WANDA BORTKIEWICZ – WALCZYŁA O WOLNĄ POLSKĘ DZIŚ ZOSTAŁA MIANOWANA NA STOPIEŃ KAPITANA

W czasie Akcji „Burza“, walk o Wilno w 1944 roku, pełniła służbę w tzw. Czołówce Sanitarnej nr 1 czyli w partyzanckim ruchomym chirurgicznym szpitalu polowym, ochranianym przez żołnierzy 3. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej por. Gracjana Fróga „Szczerbca“, następnie opiekowała się rannymi partyzantami w Szpitalu Czerwonego Krzyża w Wilnie i w Święcianach.

Po 1945 roku repatriowana z Wileńszczyzny do Morąga na Warmii i Mazurach. Podjęła naukę w szkole pielęgniarsko – położniczej w Gdańsku. Tam spotkała przyjaciół z czasów partyzantki u „Kmicica“ i „Łupaszki“, od których dowiedziała się, że konspiracja trwa nadal w walce o Polskę wolną od sowieckiej dominacji.
W 1946 roku Wanda Bortkiewicz wstąpiła do 5. Wileńskiej Brygady AK. Została łączniczką i sanitariuszką tak jak Jej koleżanka Danuta Siedzikówna „Inka”. Przenosi materiały konspiracyjne, dostaje zadanie zorganizowania punktów kontaktowych, sieci łączności, na Warmii i Mazurach. Wiosną 1946 roku Wanda Bortkiewicz tworzy taki punkt kontaktowy w Morągu, przechowuje dokumenty 5. Wileńskiej Brygady AK, opatruje rannych partyzantów „Łupaszki“. 8 lipca 1946 roku, w wyniku denuncjacji, mieszkanie zostaje otoczone przez UB. Pani Wanda zostaje aresztowana. Trafiła do więzienia w Olsztynie. Przesłuchiwana przez UB, nie ujawniła miejsca ukrycia partyzantów i materiałów konspiracyjnych. Oskarżono ją o współpracę z 5. Wileńską Brygadą AK pod dowództwem mjr Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” oraz o „dokonywanie napadów na żołnierzy Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego”. Pomimo brutalnego śledztwa, UB nie udowodniło Pani Wandzie stawianych jej zarzutów. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 09.05.1947r.  Wanda Czyżewska została uniewinniona od ww. oskarżenia „z braku dowodów winy”, a następnie zwolniona z aresztu. Po wyjściu z więzienia Pani Wanda ukończyła szkołę dla położnych i pielęgniarek w Białymstoku, założyła rodzinę. W 1990 roku była jedną z założycieli Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Ostródzie, które w 2012 roku zostało rozwiązane. W 2018 roku po reaktywowaniu działalności Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Ostródzie, pełni funkcję honorowego prezesa.