Uciekli do Polski przed wojskiem. Czy Polska ma obowiązek wydać obywatela Ukrainy uchylającego się od służby wojskowej?

Warto podkreślić, iż w części trzeciej tej umowy, zawarto uregulowania w dotyczące współpracy w sprawach karnych, a więc kwestie związane z przejęciem ścigania karnego, a także wydaniem w celu ścigania albo wykonania kary. Zgodnie z tymi postanowieniami, umawiające się strony zdecydowały o zobowiązaniu do wydawania sobie wzajemnie, na wniosek, osób znajdujących się na ich terytorium, w celu przeprowadzenia przeciwko nim postępowania karnego lub wykonania kary.

Założeniem przy wydawaniu osób jest wykorzystanie zapisów umowy do przestępstw o pewnym ciężarze gatunkowym, który w wypadku poszukiwania osoby do wykonania kary związany jest z co najmniej sześcioma miesiącami pozbawienia wolności lub karą surowszą.

W zakresie zaś poszukiwania osoby w związku z toczącym się jeszcze postępowaniem karnym, umowa zbliżona jest do ogólnych zasad ekstradycji, gdzie mowa jest, iż podstawę wydania stanowić może tylko czyn zagrożony karą w obu państwach (tzw. zasada podwójnej karalności), więc jest to pierwszy warunek, którego wypełnienie spowoduje możliwość wnioskowania o wydanie osoby. Drugim warunkiem, który musi być równolegle wypełniony, jest również właściwy ciężar gatunkowy przestępstwa i tutaj strony zdecydowały, iż musi występować zagrożenie karą, której górna granica przekracza jeden rok pozbawienia wolności, lub karą surowszą. Stawiając pytanie, czy w związku z takimi postanowieniami umownymi, istnieje możliwość wydania obywatela Ukrainy przebywającego w Polsce, w związku z wezwaniem do służby wojskowej, albo w związku z uchylaniem się od służby wojskowej, potrzebna jest dalsza analiza umowy, jak również odniesienie się do rozwiązań prawa karnego obowiązującego w Polsce.

W systematyce polskiego Kodeksu karnego jest wyodrębniona część wojskowa, w której ujęte są m.in. przestępstwa przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej (rozdział XXXIX) oraz przestępstwa przeciwko zasadom dyscypliny wojskowej (rozdział XL). Podkreślić należy, iż część ta obejmuje przepisy, które ze względu na właściwości przedmiotu regulacji, tj. charakter dóbr chronionych prawem i cechy podmiotu odpowiedzialności karnej, należało wyodrębnić z powszechnego prawa karnego. Odnosi się do zasad odpowiedzialności żołnierzy i w pewnej części pracowników wojska. Zaznaczyć jednak należy, iż mimo odrębnie ujętej części wojskowej w polskim kodeksie karnym, przestępstwo uchylania się od poboru – a więc niezgłaszania się do służby w określonym terminie i miejscu, nie zostało ujęte w tej części Kodeksu karnego, a jako regulacja art. 144 znajduje się w rozdziale XVIII przestępstwo przeciwko obronności, a więc części szczególnej. Istota umieszczenia tych regulacji ma szczególne znaczenie ze względu na okoliczności związane zarówno z kodeksowymi postanowieniami w zakresie ekstradycji, jak i umowy pomiędzy Polską, a Ukrainą.

… czytaj dalej

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ