Budynek Wiejskiego Domu Kultury w Kornicy jest tak wspaniale odrestaurowany, że nawet pół wieku temu, w dniu przekazania go do użytku, taki nie był. Obok jest boisko wielofunkcyjne. Dla ponad 420 mieszkańców Kornicy, którzy o odnowienie zabiegali, nadszedł dzień radosny.
1 lutego 2020 roku, przy ponownym otwarciu placówki kultury po generalnym remoncie, przecinano wstęgę, która blokowała wejście do WDK. Tej niemal magicznej czynności dokonali: Piotr Słoka przewodniczący Rady Miasta, Piotr Salata, dyr. MGDK, Elżbieta Piotrowska, sołtys Kornicy, Tadeusz Obratański przewodniczący Wspólnoty Gruntowej Wsi Kornica przedstawicielka Zespołu Ludowego Korniczanka i Krzysztof Obratański, burmistrz.
Modlitwą i wodą święconą
W hallu na gości czekał ks. Piotr Piwowarczyk, którzy poprowadził modlitwę za pomyślność, by ten dom kultury służył wszystkim i wodą święconą rzęsiście pokropił ludzi i pomieszczenia. Następnie Elżbieta Piotrowska i Tadeusz Obratański powitali przybyłych na spotkanie. Podziękowali sponsorom i ludziom, którzy społecznie pracowali podczas odmładzania placówki. A to przy układaniu kostki brukowej i innych mniej fachowych lecz niezbędnych robotach. Przypomnieli też minione lata działalności WDK.
Budowali dom i kulturę
Dziś dokładnie nikt nie pamięta skąd wzięła się idea i pomysł wybudowania Wiejskiego Domu Kultury. W okresie międzywojennym XX wieku kultura, w całym tego słowa znaczeniu, we wsi kwitła za sprawą Ochotniczej Straży Ogniowej. To strażacy organizowali przedstawienia teatralne, mieli projektor filmowy i obrazy z celuloidowej taśmy pokazywali w remizie. Odwiedzali pobliskie wsie i demonstrowali cuda braci Lumiere, tudzież inne obrazy kina niemego. Ale i tak radość była wielka, pewnie większa niż przynosi obecna telewizja satelitarna. Po zakończeniu działań wojennych, uporaniu się z traumatycznymi przeżyciami mieszkańców Kornicy, przyszedł czas na kulturę. Jakby tego nie ujmować, bez tej dziedziny życie jest smutne, wręcz paskudne. W 1959 roku, spalił się budynek Szkoły Powszechnej w Kornicy. Dzieci było coraz mniej, więc poszły do Baryczy. Szkoła stała na terenie należącym do wspólnoty Kornica. Zdecydowano, że w tym miejscu społeczność wybuduje sobie świetlicę. Potem postanowiono, że będzie to Wiejski Dom Kultury. I tak zostało.
Wspomnienia
Jedna z mieszkanek Kornicy wspomina nam, że budowę domu kultury ludzie rozpoczęli w 1966 roku. Część materiałów jakie ostały po spaleniu drewnianej szkoły posłużyła do budowy DK. – Ludzie się opodatkowali. Więc każdy ma w tym budynku swoją „cegłę” – mówił Tadeusz Obratański. – Trzy lata trwała budowa. Powstała dużą sala ze sceną. Na zapleczu była kabina projekcyjna i ciemnia fotograficzna. Było to kino wiejskie, stałe. Dom miał zaplecze kuchenne, mniejszą salę na działalność świetlicową, kotłownię. Przez tę placówkę kultury przewijały się tumy ludzi.
Ludzie kultury
Historię placówki, a głównie ludzi, którzy nią kierowali przez ponad 50 lat, przedstawiła wicedyrektor domu kultury Marzena Kądziela. – Trudno było odnaleźć zapiski z początku działalności WDK, bo gdzieś przepadły. Niemniej udało się ustalić, że byli to: Ludmiła Piwowarczyk, Ryszard Filipiak, Michał Bartoszewicz, Marek Grzegorczyk, Grażyna Krzyważnia-Wilk, Grażyna Łoś, Jacek Węgrecki, Edyta Stanek, i Małgorzata Pasek, która na tym stanowisku była i działała od 1999 roku. Ś.p. Janina Malasińska, ówczesna dyr. MGDK w Końskich i Jerzy Cichacki, sołtys powołali Zespół Ludowy „Korniczanka”. I tym sposobem nazwa Kornica zasłynęła daleko, daleko poza rogatki wsi, powiatu, województwa.
Generalne odnawianie
Wiceburmistrz Marcin Zieliński, na slajdach pokazał i komentarzem opatrzył remont i termomodernizację budynku WDK. – Generalny remont obejmował przebudowę wszelkich instalacji, które znajdują się wewnątrz. Nowy dach, na którym są panele fotowoltaiczne. Te dostarczają energię do dawnej kotłowni w piwnicy, gdzie jest również instalacja pompy ciepła. Wymieniono na nowe 26 nowych okien i 13 drzwi. Podłogi są z płytek ceramicznych, podgrzewane. Nowiutkie toalety i zaplecze kuchenne. Budynek został docieplony. Budowlani wykonali 350 metrów kw. dachu i 330 metrów kw. elewacji. Remont trwał 231 dni. Koszt tej inwestycji to ponad 750 tysięcy złotych, natomiast dofinansowania z Regionalnego Programu Operacyjnego wynosi 470 tysięcy złotych – informował Marcin Zieliński i dodał, że poza budynkiem rozbudowano kompleks sportowo-rekreacyjny. Inicjatywa weszła w życie dzięki mieszkańcom gminy Końskie, którzy w Budżecie Obywatelskim na 2019 rok oddali 1263 głosy na ten projekt. Tu powstała drewniana altana, wyposażenie boiska, zakup siłowni zewnętrznej i plac zabaw, co kosztowało 100 tysięcy złotych.
Generalny remont przyniesie nie tylko efekt estetyczny, ale i oszczędności. Rachunki za ogrzewanie i prąd będą znacznie mniejsze od dotychczasowych.
Potem w miejscu gdzie niegdyś była podwyższona scena śpiewały „Korniczanki”ze swoim akompaniatorem mistrzem akordeonu Janem Bukładem. Następnie zespól artystyczny MGDK przedstawił widowisko „Naszej babci pierzowiny”, który przygotowała i wyreżyserowała Anna Wiaderna, został znakomicie przyjęty w Kornicy. Cała impreza w WDK, w którą ludzie tchnęli nowego ducha była przesympatyczna. Na zakończenie uroczystości wszyscy zostali zaproszeni na poczęstunek. MARIAN KLUSEK
konecki24.pl-archiwum-75
Obraz 1 z 5
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS