Czekanie na Adama Makowicza
Dość nietypowo rozpoczął się 30, jubileuszowy międzynarodowy plenerowy festiwal „Jazz na Starówce”. Nietypowo, gdyż zamiast w tradycyjne soboty zaczął się w piątek. Nietypowo, gdyż zwykle koncerty zaczynają się o 19.00, ten rozpoczął się o 20.00. Nietypowo wreszcie, gdyż zamiast w plenerze na warszawskiej Starówce odbył się w sali koncertowej im. Witolda Lutosławskiego II Programu Polskiego Radia.
Wszystkie te „nietypowości” ustępowały przed artystą, który rozpoczął wakacyjne jazzowanie w Warszawie: Adam Makowicz, pianista wyśmienity, mistrz improwizacji. Tutaj pozwolę sobie na osobistą dygresję – swoją kolekcję płyt jazzowych zacząłem od zakupu w 1975 roku płyty solowej Makowicza „Live Embers” (Żarzące się węgielki).
Koncert w studiu PR sam Makowicz nazwał mini recitalem. Grał ponad godzinę, kilkakrotnie bisował, był wyraźnie wzruszony. Zaproponował utwory klasyków jazzu oraz swoje kompozycje – niemal wszystkie w balladowo-nostalgicznym nastroju, co zresztą odpowiada tytułowi jego ostatniej płyty nazwanej „Welcome Back, Adam”. W dyskografii ma ponad 60 albumów solowych.
Warto przypomnieć, że Adam Makowicz urodził się w 1940 roku i od wielu lat przebywa w Stanach Zjednoczonych, gdzie gra, koncertuje i nagrywa płyty z największymi gwiazdami światowego jazzu. Gra także Chopina, interpretując go jazzowo.
I końcowa uwaga: na koncert wstęp był wolny. Wejściówki trzeba było wystać w bardzo długiej kolejce.
Kolejne koncerty z cyklu „Jazz na Starówce” w soboty przez całe wakacje. W programie m.in. Marek Napiórkowski, Aga Zaryan, Włodzimierz Nahorny, John Arman i inni. Patronat honorowy nad festiwalem objął Prezydent m.st. Warszawy, Rafał Trzaskowski.
Andrzej Janiec
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS