Na stronie internetowej kwartalnika „Archeologia Żywa” opublikowany został materiał poświęcony badaniom archeologicznym prowadzonym na terenie miejscowości Wrzępia w Gminie Szczurowa. To tam w marcu 2021 r. prowadzone były badania archeologiczne. Ekspedycja archeologiczna, związana była z badaniem największego znanego w Polsce centrum produkcji garncarskiej z ~ III – pocz. V wieku naszej ery.
Stanowisko kultury przeworskiej we Wrzępi znane było archeologom od lat 90′. Wtedy też w ramach realizacji projektu Archeologicznego Zdjęcia Polski, na powierzchni pola odkryto bardzo liczne fragmenty naczyń zasobowych. I choć już w trakcie wykopalisk w 1995 r. natrafiono na pierwsze ślady wiązane z produkcją garncarską, to dopiero niedawno przeprowadzone badania ukazały jej imponującą skalę!
Po latach, w 2019 roku, archeolodzy wrócili na teren stanowiska w celu wykonania badań weryfikacyjnych. Powtórzono badania powierzchniowe, polegające na zebraniu materiału ceramicznego z powierzchni pola ornego. Dodatkowo przeprowadzone przez Marcina M. Przybyłę badania magnetyczne, ujawniły rzeczywistą skalę stanowiska.
Dzięki badaniom nieinwazyjnym ujawnione zostało około 130 anomalii magnetycznych, które interpretować należy jako ślady pieców garncarskich, oraz kolejne anomalie wskazujące na obecność obiektów im towarzyszących. Pod względem liczby pieców, jest to największe znane w Polsce centrum produkcji garncarskiej! Jednocześnie jest to jedno z największych, obok znanego z miejscowości Medieşu Aurit w południowo-zachodniej Rumunii, stanowisk produkcyjnych okresu rzymskiego na obszarze europejskiego Barbaricum.
Celem kolejnych badań wykopaliskowych we Wrzępi, zakończonych w marcu 2021 r., było przebadanie jednej z anomalii magnetycznych. W trakcie prac okazała się być ona śladem reliktów dwóch pieców garncarskich, pochodzących z okresu między II/III a początkami V wieku n.e.
Badania prowadzone były pod kierunkiem dwójki archeologów: Magdaleny Okońskiej-Bulas, przygotowującej w Instytucie Archeologii UJ rozprawę doktorską na temat produkcji garncarskiej na obszarze mikroregionu osadniczego kultury przeworskiej na wschód od Raby w okresie rzymskim, oraz Jana Bulasa, badacza okresu rzymskiego w południowej Polsce. Oboje związani są z powstającą Fundacją Arch.
Cały artykuł wraz ze zdjeciami dostepny na stronie Archeologia Żywa <==
—
O kulturze przeworskiej
Kultura przeworska to kultura archeologiczna epoki żelaza rozwijająca się między III w. p.n.e. a V w. n.e. na terenach obecnej Polski oraz Zakarpacia. Powstała na podwalinach prakultur pomorskiej oraz grobów kloszowych. Dawniej zwana była kulturą wenedzką lub grupą przeworską kultury grobów jamowych. Chociaż geneza powstania nie została zupełnie wyjaśniona, to nazwa pochodzi od miasta Przeworsk, leżącego niedaleko miejscowości Gać (Podkarpacie), gdzie zostało odnalezione cmentarzysko.
Warto przeczytać
OSADNICTWO LUDNOŚCI KULTURY PRZEWORSKIEJ NA RÓWNINACH ZALEWOWYCH W ZACHODNIEJ CZĘŚCI KOTLINY SANDOMIERSKIEJ<==
—
foto: Maciej Mazur
IB / Projekt Wrzępia
VIDEO
Galeria zdjęć
Fot. Maciej Mazur
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS