Zazwyczaj myślimy o nim stereotypowo, tymczasem osoby, które przeszły drogę harcerskiego/skautowego wychowania w życiu dorosłym bez trudności stawiają przed sobą trudne cele i znajdują drogi ich realizacji, dokonując wielkich rzeczy. Bardzo dobrze radzą sobie też z codziennymi wyzwaniami dzięki umiejętności współpracy. Nie boją się wchodzić w relacje z drugim człowiekiem, potrafią na podstawie stanu faktycznego podejmować szybkie decyzje, wyciągać wnioski, dostrzegać ciąg przyczynowo-skutkowy. Są nastawione na cel, ale nie gubią w drodze do niego wartości, w których zostały wychowane. W harcerskim wychowaniu ważny jest samorozwój, który przekłada się na potrzebę nieustającego uczenia się. Harcerstwo kładzie nacisk na dostrzeganie innych i pomaganie, kiedy zajdzie taka potrzeba. Dzięki temu harcerka/harcerz (a jest się nim przez całe życie) potrafi dzielić się tym, co ma, w tym bezinteresownie poświęcać czas dla innych, młodszych. To właśnie sprawia, że w dzisiejszym konsumpcyjnym świecie patrzy się na harcerki i harcerzy jak na naiwniaków. Stąd często pada pytanie: Co z tego będziesz miał?
Ale czy to przypadek, że na 12 kosmonautów, którzy chodzili po Księżycu, aż 11 było skautami?
Pomiędzy tym, co nadzwyczajne i co budzi podziw – jak pomoc w pandemii, uchodźcom z Ukrainy, powodzianom czy służba po 10 kwietnia 2010 r. – jest czas, kiedy nie traktuje się nas po partnersku. Niewiele osób docenia, że mobilność i siła harcerstwa mają swoje źródło w szarej, codziennej pracy drużynowego, który na zbiórkach, biwakach, obozach, osobistym przykładem kształtuje postawy młodych ludzi – otwartość na świat i drugiego człowieka, gotowość do pełnienia służby.
Partnerstwo
Środowisko zewnętrzne nie traktuje nas po partnersku. A przecież organizacje harcerskie tworzą ludzie, którzy w 99,99% są wolontariuszami. W życiu prywatnym to studenci, nauczyciele, lekarze, inżynierowie… Można tu wymieniać bardzo długo nazwy różnych zawodów i specjalności. Jestem przekonana, że gdyby kadrę harcerską wywieźć na bezludną wyspę, to w ciągu jednej doby byłaby w stanie zorganizować się i stworzyć pełną strukturę państwa. Ale kiedy zakładamy mundur, patrzy się na nas bardzo stereotypowo.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS