Czego sobie życzymy na chwilę przed wigilią? Najczęściej wesołych świąt, choć czasem jednak cenniejszy i bardziej pożądany może być po prostu święty spokój. W tym okresie to właśnie najczęściej produkt deficytowy.
Gdyby wniknąć w staropolskie obyczaje przedświąteczne, okazałoby się, że przed świętami najlepiej wziąć ok. miesiąc urlopu, żeby wszystko przygotować w spokoju i zgodnie z tradycją. Nierealne! W czasach, gdy notorycznie nie dosypiamy (mało kto ma luksus przespania ośmiu godzin na dobę), jemy przeważnie w biegu i na stojąco, wyrabiamy nadgodziny, tracimy czas w korkach, ogarniamy dzieci, zwierzaki i marzymy, żeby doba była z gumy, nietrudno o przedświąteczny obłęd w oczach i nerwy. Spokojnie, to tylko święta…
Walczymy o złotą patelnię
600 pierogów, 20 litrów barszczu, cztery makowce… I znowu kładziemy się spać o czwartej nad ranem. A na godz. 8 nieprzytomne jedziemy do biura. Brzmi znajomo? Każda kobieta, która chociaż raz w życiu organizowała w swoim domu święta i gościła rodzinę, doskonale zna taki scenariusz. Efekt? Nerwy napięte jak postronki, nieustanne pokrzykiwanie na domowników, rozżalenie, przemęczenie i obietnica, że “nigdy więcej”. Nie musi tak być. Przede wszystkim nie wszystko musimy przygotować same. Jeżeli organizujemy u siebie wigilię dla rodziny, warto podzielić się z nimi przygotowaniem świątecznych potraw. To żaden dyshonor ustalić z najbliższymi, że ciocia upiecze sernik, mama przygotuje najlepszą kutię świata, a teściowa przyrządzi rybę w galarecie. Trudno co prawda wymagać, aby kuzynka, która przylatuje z USA, wiozła ze sobą przez pół świata wigilijne pierogi, ale przecież może kupić w dobrej cukierni keks. A może warto skrzyknąć okoliczną rodzinę i zarządzić wspólne lepienie uszek? To znana rodzinna tradycja, no i zdejmuje nam z barków kolejny obowiązek przedświąteczny.
Plan? Cel? Działanie!
Eksperci, którzy przeprowadzili przedświąteczne badania, przekonują, że drugim najczęściej wymienianym powodem kłótni w czasie świąt jest podział obowiązków w czasie przedświątecznym i świątecznym. Potwierdza to aż 24 proc. kobiet i 10 proc. mężczyzn. Dodatkowo z badań wynika jasno, że mężczyźni czują się wyjątkowo źle, gdy ich przemęczone kobiety biorą na siebie zdecydowanie zbyt dużo… Nie warto unosić się honorem i robić z siebie Zosię-samosię kosztem własnego samopoczucia i nerwów innych. Aby nie zwariować w przedświątecznym i świątecznym szale, warto w przygotowania włączyć domowników. Zrobić naradę rodzinną i podzielić obowiązki. Ostatnie sprzątanie, zakup i ubieranie choinki, pakowanie prezentów – nie wszystko musimy wykonać same. Odkurzacz nie gryzie, posprzątanie własnego pokoju przez nastolatka nie strąci mu korony z głowy, a smartfon może poczekać. Warto spisać rzeczy do ogarnięcia i systematycznie skreślać wypełnione zadania. To bardzo poprawia nastrój, gdy z listy znikają kolejne pozycje. Warto poprosić o pomoc również w kuchni. Wspólne gotowanie (choćby rola dziecka sprowadzała się do mieszania w misce i rozsypywania mąki na stole) pozytywnie wpłynie na świąteczną atmosferę w domu. Nastolatka stawia czynny opór i odmawia? OK, niech zatem weźmie na barki obowiązek wyprowadzania w tym okresie psa i pomoże mamie, załatwiając w osiedlowym sklepiku ostatnie spożywcze braki. To nie jest megawyzwanie…
Wujek Zyzio i spółka
Z wigilią jest trochę jak z weselem – zawsze znajdzie się ktoś, komu coś nie będzie pasowało. I nie ma opcji – choćby w wigilię człowiek stanął na głowie i czystym sopranem zaśpiewał kolędę, serwując jednocześnie pierogi na złotej tacy – zawsze ktoś powie: “bleee”. Rodziny się nie wybiera, a właśnie w czasie świąt, gdy spotykamy się z rzadko spotykanymi najbliższymi, musimy mężnie znosić dzielące nas różnice. Ktoś nie lubi ryb? Trudno – nie będziemy zmieniać wigilijnego menu, żeby go zadowolić i nie podamy na stół pieczonej kiełbasy. Kompot z suszu za mało słodki? Proszę, na stole jest cukiernica. Niewygodne krzesło? Cóż, nie zdążyliśmy zamówić spersonalizowanych mebli dla gości, więc możemy zaoferować poduszkę. Wujek, niezłomny komentator wszystkiego, nie omieszka rzucić, że mają w domu wyższą choinkę, a kuzynka-ekolożka zauważy z przekąsem, że żywa choinka to barbarzyństwo. To, na co najczęściej narzekają kobiety, to docinki teściowej dotyczące potraw. Co zrobić? Nie dać się sprowokować. Można reagować, ale po co? Takie osoby tylko czekają na naszą reakcję, żeby kontynuować swoje wywody i niekończąca się utarczka słowna gotowa. Lepiej się milcząco uśmiechnąć i kontynuować przerwaną czynność. Zawsze też można czmychnąć do kuchni pod pretekstem doniesienia czegoś na stół – jest szansa, że prowokator podczas naszej nieobecności straci zapał bojowy. Nie stracił? Można z uśmiechem zaproponować kolejną porcję karpia przyrządzonego wg. nowego przepisu, bo taką miałyśmy w tym roku fantazję. A jeżeli usłyszymy kąśliwy komentarz ze strony teściowej, że karp za mało chrupiący albo że “za mało maku w maku”, możemy z uśmiechem rzucić: “U mamy w przyszłym roku na pewno wszystko będzie idealne, nie możemy się wprost doczekać”. Uśmiech, kurtyna, oklaski.
Rozmowy (nie)kontrolowane
Na pierwszym miejscu wśród konfliktów przy świątecznym stole jest nietaktowne zachowanie krewnych. Aż 15 proc. kobiet i 21 proc. mężczyzn twierdzi, że nic tak skutecznie nie “podgrzewa” atmosfery świąt, jak właśnie zachowanie przy stole najbliższych. Rozmowy przy stole to prawdziwe pole minowe. Spory o poglądy polityczne, dyskusje o pieniądzach, przechwalanie się dokonaniami dzieci, zarobkami, awansami i niewygodne pytania o trudne sprawy mogą wytrącić z równowagi i wprowadzić niemiłą atmosferę. Zanim usiądziemy do stołu z dawno niewidzianymi krewnymi, warto zrobić mały scouting. Podpytać mamę o rozwój wypadków u wujka, który miał w planach rozwód. Zanotować w głowie, że mąż siostry ma problem z alkoholem, więc nie powinno się oferować gościom choćby grama wina. Warto dowiedzieć się, czy syn wujostwa wrócił z odwyku, żeby nie palnąć w progu: “A gdzie Jasiek?”. Słowem, aby uniknąć rodzinnych niezręczności, warto się nieco przygotować. Musimy być też czujni, aby rozmowa przy stole nie zboczyła w niebezpiecznym kierunku. A jeśli już zboczy, rozładować gęstniejącą atmosferę włączeniem kolędy, głośnym pytaniem, jak gościom smakuje barszczyk albo propozycją, żeby wspólnie pośpiewać kolędy.
Tylko spokój nas uratuje
Rada? Zanim wpadniemy w gniew, dygot, zanim się solidnie nakręcimy tym, co potencjalnie wydarzy się przy świątecznym stole, warto wbić sobie do głowy podstawową rzecz: to my jesteśmy gospodarzami tego spotkania, to nasz dom i to my ustalamy panujące tu zasady. Wystrój stołu, kolejność serwowania dań, palenie wyłącznie na balkonie, a także nasz strój, kolor bombek na choince, kwestia, czy podamy na wigilii alkohol i czy pójdziemy na pasterkę – to my decydujemy o tym wszystkim, a nie nasi goście. Nie pozwólmy narzucić im swoich zasad, sterroryzować się i zapędzić do narożnika we własnym domu. I jeszcze jedno: ulubione hasło “wypada” naprawdę warto wsadzić między bajki. Szydercy na hasło “wypada” mówią z uśmiechem: wypada dysk albo mleczny ząb. Ma być rodzinnie, wesoło, bez spinki i nerwów. Zatem wesołych i spokojnych świąt, i oby wszystko… wypadło jak najlepiej!
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS