Ubezpieczenia na życie zwane “polisolokatami” pod lupą. KNF interweniuje, ale starych umów to nie obejmie

Jesienią Komisja Nadzoru Finansowego poinformowała o rozpoczęciu prac, których efektem ma być ograniczenie możliwości sprzedaży niektórych ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (UFK). Padło nawet sformułowanie “wyeliminowania” tych, które są skonstruowane w ten sposób, że klienci nie mają z nich żadnych korzyści.

Po naszym tekście pojawiło się wiele wątpliwości dotyczących skali interwencji KNF (czy ubezpieczenia z UFK znikną całkowicie?), a czytelnicy, którzy utopili pieniądze w tego typu trefnych inwestycjach, dopytywali, czy dzięki temu będą mogli łatwiej odzyskać swoje pieniądze.

Na początek warto rozprawić się z jednym z uproszczeń. Najbardziej ryzykowne ubezpieczenia, przez które oszczędności w przeszłości potraciło wielu klientów, przyjęło się nazywać polisolokatami. Choć błędnie.

Polacy ruszyli do sądów. Chcą odzyskać pieniądze z polisolokat

Jak podkreśla KNF, pojęcie to może mylić, bo w rzeczywistości pojęcie “polisolokata” odnosi się do krótkoterminowych ubezpieczeń na życie (przed 2015 rokiem cieszyły się dużym zainteresowaniem z uwagi na fakt, że zyski z nich były zwolnione z podatku). Obecna interwencja dotyczy konkretnie ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (UFK).

Niestety KNF nie ma dobrych wieści dla klientów, którzy przejechali się w przeszłości na UFK.

Interwencja nie oznacza też, że UFK znikną z rynku.

– Klienci nadal będą mieli dostęp do znanych sobie ubezpieczeń na życie z UFK, jednakże z oferty zostaną wyeliminowane te produkty, które w świetle decyzji KNF nie zapewniają dostatecznego poziomu ochrony inwestorów – tłumaczy Jacek Barszczewski.

O jakie UFK chodzi? Za niekorzystne dla klientów produkty KNF uznaje np. ubezpieczenia dopuszczające możliwość lokowania składki w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe inwestujące istotną część swoich środków w niepłynne i ryzykowne aktywa, takie jak certyfikaty inwestycyjne funduszy inwestycyjnych zamkniętych czy nieruchomości.

Za niedopuszczalne urzędnicy uznają też UFK, gdzie brak jest realnych korzyści dla inwestorów mierzonych stopą zwrotu z inwestycji. Są nadmiernie ryzykowne, a na dodatek informacje o opłatach i kosztach związanych z umową są nieprzejrzyste i niejednoznacznie określone.

Niestety KNF ucieka od odpowiedzi na pytanie o konkretne zapisy umów, które zdaniem urzędników są niedopuszczalne. Nie wskazuje też nazw konkretnych produktów czy ubezpieczycieli ich oferujących. Bez odpowiedzi pozostały też pytania o to, jak dużą część obecnej oferty ubezpieczeń na życie z UFK stanowią toksyczne produkty.

Jak do tematu podchodzą sami ubezpieczyciele? Widać, że nie jest to wygodny temat dla branży. Nieoficjalnie przedstawiciele największych firm wskazują, że ich oferta jest w porządku i przekonują, że kontrowersyjne “polisolokaty” to przeszłość. Unikają jednak oficjalnych komentarzy do całej sprawy.

“Jesteśmy do dyspozycji nadzoru we wszelkich kwestiach związanych z rynkiem ubezpieczeń. Jeśli chodzi o polisy o charakterze inwestycyjnym, pozostajemy z nadzorem w stałym kontakcie. Jednym z naszych podstawowych zadań jest tworzenie standardów na rynku i praca nad tym, by były jak najlepsze” – komentuje sprawę Polska Izba Ubezpieczeń.

To całe oświadczenie PIU w związku z pytaniami o to, czy widzi potrzebę interwencji KNF. Nie wskazuje też, jaka jest skala problemu z niekorzystnymi umowami ubezpieczeniowymi z UFK i jaki ma pomysł na rozwiązanie problemu.