Tak się złożyło, że w ostatnich tygodniach było w Dębicy głośno o placach zabaw. Przyjrzyjmy się trzem historiom i wnioskom, jakie ze sobą niosą.
Jednym z najbardziej uczęszczanych dębickich placów zabaw jest ten w zrewitalizowanym parku, którego patronem jest Włodzimierz Skarbek-Borowski. Przy intensywnym użytkowaniu plac zaczął się siłą rzeczy psuć – pojawiły się ubytki w nawierzchni, wypłukało podłoże w niektórych miejscach, coś podziało się z tyrolką czy hamakami. I to był stan wiadomy jeszcze przed wakacjami, kiedy to miejsce jest szczególnie oblegane. Interweniowałem w tej sprawie, wykonawca miał dokonać napraw na gwarancji, ale to wszystko trwało i wakacje zdążyły minąć. Burmistrz wręcz mówił, że dedykuje ten park mieszkańcom. Tylko słabo dba o ten “dar dla ludu”, bo ewentualne defekty zgłasza się do gwarancji odpowiednio wcześnie przed okresem intensywnego użytkowania. Jak to celnie określono w jednym z komentarzy redakcji OL – tam potrzebna jest ręka gospodarza.
Druga historia to uzupełnienie urządzeń na istniejącym od lat placu zabaw na os. Pana Tadeusza na terenie spółdzielni mieszkaniowej. Uzupełnienie oczywiście potrzebne, o co sam wcześniej wnioskowałem. W czym więc rzecz? Jeśli przypomną sobie Państwo “otwarcie” placu zabaw to w zasadzie można pomyśleć, że Bareja nakręcił kolejny hit. Przecinanie wstęgi, mniej lub bardziej VIPy (jeden – ten mniej VIP – zapewne odezwie się nie pod nazwiskiem w komentarzach, z czego jest znany także na portalach społecznościowych), media, impreza – w zasadzie brakowało tylko orkiestry dętej. I to nie do nowego placu zabaw ta groteskowa pompa a do kilku nowych urządzeń dostawionych dzięki środkom miasta i spółdzielni.
Warto tu przypomnieć, że gdy w 2019 r. powstał całkiem nowy plac zabaw nieopodal, bo przy ul. Wielopolskiej 42, to żadnego otwarcia nie zorganizowano – po prostu plac oddano do użytkowania. A część osób tnących niedawno wstęgę wówczas kwestionowała realizację zadań razem ze spółdzielnią mieszkaniową na jej terenie.
Trzecia odsłona – plac zabaw przy przedszkolu nr 1. Już kilka lat temu w złym stanie, bo pamiętam jak na początku tej kadencji problem zgłaszali mieszkańcy mający tam dzieci. Jeszcze przed pandemią rodzice organizowali przedsięwzięcia wspierające zebranie środków na remont placu zabaw, bo w miejskiej kasie hulał jak zwykle wiatr. I dopiero w te wakacje (i tak z opóźnieniem względem zapowiedzi) plac doczekał się generalnego remontu. Część dzieci, których rodzice parę lat temu interweniowali w temacie, pewnie zdążyła opuścić przedszkole nim doszło do remontu. Mimo tak długiego czasu burmistrz nie miał grama wstydu i fakt odnowienia tego miejsca odtrąbiono w miejskich kanałach informacyjnych i obydwu telewizjach realizujących materiały na odpłatne zlecenie ratusza. Miasto po tylu latach wyłożyło na plac 30 tysięcy zł – przy ponad 200-milionowym budżecie. To powinno Państwu zilustrować skalę kolejnej groteski.
To tylko trzy historie. Bo można od ręki przytoczyć kolejne trzy: o stanie ogródka jordanowskiego, długiej realizacji remontu placu przy ul. Cmentarnej czy tłumaczeniach co do przedszkolnego placu zabaw na os. Tuwima.
W każdym z tych przypadków mamy do czynienia z mieszanką (w różnych proporcjach) groteski, hipokryzji, ignorancji i ułomnego zarządzania. Nie wiem jak Państwo, ale ja nie zamierzam akceptować takiego podejścia i uważam, że trzeba to nazywać po imieniu. Bo te historie pokazują jak w małych rzeczach można okazać się… no właśnie. A co dopiero w tematach poważniejszych, większych.
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Internautów do artykułu:
Trzy pouczające historie. Jeżeli uważasz, że komentarz powinien zostać usunięty, zgłoś go za pomocą linku “zgłoś”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS