Barbados, Fidżi, Saint Lucia, Gujana i w końcu Mołdawia, 171. obecnie drużyna rankingu FIFA. Tak w liczbach wygląda piłkarski krajobraz świata. Krajobraz, którego wolelibyśmy nie widzieć. Czarno na białym przypomina on bowiem polskim piłkarzom skalę ich blamażu. W dodatku wprowadza do niechlubnej historii piłki. Polska to obecnie 23. drużyna tego rankingu. Od Mołdawii dzieli ją dokładnie 148 miejsc. Jeszcze nigdy w historii tj. od czasu, gdy ten ranking istnieje, biało-czerwoni nie przegrali z tak nisko notowanym rywalem, drużyną, która jest siedem długości za nią.
Formułki o koncentracji nie zadziałały, historyczny blamaż
Jeszcze przed meczem ostrzegaliśmy, że wyprawa do Kiszyniowa może okazać się ciężka, a korzystny bilans, jaki Polska miała z Mołdawią, był nieco zwodniczy. Z sześciu meczów wygraliśmy 5, ale aż trzy różnicą tylko jednej bramki. W dodatku ostatnia nasza wizyta w Kiszyniowie w meczu o stawkę zakończyła się jednym z największych rozczarowań, by nie powiedzieć największą wpadką w historii naszej piłki w XXI wieku. Polacy dowodzeni wówczas przez Waldemara Fornalika prowadzili od 7. minuty 1:0. Mecz mieli pod kontrolą, stwarzali kolejne okazje i… tylko zremisowali 1:1.
)
Tamto spotkanie z obecnej kadry pamiętał Robert Lewandowski i Piotr Zieliński (z perspektywy boiska) oraz Bartosz Bereszyński (z ławki rezerwowych). Chociaż lepiej uczyć się na błędach innych, to te swoje w pamięci zostają na dłużej. Zieliński po obecnym meczu w Kiszyniowie przyznał w rozmowie z TVP Sport, że w przerwie przy prowadzeniu 2:0 w szatni sam powtarzał znane formułki o koncentracji i tym, że do końca zostało jeszcze 45 minut. Paradoksalnie to właśnie Zieliński jako pierwszy się zdekoncentrował, popełnił błąd, stracił piłkę w środku boiska, którą gospodarze szybko umieścili w polskiej bramce. Napędzeni Mołdawianie niestety szli za ciosem. Nie zadowolili się nawet remisem 2:2. Te bramki wbijali Polakom z łatwością, jaką trzy miesiące wcześniej mieli Czesi (wygrali 3:1), a biało-czerwona obrona znów była niebywale pasywna. W tym meczu wiele rzeczy było tak jak w tym sprzed dekady, tylko skala smutku niestety jest większa. Mołdawianie nie dość, że odrobili dwa razy większą stratę, to jeszcze dodatkowo zdołali strzelić zwycięskiego gola.
Po meczu w Kiszyniowie z 2013 roku załamani remisem dziennikarze pytali Waldemara Fornalika, czy nie rozważa dymisji. Santosa pytać o to trudno, bo Portugalczyk rozpoczął pracę z kadrą kilka miesięcy temu. On sam chyba jeszcze nie do końca wie, co w tej kadrze się dzieje. Zresztą to, co się wydarzyło na boisku w drugiej połowie, wymykało się jego logice. Mimo krótkiego czasu Santos już przeszedł do historii polskiej piłki. Najpierw tej chwalebnej. Jest dopiero drugim trenerem, któremu udało się wygrać z Niemcami. Portugalczyk równie szybko zapisał się jednak na czarnych kartach. Żaden z trenerów nie przegrał bowiem meczu z tak nisko notowanym rywalem.
Drużyny takiej klasy co Polska nie ograli nigdy
Nawet jeśli przypomnimy sobie najgorsze wpadki Polaków w ostatnich dekadach i blamaże, których nie mogliśmy zrozumieć, to matematyka zweryfikuje je dużo łagodniej niż to, co 20 czerwca 2023 roku wydarzyło się w Kiszyniowie.
2011 rok i marcowa przegrana z Litwą 0:2 za Franciszka Smudy? Bolało, choć to był mecz towarzyski, a Litwa była wówczas wyżej w rankingu FIFA niż Polska! Klęska Leo Beenhakkera z Armenią w 2007 roku w Erywaniu? Zawstydzała, ale Armenia była wówczas “tylko” 50 pozycji niżej od biało-czerwonych. Wtopa z Białorusią u siebie w lutym 2005 roku i smutne 1:3? To też był mecz towarzyski z rywalem notowanym tylko 40. miejsc niżej. To może porażka z Łotwą w Warszawie za Zbigniewa Bońka, czyli rok 2002, z której do tej pory podśmiewają się kibice? Śmiać się można, ale to też była porażka z rywalem z pierwszej 100 rankingu, w dodatku my tułaliśmy się wówczas w okolicach miejsca 40.
)
Zimnym prysznicem była na pewno strata punktów z Azerbejdżanem w roku 1995. 33 w rankingu Polska przywiozła z delegacji tylko punkt z wówczas 136. drużyną świata, ale to wciąż był punkt. Porażki z ekipą notowaną o niemal 150 miejsc niżej nie znajdziemy nigdzie, także cofając się jeszcze dalej. Ponieważ ranking FIFA tworzony jest cyklicznie od 1993 roku, to należy uznać, że matematyka, statystyki i zestawienia tak brutalne dla reprezentacji Polski jak w Kiszyniowie, nie były nigdy w historii.
O ile my o rankingu FIFA w tym momencie wolelibyśmy zapomnieć, to Mołdawianie wprost przeciwnie. Wygrana z Polską sprawi, że w tym zestawieniu przegonią oni Fidżi, Saint Lucię, Gujanę i jeszcze kilka innych egzotycznych piłkarsko krajów. Zresztą samym zwycięstwem nad Polakami będą rozkoszować się długo. Z tak renomowanym rywalem w swej historii Mołdawia jeszcze nie wygrała. Do wtorkowego triumfu z biało-czerwonymi nie równają się jej historyczne zwycięstwa z Austrią (z 2003 roku) Węgrami (2007) czy Czarnogórą (2013 roku), bo były to wówczas ekipy pozycjonowane trzy, czy góra cztery dziesiątki wyżej od Mołdawii i ekipy bez gwiazd. Teraz spora grupka Mołdawskich nastolatków siedząc na trybunach w koszulkach Barcelony z napisem Lewandowski będzie zastanawiać się, czy na następny mecz nie założyć koszulki Beitaru Jerozolima z nazwiskiem swojego najskuteczniejszego gracza w tych eliminacjach – Iona Nicolaescu. Ten w rankingu strzelców całych kwalifikacji wyprzedza Polaka wyraźnie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS