Wielkanoc u Kamedułów. Surowe reguły zakonnego życia zmieniają się w czasie świąt

Zakon Kamedułów powstał prawdopodobnie w 1012 lub 1027 roku. W wieku XVI w zakonie wyłoniła się nowa kongregacja – Eremitów Kamedułów z Monte Corona. Mnisi do niej należący żyją wedle surowych zasad, unikając kontaktu ze światem zewnętrznym, skupiając się na cichej kontemplacji i modlitwie. Na świecie istnieje jedynie dziewięć klasztorów kongregacji z Monte Corona, dwa z nich znajdują się w Polsce, na krakowskich Bielanach i w Bieniszewie. 

W Polsce istniało więcej kamedulskich eremów. Trafili do naszego kraju w 1604 roku, osiedlając się na Srebrnej Górze w Krakowie. Później powstały również eremy w Rytwianach, na Bielanach warszawskich, w Pożajściu, Wigrach i w Kamedułach niedaleko Szańca. Istniały do XIX wieku. Drugim wciąż działającym w Polsce eremem tego zakonu jest ten znajdujący się w Bieniszewie koło Konina, który został reaktywowany po II wojnie światowej. 

Zasady życia w zakonie są podporządkowane rygorystycznej regule św. Romualda. Kameduli wstają przed świtem, pracują fizycznie, pokutują, poszczą i prowadzą życie pustelnicze, większość czasu spędzając w małych domkach na samotnych rozmyślaniach i modlitwie. 

Zobacz również: Spowiedź online? Ksiądz rozwiewa wszystkie wątpliwości

Rąbka tajemnicy o codziennym i odświętnym życiu krakowskich kamedułów zgodził się odsłonić przeor bielańskiego eremu o. Mateusz w 2019 roku, udzielając wywiadu stacji RMF FM.  

Zakonnicy rozpoczynają dzień o 3:30 rano. Kolejne dwie godziny każdy z kamedułów przeznacza na lekturę Pisma Świętego. O 5:30 spotykają się na modlitwie brewiarzowej i mszy świętej. Bardzo skromne śniadanie jedzą o 7 rano, każdy we własnym domku, pogrążeni w myślach. Kolejne godziny to czas pracy fizycznej – w ogrodzie i w klasztorze. Kolejny samotny posiłek przypada o godzinie 13:00. Po nim znów czas na wspólną modlitwę. O 17:00 przychodzi czas na kolację – znów w samotności. Później lektura i rozmyślania. Dzień kończy kolej … czytaj dalej