Polacy cenili Dolabellę, nawet za bardzo. Stawiali go w jednym rzędzie z Rubensem – królem malarzy. Można to zrozumieć – nigdy wcześniej nad Wisłą nie widziano artysty, który by tak swobodnie władał pędzlem. Tommaso nie cyzelował szczegółów i nie tracił czasu na rysunkowe szkice. Z bliska obrazy mogły sprawiać wrażenie niedokończonych, ale zwykle oglądano je z daleka. Specjalnością przybysza z Italii były bowiem imponujące rozmiarami malowidła, umieszczane na ścianach i stropach monarszych rezydencji, kościołów i klasztorów. Tempo pracy i techniczne popisy z pewnością robiły wrażenie na postronnych, jednak Dolabella podbił serca Sarmatów głównie tym, że umiał wyczarować na płótnie kolory i światło Południa, do których polska dusza tęskniła, tęskni i zawsze tęsknić będzie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS