Zdjęcie w tle: NASA, ESA, B. Balick (University of Washington),
M. Guerrero (Instituto de Astrofísica de Andalucía) i G. Ramos-Larios (Universidad de Guadalajara)
Na zdjęciach kolory reprezentują światło emitowane przez azot (czerwony), tlen (zielony) oraz wodór (niebieski).
Nic nie jest stałe. Doskonale to widać na dwóch zdjęciach Hen 3-1357 – Mgławicy Płaszczki wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a w 1996 i 2016 r. Mgławica w ciągu dwóch dekad znacząco pociemniała, a także zmieniła swój kształt, któremu zawdzięczała nazwę.
Wcześniej obserwowano zmiany w rozmiarach mgławic, ale zazwyczaj wiązało się to z ich ekspansją. W tym przypadku mgławica się kurczy. Dodatkowo zauważono znaczne zmiany w świetle emitowanym przez azot, wodór i tlen – gazy tworzące mgławicę. W latach 1996-2016 jasność światła emitowanego przez atomy tlenu zmniejszyła się prawie 1000 razy. Dlatego też na zdjęciu z 2016 roku prawie nie widać koloru zielonego, który odpowiada światłu pochodzącemu właśnie od tego pierwiastka.
Mgławica Płaszczki otaczała starzejącą się gwiazdę SAO 244567 i to właśnie z nią wiązane są gwałtowne zmiany w wyglądzie mgławicy. Obserwacje wykazały, że w latach 1971-2001 gwałtownie wzrosła temperatura gwiazdy z około 22 500 Kelwinów, do 60 225 Kelwinów. Ten skok można wiązać z krótkotrwałą fuzją helu. W tym okresie gwiazda emitowała więcej promieniowania o energii wystarczającej, by zjonizować gaz ją otaczający. Obecnie SAO 244567 się ochładza, a więc emituje też mniej promieniowania jonizującego, które mogłoby pobudzić gaz, z którego zbudowana jest Mgławica Płaszczki, do świecenia. Jeżeli tempo, z jakim słabnie mgławica, utrzyma się to prawdopodobnie w ciągu 20-30 lat będzie już ledwo dostrzegalna.
NASA
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS