Po obejrzeniu 128 spektakli w kraju i za granicą Tomasz Domagała – krytyk teatralny, autor bloga Domagała się Kultury – opublikował swój “Simply the Best”, subiektywny spis tego, co było nalepsze w teatrze w roku 2020. W zestawieniu legnicki Teatr Modrzejewskiej mocno zaznaczył swą obecność. Dlatego Domagała opatrzył swe zachwyty popularnym w środowisku teatralnym hasztagiem “#zostawglomba”.
W piątce najlepszych spektakli (bez wskazywania kolejności, układania z nich rankingu) Tomasz Domagała wskazał wystawienie “Fanny i Aleksandra” Ingmara Bergmana w reżyserii Łukasza Kosa. “Na scenie i w różnych innych zakamarkach Teatru Modrzejewskiej dzieło słynnego Szweda staje się opowieścią totalną, a to również dlatego, że aktorzy legniccy raz grają postaci, a raz siebie samych jako aktorów. Był to jeden z ostatnich spektakli, jakie miały swoją premierę przed pandemią. I można powiedzieć, że Fanny i Aleksander Kosa pokazywali potęgę teatru, jego sens i jakąś jego metafizyczną esencję. Kilka dni potem teatru już nie było…” – pisze Domagała.
Za ten spektakl Łukasz Kos został w tym samym tekście wymieniony w piątce twórców wyróżnionych za reżyserię. Tomasz Domagała uważa, że “od Marcina Wierzchowskiego nie było w polskim teatrze nikogo, kto by w sposób tak totalny wykorzystał teatr – rozumiany jako budynek, scenę i zespół ludzi – do zbudowania głębokiego, wielopoziomowego spektaklu. Łukasz Kos nie tylko zaadaptował tekst Bergmana, lecz także pogłębił go i nadał mu nowe znaczenia (choćby pomysł ze śmiercią, która transmituje wydarzenia na wielki ekran). Do tego nie dość, że stworzył na scenie jedną z najpiękniejszych wspólnot, jakie widziałem w teatrze, to jeszcze sprawił, że widz całym sercem poczuł się jej częścią.”
W piątce aktorów wyróżnionych przez Tomasza Domagałę za drugi plan jest aktor Teatru Modrzejewskiej Paweł Palcat, który w “Fanny i Aleksander” zagrał Biskupa Vergerusa. Krytyk wspomina rozegraną w holu Starego Ratusza scenę, gdzie dochodzi do konfrontacji pomiędzy Vergerusem a braćmi jego udręczonej żony. “Palcat stoi spokojnie wśród tłumu widzów (spektakl ma formę chodzoną) i czeka na szwagrów. Świetna szermierka słowna między nim a Bogdanem Grzeszczakiem i Pawłem Wolakiem to poezja aktorstwa. Biskup powoli zaczyna nad nimi górować. Dzięki sile perswazji i charyzmie Palcata można zaś poczuć naprawdę, jakie piekło może nieść ze sobą religijny fanatyzm, idący w parze z hipokryzją wewnętrznego nieuporządkowania. Świetna rola!” – zachwyca się Domagała.
Również za rolę drugoplanową – choć tytułową – wymienia Mirosława Zbrojewicza, który zagrał Króla Leara w adaptacji słynnego szekspirowskiego dramatu zrobionej przez Annę Augustynowicz w Legnicy. To była koprodukcja Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu oraz Teatru Modrzejewskiej w Legnicy. Co urzekło autora zestawienia w Zbrojewiczu jako Królu Learze? “Po pierwsze, zewnętrzna siła, połączona z wewnętrzną słabością postaci, którą wykreował. Po drugie, cudowne pasaże na widowni, wchodzenie w rolę inspicjenta i czytanie na głos tekstu innych postaci wraz z nimi. Wreszcie przejmujący, zaskakujący finał, odegrany tak, że choć Błazen płakał przy nim krokodylimi łzami, mnie wzruszył. Pomyślałem sobie: przecież to nie jego wina, że wychowano go w krainie i czasach, w których gorset czy zapięta pod szyję suknia ważniejsze były od kobiety, która je nosiła.”
Jeszcze jedna rola z legnicko-opolskiego “Króla Leara” oczarowała Tomasza Domagałę. Tym cenniejsze wydaje się to olśnienie, że był to zarazem debiut aktorski, zdaniem krytyka, najlepszy w tym roku. Chodzi o wyróżnioną wkategorii “Główna rola kobieca” Weronikę Krzystek, która u Augustynowicz zagrała równocześnie Błazna oraz Edgara. “ Jej Błazen jest inteligentny, zabójczo celny i ironiczny. Wiele młoda aktorka dopowiada spojrzeniem, ciałem, gestem. Całość jej legnickiego występu hipnotyzuje. Gdy po spektaklu szedłem do auta, podsłuchałem rozmowę starszych państwa, wychodzących z teatru: Wspaniały ten Zbrojewicz, prawda? – zachwycał się mężczyzna. Zbrojewicz jak Zbrojewicz, ale ten Błazen to dopiero coś! – odpowiedziała mu towarzyszka. Potwierdzam – Weronika Krystek to najlepszy debiut tego roku!” – pisze Tomasz Domagała.
Całość, owe arcyciekawe “Simply the Best”, jest do przeczytania na blogu Domagała się Kultury. Polecamy!
FOT. KAROL BUDREWICZ/ TEATR MODRZEWSKIEJ
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS