UM Bełchatów: Jak wspierać dziecko podczas epidemii?

W obliczu zamkniętej szkołyoraz i izolacji od przyjaciół, dzieci muszą czuć wsparcie rodziców

Epidemia koronawirusa i obowiązujące w związku z nią obostrzenia to czas trudny dla wszystkich, szczególnie dla dzieci. Ich postrzeganie świata jest inne niż osób dorosłych, często bardziej emocjonalne. Dlatego też w tym czasie szczególną uwagę należy poświęcić zdrowiu psychicznemu najmłodszych. Na rządowych stronach znaleźć można cenne porady dotyczących tego, o czym warto pamiętać we wspieraniu dzieci w czasie epidemii.

Każdego dnia docierają do nas informacje o rozprzestrzenianiu się wirusa COVID-19. By zmniejszyć liczbę zachorowań rząd wprowadził szereg obostrzeń – zakazów i nakazów. Więcej czasu spędzamy w domu, ograniczamy kontakty z innymi ludźmi, zrezygnowaliśmy z oczywistych wcześniej przyjemności – wyjścia do kina czy restauracji. Towarzyszą temu różne emocje. Epidemia wywołuje takie uczucia jak lęk, stres i niepewność. Szczególnie silnie odczuwają je dzieci. Chociaż każde dziecko inaczej radzi sobie z takimi emocjami, to w obliczu zamkniętej szkoły, odwołanych wydarzeń i izolacji od przyjaciół, muszą czuć wsparcie i miłość najbliższych.

10 rad dla rodziców i opiekunów

Rozmawiaj z dzieckiem o epidemii w sposób dostosowany do jego wieku

Wyjaśniaj dziecku to, co się dzieje i odpowiadaj na jego pytania. Do Twojego dziecka prawdopodobnie docierają bardzo różne informacje, na przykład medialne, dotyczące koronawirusa, które mogą wywoływać lęk i niepewność. Stwórz bezpieczną i spokojną atmosferę do tego, aby mogło ono powiedzieć o tym, czego obawia się w związku z tym, co dzieje się wokół niego. Wyjaśnij, dlaczego nie spotyka się już z kolegami na placu zabaw, nie zabierasz go na wspólne zakupy, a z babcią rozmawiacie tylko telefonicznie. Opowiadaj dziecku o koronawirusie w sposób, który będzie dla niego zrozumiały i pozwoli mu zrozumieć, dlaczego Wasze życie w ostatnim czasie się zmieniło i z jakiego powodu podejmujecie pewne, nie zawsze przyjemne, działania. Jednocześnie nazywanie tego, co dziecko odczuwa, ma ogromne znaczenie dla oswajania i przeżywania emocji.

Przykładowe tematy do poruszenia w rozmowie z dzieckiem:

• Pokaż dziecku ilustrację, jak wygląda wirus SARS-CoV-2. Wytłumacz, że wywołuje chorobę o nazwie COVID-19, która jest podobna do przeziębienia.
• Naucz zasad prawidłowego mycia rąk, wytłumacz, kiedy należy je myć i dlaczego jest to ważne (możesz pokazać mu dostępne online materiały wideo).
• Wytłumacz, dlaczego w czasie epidemii ważne jest utrzymywanie odległości ok. 1-1,5 metra od innych osób i dlaczego należy unikać dotykania innych osób w tym okresie.
• Porozmawiaj o tym, co to jest kwarantanna i jak się w niej należy zachować.
• Wytłumacz, że czasem w przypadku zakażenia konieczny jest pobyt w szpitalu, a także wyjaśnij, że dzieci bardzo rzadko chorują na tę chorobę.
• Wytłumacz, że osoby starsze (np. dziadkowie) mogą przechodzić chorobę ciężej i z tego powodu musicie czasowo ograniczyć spotkania z nimi.
• Wytłumacz, że ta choroba powoduje zmiany np. w podróżowaniu, pracy, szkole. Wyjaśnij, że ograniczenia są podejmowane po to, aby można było tę chorobę szybciej pokonać.
• Wytłumacz, że sam nie znasz odpowiedzi na wszystkie pytania i że odpowiedzi na niektóre pytania poszukają także naukowcy.

Rozmawiaj z dziećmi i nastolatkami o tym, jak się czują w tej sytuacji

Lęk, złość, smutek, rozdrażnienie, panika – to tylko niektóre emocje, które mogą pojawić się u dziecka. Niektóre dzieci mogą bać się, że same zachorują lub że rodzic zachoruje i umrze. Mogą czuć złość związaną np. z ograniczeniami w kontakcie z rówieśnikami. Zapewnij je, że nawet trudne uczucia, są normalne i mogą się nimi dzielić. Wytłumacz, że sam też czasem czujesz złość, smutek czy niepokój i jak sobie z tym radzisz. Zapewnij dzieci, że są bezpieczne, a dorośli pracują nad tym, aby wszystko szybko wróciło do normalności, a ono mogło wrócić do przedszkola lub szkoły. Zadbaj o to, aby Twój przekaz był prawdziwy i autentyczny.

Chroń dzieci przed informacjami i obrazami, które mogą budzić niepokój

Kontroluj szczególnie treści, z którymi styka się Twoje dziecko w internecie i na portalach społecznościowych. Może być mu trudno zweryfikować ich wiarygodność. Okaż zainteresowanie aplikacjami w telefonie i stronami w internecie, z których dziecko korzysta. Porozmawiaj o bezpieczeństwie w sieci, gdyż dziecko w sytuacji braku zajęć w szkole znacznie więcej czasu będzie poświęcało internetowi. Wspólnie z dzieckiem ustali,ile czasu będzie spędzało w sieci i egzekwuj te ustalenia.

W mediach krąży wiele nieprawdziwych informacji na temat koronawirusa. Sprawdź, co usłyszało Twoje dziecko lub co uważa za prawdę. Nie wystarczy podać dziecku faktów, ponieważ – jeśli uznało za prawdę coś co usłyszało wcześniej i połączy to z nowymi informacjami od Ciebie – może dojść do nieporozumienia. Dowiedz się, co Twoje dziecko już wie i wspólnie rozprawcie się z mitami. Jeśli dzieci mają pytania, na które nie znasz odpowiedzi, możecie wspólnie odwiedzić strony internetowe wiarygodnych instytucji państwowych – gov.pl i gis.gov.pl.

Utrzymuj kontakt z rodziną i bliskimi

Dbaj o utrzymanie kontaktów z członkami rodziny w kwarantannie lub z osobami szczególnie zagrożonymi cięższym przebiegiem choroby w bezpieczny sposób (np. robiąc wideokonferencję z dziadkami).

Umożliwiaj młodszym dzieciom telefoniczny kontakt z rówieśnikami

 Warto, by porozmawiali ze sobą przez telefon lub poprzez wideorozmowę.

Postaraj się zaplanować nową rutynę dnia

Dzieci potrzebują rutyny. Najlepiej stworzyć harmonogram, który obejmuje zarówno czas na zabawę, możliwość kontaktu telefonicznego z przyjaciółmi, a także czas „wolny od technologii” i czas na prace domowe. Musimy zastanowić się, co dla nas jest ważne i zbudować strukturę, która to odzwierciedla. Dużym wsparciem dla naszych dzieci będzie zapewnienie przewidywalnego dnia i świadomości, kiedy powinny się uczyć lub pracować w domu, a kiedy mogą się bawić.

Dzieci w wieku 10-11 lat lub starsze można zaangażować w przygotowanie planu dnia. Wtedy dajemy im możliwość zastanowienia się nad czynnościami, które chciałyby wykonywać, a następnie pracujemy wspólnie nad ostatecznym kształtem harmonogramu. Jeśli chodzi o młodsze dzieci, to najlepiej zaplanować ich dzień tak, aby najpierw zacząć od obowiązków (szkolnych i domowych). Można korzystać z wielu materiałów na stronie www.gov.pl/web/edukacja.

Ważne! Nie zapominajmy o czasie na wspólne gry i zabawy (np. czytanie książek, planszówki).

Dbaj o prawidłową dietę i aktywność fizyczną Twojego dziecka

Dbaj o prawidłowe odżywianie dziecka oraz zapewnij dostosowaną do wieku dziecka aktywność fizyczną nie narażającą na zarażenie – minimum godzinę dziennie. Możecie razem pójść na spacer do lasu lub pograć na świeżym powietrzu z innymi domownikami, pojeździć na rowerze – o ile wychodzenie na zewnątrz nie jest niezalecane lub zabronione. Jeżeli musicie pozostać w domu – możecie pogimnastykować się wykorzystując na przykład ćwiczenia dostępne online.

Skorzystaj z materiałów przygotowanych przez ekspertów Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej.

Obserwuj czy dziecko wykazuje niepokojące objawy stresu

Mogą to być np. złość i agresja, napady płaczu, trudności z koncentracją uwagi, trudności z zasypianiem, obniżenie nastroju, bóle głowy lub ciała.

Jeśli objawy Cię niepokoją skonsultuj się ze specjalistą – na przykład umawiając się na poradę z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego w poradni zdrowia psychicznego. >>>>> Potrzebujesz wsparcia psychologa? Zadzwoń!

Wytłumacz starszym dzieciom na czym polega społeczna odpowiedzialność

Pomóż im zrozumieć, że nie powinno spotykać się z innymi w sposób niekontrolowany. Podkreśl, że sytuacja ma charakter czasowy. Stawiaj dziecku wyraźne granice sygnalizując, że pewne zachowania niezależnie od emocji nie są i nie będą przez Ciebie akceptowane np. okazywania braku szacunku dla osób starszych czy hejt kierowany do innych, szczególnie osób dotkniętych chorobą lub będących w kwarantannie.

 Pamiętaj o tym, że dziecko cię naśladuje

Dorośli, co zrozumiałe, są zaniepokojeni sytuacją związaną z koronawirusem. Ważne jednak, żebyśmy zrobili wszystko, aby nie dzielić się z dziećmi swoimi lękami i nie okazywać obaw. Może to oznaczać powstrzymywanie emocji, co dla wielu okaże się bardzo trudne. Pamiętajmy, że to rodzice zapewniają swoim dzieciom poczucie bezpieczeństwa.

Dlatego ważne jest, by zadbać o siebie: wysypiaj się, jedz zdrowo, uprawiaj aktywność fizyczną, dzwoń do rodziny i przyjaciół. Pamiętaj, że najważniejsza jest Twoja postawa i Twoje kompetencje, pokazuj jak Ty przeżywasz i jak sobie radzisz w tej sytuacji (dzieci uczą się szczególnie szybko przez naśladowanie).

AP/gov.pl