Historia sanktuarium liczy już z górą cztery wieki. Założycielem i pomysłodawcą kalwarii był wojewoda krakowski Mikołaj Zebrzydowski. Wszystko zaczęło się od snu, w czasie którego dostojnik ujrzał trzy płonące krzyże unoszące się nad położoną w jego dobrach górą Żarek.
Pobożny wojewoda postanowił wybudować w tym miejscu kościółek pw. Świętego Krzyża, a następnie zaczął – wzorem innych podobnych miejsc w Europie XVII w. – rozplanowywać położenie stacji, które zebrzydowskie pagórki miały przemienić w Golgotę i Górę Oliwną, a skromny potok przecinający dobra wojewody w rzekę Cedron. Zapewne jednak wojewoda Zebrzydowski nie spodziewał się, że to początek powstania olbrzymiego kompleksu 42 kaplic i kościołów, jaki możemy oglądać dzisiaj.
Sanktuarium maryjne w Kalwarii Zebrzydowskiej to obok Jasnej Góry główny w Polsce cel pielgrzymek polskich katolików (słynna jest też Kalwaria Pacławska pod Przemyślem). Najważniejsze uroczystości odbywają się, rzecz jasna, w Wielkim Tygodniu.
Rozpoczyna je w Niedzielę Palmową wjazd Jezusa na osiołku do Jerozolimy. Kolejne sceny misterium odgrywane są w Wielką Środę wieczorem, a kulminacja obchodów przypada na Wielki Czwartek i Wielki Piątek. W latach przed pandemią w uroczystościach uczestniczyło nawet ponad 100 tys. osób, a wielu pątników przybywało do Kalwarii na cały tydzień.
Tłumy wiernych cisną się wokół Chrystusa dźwigającego krzyż, a bolesne upadki, spotkanie w Matką Boską czy z Weroniką wywołują żywą reakcję ludzi. Czwartkowe przekraczanie rzeczki Skawinki, która tego wieczoru staje się biblijną rzeką Cedron, połączone jest z rytualnym obmywaniem rąk i twarzy. Wędrujący za pojmanym Jezusem wybierają z dna rzeki kamyki, wierząc w ich cudowną moc.
W diecezji bielsko-żywieckiej odwołano wszystkie plenerowe Drogi Krzyżowe ADRIANNA BOCHENEK
W biblijne postacie uczestniczące w wydarzeniach sprzed dwóch tysiącleci wcielają się okoliczni mieszkańcy i zakonnicy, którzy często rok po roku odgrywają przypisane im role. Pomijając aspekt czysto religijny, to niezwykłe, niesłychanie barwne widowisko ludyczne, utrwalone zresztą w wielu filmach i reportażach.
Perła z listy UNESCO
Historyczne i architektoniczne walory kalwaryjskiego kompleksu znalazły w 1999 r. wyraz we wpisaniu go na listę światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego UNESCO. Najcenniejszym zabytkiem sakralnym jest wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej w kaplicy Zebrzydowskich. Do klasztoru trafił w 1641 r., kiedy właściciel zauważył na twarzy Madonny krwawe łzy. Obraz można oglądać do dzisiaj.
Sanktuarium, pozostając żywym ośrodkiem kultu maryjnego i pasyjnego, jest też ogólnopolską atrakcją turystyczną, przyciągającą nie tylko ludzi religijnych. Mieszkańcy Krakowa mogą do Kalwarii dojechać samochodem w niespełna godzinę, by zagłębić się w leśny labirynt dróżek i ścieżek. Różnorodne ukształtowanie terenu, piękne zakątki, cisza i spokój – trudno wymarzyć sobie lepsze miejsce na oderwanie się od miejskiego zgiełku i chwilę kontemplacji.
Fot. Jakub Włodek / Agencja Gazeta
A to nie wszystko. Przez swoje położenie na skraju Beskidu Makowskiego miasto jest punktem wyjścia na szlaki turystyczne prowadzące m.in. do Makowa, na Koskową Górę lub przez Babicę i Sularzówkę na Laskowiec. Można też pojechać do pobliskich Wadowic, miasta rodzinnego Jana Pawła II, albo do Lanckorony, miasteczka z doskonale zachowaną małomiasteczkową XIX-wieczną zabudową drewnianą.
Ta ostatnia była niegdyś ulubionym miejscem wypoczynku artystów, którzy szukali natchnienia wśród najpiękniejszych krajobrazów i urokliwych drewnianych domków. Szczególnie polecamy spacer w kierunku ruin zamku zbudowanego jeszcze za czasów Kazimierza Wielkiego. Warto też odwiedzić XIV-wieczny kościół św. Jana Chrzciciela.
Z takiej wycieczki każdy wróci usatysfakcjonowany.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS