– Wszystko zaczęło się pod kierownictwem taty, kiedy byłem w ogóle malutkim dzieciakiem. Chodziłem z tatą na mecze i treningi. On był już wtedy trenerem, przestał zawodowo grać i prowadził drużynę, więc tam wykonywałem swoje pierwsze odbicia piłki, w trakcie treningów. Ojciec nie zwracał na nas zbytnio uwagi, bo prowadził trening, a my sobie z boczku z moim bratem odbijaliśmy – zdradził Wójtowicz.
ZOBACZ TAKŻE: Bogdanka Volley Cup im. Tomasza Wójtowicza: LUK Lublin wygrał turniej
Były reprezentant Polski opowiedział o kolejnych szczeblach swojej siatkarskiej drogi.
– Potem było już bardziej poważnie. W szkole średniej był to MKS. I w tym MKS-ie miały miejsce pierwsze szlify i poważniejsze treningi. Następnie było połączenie z AZS-em Lublin. Tu zrobiło się jeszcze poważniej, bo zacząłem grać już w drugiej lidze, czyli na ówczesnym drugim poziomie rozgrywkowym. W drugiej lidze jeździliśmy już po całej Polsce i graliśmy z drużynami prawie zawodowymi, chociaż nie było to pełne zawodowstwo – opowiada były siatkarz.
Kolejnym, naturalnym krokiem było przejście do lepszego klubu.
– Przeszedłem do ojca, do Świdnika. Mój tata stworzył tam zespół z którym udało się awansować z drugiej ligi do pierwszej, w której mogliśmy rywalizować z najlepszymi drużynami w Polsce. W tym czasie przyszły też moje największe sukcesy czyli mistrzostwo świata oraz olimpijskie. Z kolei w Świdniku największym osiągnięciem był brązowy medal mistrzostw Polski. Uważam, że byliśmy wtedy w fazie rozwojowej i w następnym sezonie powalczylibyśmy o złoto – dodał 68-latek.
Plany świdnickiej drużyny pokrzyżował jednak tragiczny wypadek samochodowy z udziałem siatkarzy Avii z 1976 roku.
– Niestety wydarzył się niefortunny wypadek i drużyna praktycznie się rozleciała. Dwóch zawodników zginęło, trzeci był połamany, czwarty zatrzymany. Także czterech bardzo potrzebnych zawodników wypadło z drużyny, która po prostu się rozpadła – powiedział Wójtowicz.
Jaki był następny etap w karierze siatkarza?
– Jurek Wagner poszedł do Legii i myślał, że stworzy sobie taką drużynę jaką sobie wymarzył. Spisał więc na kartce listę nazwisk i dał ją generałom z wojska aby zaprosić zawodników, wcielając ich do wojska. Miesiąc po igrzyskach dostałem powołanie do wojska – wspomina jeden z najlepszych polskich siatkarzy w historii.
Całość rozmowy w załączonym materiale wideo.
Przejdź na Polsatsport.pl
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS