W skład obszaru, na którym rozegrały się wydarzenia I wojny światowej na pograniczu Rosja – Prusy Wschodnie w 1914 r. wchodziły: część terytorium okręgu Gąbinskiego część guberni suwalskiej, większa część powiatu grodzieńskiego z guberni grodzieńskiej i nieznaczna część powiatu kowieńskiego z guberni kowieńskiej. Północną i wschodnią granicą tego obszaru była rzeka Niemen, zachodnią – rzeka Węgorapa, linia mazurskich jezior, od południa granica prusko-rosyjska do Grajewa i twierdza Osowiec oraz rzeka Biebrza. Cały ten obszar był przed I wojną światową w posiadaniu Niemiec i Rosji. Część niemiecka przewyższała pod względem kulturowym i wojskowym obszar rosyjski.. Prusy Wschodnie nasycone były bowiem gęstą siecią dróg bitych i kolejowych. Ułatwiało to działanie dużym związkom taktycznym. Liczne jeziora, rozrzucone w rożnych kierunkach, w połączeniu ze zwartymi obszarami leśnymi, sprzyjały obronie. Zupełnie inaczej wyglądała sytuacja po stronie rosyjskiej z biednymi wsiami i słabo rozwiniętymi drogami komunikacyjnymi. Niemcy, opierając się na linii jezior mazurskich i rzece Węgorapie, mieli niewątpliwie przewagę nad Rosjanami nie tylko w sensie obrony, lecz również manewrowania, ponieważ bardziej na zachód od tej linii znajdowała się szeroko rozwinięta sieć linii kolejowych, która dawała prawie nieograniczone możliwości przerzutu wojsk.
Z obszarów leśnych na szczególne podkreślenie zasługiwała Puszcza Augustowska i Puszcza Romincka.
W operacji tej największe znaczenie miały następujące naturalne przeszkody:
1. Linia mazurskich jezior z przedłużeniem jej po rzece Węgorapie i dalej na północ z obszarami lesistymi do rzek Szeszupy i Niemna.
2. Ełcka grupa jezior z przedłużeniem jej w kierunku południowo-wschodnim do Rajgrodu.
3. Puszcza Augustowska z jej jeziorami i błotnistymi obszarami.
4. Rzeka Biebrza z jej błotnistą doliną.
Na tym obszarze znajdują się dwie twierdze Boyen, po stronie niemieckiej) i Osowiec i Kowno, po stronie rosyjskiej. Dalej na zachód poza zasięgiem działań wojennych znajduje się twierdza Królewiec. Na południe od Osowca na linii działań wojennych znajdują się twierdze w Modlinie i Warszawie.
Twierdza Boyen – twierdza o kształcie gwiazdy stanowiąca ważny obiekt strategiczny. Zbudowana w latach 1844-1856 z rozkazu króla Fryderyka Wilhelma IV. 23 sierpnia Rosjanie zamknęli pierścień okrążenia wokół Giżycka razem z twierdzą ale zatrzymali się 16 kilometrów od Giżycka. Twierdza nie była atakowana, ale jej artyleria wspierała oddziały polowe i obronę atakowanego od 25 sierpnia Giżycka. 27 sierpnia komendant twierdzy odrzucił rosyjską propozycję kapitulacji. 7 września niemiecka 36 DP dociera do twierdzy kończąc jej okrążenie.
Twierdza Osowiec (ros. Крепость Осовец) – twierdza z drugiej połowy XIX wieku, położona na terenie osady Osowiec-Twierdza należącej do gminy Goniądz w powiecie monieckim w Polsce, znana z 6,5-miesięcznej obrony podczas I wojny światowej. Na początku XX wieku zaliczana do najnowocześniejszych twierdz świata. Nigdy nie została zdobyta. Wojska niemieckie nie uzyskały powodzenia ostrzałem artyleryjskim i szturmami piechoty. Ostatecznie 6 sierpnia 1915 Niemcy zdecydowali się na użycie gazów bojowych (gazowych związków chloru i bromu). W wyniku użycia gazów Rosjanie ponieśli olbrzymie straty. Twierdza została ewakuowana dopiero na rozkaz dowództwa rosyjskiego 23 sierpnia 1915 roku w związku z ogólną sytuacją na froncie.
Twierdza Kowno blokowała najkrótszą drogę wiodącą z Prus Wschodnich w kierunku Moskwy i Petersburga. W 1883 roku przystąpiono do budowy pierścienia 7 fortów oraz 9 baterii artyleryjskich na międzypolach i zapolach fortów. Obiekty zbudowane były z cegły, w późniejszych latach były wzmacniane betonem. Linia zewnętrzna miała składać się z 12 fortów. Zdążono wykonać jedynie 5 obiektów. Były to budowle bardzo nowoczesne, z kaponierami przeciwskarpowymi i unikalnymi w Cesarstwie Rosyjskim stalowymi kopułami obserwacyjnymi. W chwili wybuchu I wojny światowej umocnienia nie były ukończone. W 1915 roku wojska niemieckie generała Litzmanna po 11 dniach oblężenia i ostrzale z ciężkich dział 420 mm i 305 mm zmusiły załogę twierdzy do kapitulacji.
Mapa z “Powszechnego atlasu geograficznego” Eugeniusz Romer, 1934 r. Wydany przez: Książnica-Atlas zjed. Zakłady Kartograf. i Wydawnicze Tow. Naucz. Szkół. Średn. i Wyższ., SP.AKC. Lwów-Warszawa.
Mapa z książki: Kampanja jesienna w Prusach Wschodnich. Bolesław Zawadzki. Warszawa 1924.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS