A A+ A++

Badanie – oparte na danych zgłoszonych przez 1,6 miliona uczniów w wieku od 11 do 17 lat – stwierdza, że ​​we wszystkich 146 krajach badanych w latach 2001-2016 dziewczęta były mniej aktywne niż chłopcy we wszystkich z wyjątkiem czterech krajów (Tonga, Samoa, Afganistan i Zambia).

Różnica w odsetku chłopców i dziewcząt spełniających zalecenia była większa niż 10 punktów procentowych w prawie jednym na trzy kraje w 2016 r. (29 proc., 43 ze 146 krajów), przy czym największe różnice odnotowano w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Irlandii (ponad 15 punktów procentowych). W większości krajów objętych badaniem (73 proc., 107 ze 146) różnica między płciami zwiększyła się w latach 2001-2016.

 

Zdrowie młodych ludzi zagrożone

Autorzy twierdzą, że poziom niedostatecznej aktywności fizycznej u nastolatków nadal jest niezwykle wysoki, co zagraża ich obecnemu i przyszłemu zdrowiu. – Potrzebne są teraz pilne działania polityczne mające na celu zwiększenie aktywności fizycznej, szczególnie w celu promowania i utrzymania udziału dziewcząt w aktywności fizycznej –  mówi autorka badania Dr Regina Guthold, WHO.

Korzyści zdrowotne wynikające z aktywnego stylu życia w okresie dojrzewania obejmują poprawę wydolności krążeniowo-oddechowej i mięśniowej, zdrowie kości i układu sercowo-metabolicznego oraz pozytywny wpływ na wagę. Istnieje również coraz więcej dowodów na to, że aktywność fizyczna ma pozytywny wpływ na rozwój poznawczy i kontakty towarzyskie. Obecne dowody sugerują, że wiele z tych korzyści przechodzi w dorosłość.

 

Minimum to godzina ruchu dziennie

Aby osiągnąć te korzyści, WHO zaleca nastolatkom wykonywanie umiarkowanej lub energicznej aktywności fizycznej przez godzinę lub dłużej każdego dnia.

Autorzy oszacowali, ilu 11–17-latków nie spełnia tego zalecenia, analizując dane zebrane w szkolnych badaniach dotyczących poziomów aktywności fizycznej. Ocena obejmowała wszystkie rodzaje aktywności fizycznej, takie jak czas spędzony na aktywnej zabawie, rekreacji i sporcie, aktywnych pracach domowych, chodzeniu i jeździe na rowerze lub innych rodzajach aktywnego transportu, wychowaniu fizycznym i planowanych ćwiczeniach.

Aby poprawić poziom aktywności fizycznej wśród nastolatków, konieczne jest m.in. pilne zwiększenie oddziaływania różnych skutecznych już programów, a także działania wielosektorowe, aby dać młodym ludziom możliwości aktywności, obejmujące edukację, planowanie urbanistyczne, bezpieczeństwo na drodze i inne.

– Badanie podkreśla, że ​​młodzi ludzie mają prawo do zabawy i powinni mieć możliwość realizacji swojego prawa do zdrowia fizycznego i psychicznego oraz dobrego samopoczucia – mówi współautorka Dr Fiona Bull, WHO. – Silna wola polityczna i działanie może rozwiązać fakt, że czterech na pięciu nastolatków nie odczuwa radości i korzyści społecznych, fizycznych i psychicznych wynikających z regularnej aktywności fizycznej. Należy zachęcać decydentów i interesariuszy do działania teraz na rzecz zdrowia tego i przyszłych młodych pokoleń – dodaje.

Nieznaczna poprawa u chłopców

W nowym badaniu oszacowano po raz pierwszy, jak zmieniły się trendy w latach 2001-2016 – stosując trendy z 73 krajów, które powtórzyły ankiety w tym okresie do wszystkich 146 krajów. Na całym świecie częstość niewystarczającej aktywności fizycznej nieznacznie spadła u chłopców w latach 2001–2016 (z 80 proc. do 78 proc.), ale u dziewcząt nie nastąpiła zmiana w czasie (pozostałe około 85 proc.).

Kraje wykazujące największy spadek liczby chłopców niewystarczająco aktywnych to Bangladesz (z 73 proc. do 63 proc.), Singapur (78 proc. do 70 proc.), Tajlandia (78 proc. do 70 proc.), ale także Irlandia (71 proc. do 64 proc.) oraz USA (71 proc. do 64 proc.). Jednak wśród dziewcząt zmiany były niewielkie, od obniżki o 2 punkty procentowe w Singapurze (85 proc. do 83 proc.) do wzrostu o 1 punkt procentowy w Afganistanie (87 proc. do 88 proc.).

W 2016 r. Filipiny były krajem o największej częstości niewystarczającej aktywności wśród chłopców (93 proc.), podczas gdy Korea Południowa wykazała najwyższy poziom wśród dziewcząt (97 proc.) i obu płci łącznie (94 proc.). Bangladesz był krajem o najniższym wskaźniku niewystarczającej aktywności fizycznej wśród chłopców, dziewcząt i obu płci łącznie (odpowiednio 63 proc., 69 proc. i 66 proc.).

– Niepokoi tendencja do mniejszej aktywności dziewcząt niż chłopców – powiedziała współautorka badań dr Leanne Riley, WHO. – Potrzebne są większe możliwości zaspokojenia potrzeb i zainteresowań dziewcząt, aby przyciągnąć i utrzymać ich udział w aktywności fizycznej przez okres dojrzewania i do dorosłości – dodała.

Autorzy stwierdzili, że aby zwiększyć aktywność fizyczną młodych ludzi, rządy muszą zidentyfikować i zająć się wieloma przyczynami i nierównościami – społecznymi, ekonomicznymi, kulturalnymi, technologicznymi i środowiskowymi – które mogą utrwalić różnice między chłopcami i dziewczętami.

Badanie zostało sfinansowane przez Światową Organizację Zdrowia. Przeprowadzili go naukowcy z WHO, Imperial College London i University of Western Australia. Autorzy zauważają m.in., że badanie obejmowało jedynie informacje od młodzieży szkolnej, z powodu braku danych dla młodzieży spoza szkoły. 

Źródło: WHO

 

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułUroda drewna w projektach Studio O.
Następny artykułTomasz Chada – jego proceder w życiu i muzyce!