Po kosmicznym widowisku, jakie zaprezentowali kibicom wcześniej w środę siatkarze Jastrzębskiego Węgla i Asseco Resovii Rzeszów (3:2), zawodnikom Projektu Warszawa i Aluronu CMC pozostało mierzenie się z bardzo wysoko zawieszoną poprzeczką. Doskoczyć próbowała do niej przez dłuższy czas tylko druga z ekip. Stołeczna drużyna jedynie fragmentami była w stanie poradzić sobie z własną niemocą i w jej przerwaniu tym razem nie pomogły nerwy trenera Piotra Grabana.
Cierpienie skończyło się tylko po jednej stronie
Projekt i Aluron już raz w tym sezonie zmierzyły się, gdy stawką był finał – na początku marca zespoły te spotkały się w półfinale Pucharu Polski. Wtedy drużyna Michała Winiarskiego okazała się bezlitosna dla rywali, wygrywając 3:0. Tyle że zespół Piotra Grabana był wtedy tuż po triumfie w Pucharze Challenge i wyraźnie brakowało mu świeżości. Zawiercianie z kolei byli wtedy po długich przygotowaniach, zagrali koncertowo dwa spotkania w Krakowie i sięgnęli po raz pierwszy w historii po to krajowe trofeum.
Role odwróciły się niedługo później, gdy w Warszawie doszło między tymi zespołami do meczu fazy zasadniczej PlusLigi. Wtedy to rozgrywający czwarte w ciągu ośmiu dni spotkanie zawiercianie (w międzyczasie zagrali jeszcze jeden mecz w ekstraklasie) wyraźnie oddychali rękawami i przegrali 1:3.
W rewanżowych pojedynkach ćwierćfinałowych obie te drużyny cierpiały katusze. Projekt uratowało wtedy wygranie pierwszego meczu z Bogdanką LUK 3:1 i reaktywacja w “złotym secie” oraz obniżenie wtedy poziomu przez przeciwników z Lublina.
– Chyba Michał Winiarski (trener Aluronu CMC Warty Zawiercie – red.) fajnie powiedział po awansie swojej drużyny, że przez dwa sety cierpieli, aż przyszedł moment, że odwrócili sytuację. Takie cierpienie to wielka lekcja – dla drużyny i dla mnie. Odnośnie tego, co trzeba poprawić, jak podejść do meczu. Drugi raz nikt już się tak nie rozluźni i nie pozwoli sobie na to, by tak źle wejść w mecz. Bo siatkarze z Zawiercia są pewnie lepszym zespołem od ekipy z Lublina – nie ujmując niczego tej ostatniej – i nie będą takich błędów wybaczać – przestrzegał wtedy Graban w rozmowie ze Sport.pl.
W półfinale jednak po jego ekipie nie widać było odrobienia tamtej lekcji. Miało być dużo lepiej, a były tylko zrywy. Po drugiej stronie siatki też idealnie nie było, ale na tyle dobrze, że wystarczyło, by wywieźć przed rewanżem w pierwszej od 10 lat rywalizacji dwóch polskich szkoleniowców o finał mistrzostw Polski wymarzoną i dość bezpieczną zaliczkę.
Dość powiedzieć, że po raz pierwszy w secie otwarcia gospodarze do remisu doprowadzili dopiero przy stanie 18:18, a na prowadzenie wyszli dopiero przy wyniku 20:19 po asie Bartłomieja Bołądzia. Tym, który podał chwilę wcześniej tlen warszawskiej drużynie (było już 8:13) był Kevin Tillie – zdobywca ośmiu punktów, w tym autor czterech asów. W tej partii w ogóle często akcje kończyły się w polu serwisowym – albo punktem, albo zepsuciem zagrywki.
O ile po stronie Projektu brylował Tillie, to po stronie gości bez wątpienia pierwszoplanową postacią był Mateusz Bieniek. Środkowy reprezentacji Polski nie tylko tradycyjnie straszył potężną zagrywką, ale i był bardzo skuteczny w ataku. To m.in. on przyczynił się do korzystnego rozstrzygnięcia zaciętej końcówki.
Bieniek głównym katem, ale MVP kto inny. Dwa sety od historii
W laniu w drugiej partii z kolei spory udział miał Bartosz Kwolek, były gracz stołecznego zespołu. To przy jego serwisie zawiercianie wygrali cztery pierwsze akcje. Swoje zrobił też w tym elemencie w dalszej części tego jednostronnego do bólu seta. Mocno rzucały się w oczy wielkie kłopoty z przyjęciem graczy Projektu oraz skuteczność w kończeniu akcji. Przewaga dobrze funkcjonującej w obronie ekipy Winiarskiego zaś systematycznie rosła. Nie pomogły ani zmiany przeprowadzane przez trenera Piotra Grabana, ani jego pełne emocji reakcje, którymi zwrócił na siebie uwagę w ostatnich tygodniach.
W trzeciej partii wróciła na jakiś czas walka na noże. Tym razem była ona jeszcze bardziej bolesna dla warszawskiej drużyny. Przez dłuższy czas sytuacja była bardzo wyrównana, a przy prowadzeniu Projektu 22:20 kibice w hali Torwar już powoli świętowali odrodzenie swoich ulubieńców. Jeszcze bliżej radości byli przy dwóch piłkach setowych, ale wtedy znów pojawiły się błędy, które ekipa z Zawiercia bezlitośnie wykorzystała. Przy wyniku 25:25 Winiarski wprowadził zaś Daniela Gąsiora, który był już bohaterem rewanżowego spotkania w ćwierćfinale. Tym razem rezerwowy atakujący wykonał blok dający ostatni punkt w spotkaniu i zapewnił duży komfort swojej drużynie przed rewanżem.
Najwięcej punktów w środowy wieczór – 18 – zdobył Bieniek. Warto zwrócić uwagę, że tym razem był on najczęściej wybieraną przez rozgrywającego Miguela Tavaresa opcją w ataku. Środkowy reprezentacji Polski otrzymał od Portugalczyka 21 piłek (skończył 14), o jedną więcej niż atakujący Karol Butryn. Ale statuetka MVP powędrowała do Kwolka, który wcześniej w tym sezonie przez dłuższy czas był pomijany przy tym wyróżnieniu mimo dobrej gry. Teraz otrzymał je w drugim spotkaniu z rzędu.
Rewanż odbędzie się w sobotę. Aluronowi brakuje dwóch setów, by po raz pierwszy w historii awansować do finału PlusLigi.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS