Tam mózg kontroluje nasze impulsywne zachowania

Odkryliśmy w mózgu połączenia, które pozwalają trzymać nasze impulsy w szachu. Kluczowe znaczenie ma tu działanie tak zwanego hormonu melanocytotropowego (MCH), analizowane wcześniej przy okazji badań nad jedzeniem i apetytem – mówi Scott Kanoski z USC Dornsife College of Letters, Arts and Sciences. Hormon ten oddziałuje na rejon mózgu zwany podwzgórzem, naukowcy wiedzieli już wcześniej, że steruje apetytem i głodem narkotykowym. Nie było jednak jasne, w jaki sposób kontroluje naszą zdolność do panowania nad impulsami.  

Najnowsze badania pokazały, że impulsywność nie jest tym samym, czym głód. W pierwszym eksperymencie szczury mogły nacisnąć dźwignię by otrzymać przysmak bogaty w tłuszcze i węglowodany. Nie miało jednak sensu naciskanie ich co chwilę. By otrzymać kolejny przysmak, szczur musiał poczekać 20 sekund. Zbyt wczesne przyciśnięcie dźwigni sprawiało, że zegar ruszał od początku i znów trzeba było czekać. W drugim eksperymencie szczury miały do wyboru dźwignię, która pozwalała otrzymać za każdym razem jeden przysmak lub taką, która dawała ich pięć, ale co 30 do 45 sekund. W obu przypadkach zwierzęta miały skłonność, by przyciskać dźwignie częściej nawet jeśli nie dawało im to większego zysku. Nie były w stanie siedzieć i czekać. zadawały sobie więcej trudu, mimo że nie miały z tego większego pożytku – dodaje Kanoski. 

Autorzy pracy postanowili sprawdzić, czy zmiana poziomu MCH w mózgu szczura może mieć wpływ na to, jak radzi sobie z impulsami. Z pomocą różnych metod podnosiliśmy poziom hormonu, co sprawiało, że zwierzęta jeszcze słabiej opierały się pokusie – opisuje Kanoski. Myśleliśmy więc, że obniżenie poziomu MCH zmniejszy ich impulsywność, okazało się jednak, że to nieprawda. I w tym przypadku impulsywność rosła – dodaje. 

Z pomocą metod obrazowania mózgu zidentyfikowano połączenia nerwowe zajmujące się kontrolą impulsywnych zachowań. Okazało się, że neurony z rejonu bocznego podwzgórza przekazują sygnały rejonom brzusznym hipokampa, rejonu odpowiedzialnego za emocje, pamięć i procesy hamujące. Zdaniem Kanoskiego kolejnym etapem badań powinno być powiązanie tego obwodu kontroli z rejonem nagrody w mózgu. To mogłoby pomóc w stworzeniu metody terapii zaburzeń, w których główną rolę odgrywają właśnie zachowania impulsywne.