Kontinuum czasoprzestrzenne, kluczowa koncepcja w teorii względności Alberta Einsteina, jest czterowymiarową strukturą łączącą trzy wymiary przestrzeni z czasem jako czwartym wymiarem. Ta koncepcja zmieniła nasze rozumienie Wszechświata, łącząc przestrzeń i czas w jedną spójną całość, co jest szczególnie ważne przy prędkościach zbliżonych do prędkości światła.
W zwykłej przestrzeni pozycja jest określana przez trzy liczby, znane jako wymiary, w systemie współrzędnych kartezjańskich nazywane x, y i z. Pozycja w czasoprzestrzeni, nazywana zdarzeniem, wymaga określenia czterech liczb: trzech wymiarów przestrzennych i pozycji w czasie . Do początku XX wieku zakładano, że trójwymiarowa geometria Wszechświata jest odrębna od czasu.
Jednak pojawienie się transformacji Lorentza i szczególnej teorii względności Einsteina nadało nowe znaczenie czasowi i przestrzeni. Hermann Minkowski w 1908 roku przedstawił interpretację geometryczną szczególnej teorii względności, łącząc czas i trzy wymiary przestrzenne w jedną czterowymiarową kontinuum, znaną teraz jako przestrzeń Minkowskiego.
Chociaż klasyczna mechanika traktuje czas jako jednolitą miarę, niezależną od stanu ruchu obserwatora, w kontekście szczególnej teorii względności czas nie może być oddzielony od trzech wymiarów przestrzeni. Obserwowana szybkość upływu czasu dla obiektu zależy od jego prędkości względem obserwatora. Ogólna teoria względności dostarcza również wyjaśnienia, jak pola grawitacyjne mogą spowolnić upływ czasu dla obiektu obserwowanego z zewnątrz pola.
Podstawową cechą szczególnej teorii względności jest to, że czas zwalnia podczas podróży blisko prędkości światła w porównaniu do doświadczenia stacjonarnego obserwatora. Podobnie, w pobliżu prędkości światła, przestrzeń kurczy się w kierunku ruchu. Oznacza to, że jeśli ktoś podróżujący z dużą prędkością zmierzy dwa zdarzenia i porówna swoje wyniki z kimś poruszającym się wolniej, otrzymają oni różne separacje zarówno w przestrzeni, jak i w czasie. Jednakże, używając prędkości światła do konwersji jednostek przestrzeni i czasu, obaj obserwatorzy zmierzą tę samą odległość w czasoprzestrzeni .
Ponadto, kontinuum czasoprzestrzenne może być zniekształcane, na przykład przez potężne siły grawitacyjne, które wpływają na czas tak samo, jak na zakrzywienie przestrzeni. Pomiar ruchów masowych obiektów, takich jak pulsary, potwierdza przewidywania ogólnej teorii względności dotyczące działania czasoprzestrzeni z coraz większą dokładnością. Te pomiary są nadal przeprowadzane, częściowo dlatego, że istnieją alternatywne teorie do ogólnej teorii względności. Jednakże, ponieważ te alternatywne teorie również akceptują naturę czasu jako wymiaru i jego istnienie w kontinuum z wymiarami, pozostają jedną z opcji.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS