pawła Stankiewicza. Muzyka i piosenki z płyty są istotną częścią monodramu aktorki. Premiera płyty – 27 maja 2022 r, wydana przez Agencję Artystyczną MTJ w Warszawie.
Los zapomnianej pieśniarki stał się dla twórców spektaklu inspiracją i pretekstem dla przekazu współczesnemu widzowi, że „hejt” w każdej postaci istniał od zawsze i jest to zło, które niszczy człowieka.
Spektakl “Wiera” został nagrodzony na Ogólnopolskim Festiwalu Debiutów w Monodramie Koszalin 2022.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS