Po 11 kolejkach PlusLigi mogą się pochwalić bilansem 4-1 w meczach z pięcioma najlepszymi drużynami poprzedniego sezonu i pokonaniem topowej trójki obecnego. Nie, nie chodzi o żadnego z krajowych mocarzy. Mowa o Norwidzie Częstochowa, który rywalizuje w ekstraklasie drugi rok, a debiutancki zakończył na 15., przedostatnim miejscu. W bieżących rozgrywkach na razie błyszczy i trudno sobie wyobrazić, by znów walczył o utrzymanie. Choć pojawia się też pytanie, czy utrzyma do końca tempo z pierwszych miesięcy.
Norwid bohaterem popularnego mema. Przystanek na drodze słynnych zawodników
Gdy na początku października Norwid w ciągu czterech dni pokonał Zaksę Kędzierzyn-Koźle i Jastrzębski Węgiel, to w sieci przerobiono popularny w sporcie mem. Tym razem to klub z Częstochowy był śmiercią z kosą, która zostawia za sobą kolejne pokoje, spod drzwi których wypływała krew i zmierza do kolejnych. Żartowano, że w Asseco Resovii, która dwa tygodnie później miała podejmować Norwida, zaczęło się już robić nerwowo. Żarty się skończyły, gdy drużyna trenowana przez Cezara Douglasa Silvę nie tylko pokonała pogrążonych w kryzysie rzeszowian, ale także dwie bardzo dobrze radzące sobie ekipy – Projekt Warszawa i Bogdankę LUK Lublin.
Piotr Gruszka, Mateusz Bieniek, Bartosz Bednorz, Łukasz Żygadło, Paweł Woicki, Jakub Jarosz i mający na koncie wielkie sukcesy w “plażówce” Grzegorz Fijałek – m.in. ci znani każdemu miłośnikowi polskiej siatkówki gracze na początkowym etapie kariery związani byli z Norwidem. Najpierw była to wyłącznie sekcja sportowa przy IX Liceum Ogólnokształcącym im. Cypriana Kamila Norwida, w którym w roku szkolnym 1999/2000 pojawiła się klasa o profilu siatkarskim. Potem system był sukcesywnie rozbudowywany, ale wciąż ośrodek ten jest kojarzony przede wszystkim ze szkoleniem.
Jako datę założenia klubu, który obecnie świetnie sobie radzi w PlusLidze, podawany jest 2002 rok. Dwa lata później zespół awansował do II ligi, a po kolejnych dwóch na ławce trenerskiej zasiadł wybitny rozgrywający Stanisław Gościniak, mistrz świata z 1974 roku. Prawo występów na kolejnym szczeblu rozgrywek Norwid zyskał w sezonie 2016/17. Pomógł mu wtedy nieco los – zajął drugie miejsce w II lidze, ale zastąpił przy awansie Campera Wyszków, który wycofał się przed sezonem. Klub spod Jasnej Góry najpierw systematycznie z roku na rok się poprawiał, ale potem zdarzyły mu się też słabsze okresy, których skutkiem było 11. miejsce w 2020 i 2022 roku. Po tym drugim przypadku nastąpiła szybka poprawa – już w kolejnym sezonie częstochowianie byli najlepszą drużyną I ligi, co dało im wymarzoną przepustkę do ekstraklasy.
Od szkolnego klubu do sprawcy sensacji w PlusLidze. Gwiazdy ligi zamiast emerytów i anonimów
Debiutancki sezon w PlusLidze Norwid zakończył na przedostatnim miejscu w tabeli i z siedmioma zwycięstwami na koncie. Prezes Lesław Walaszczyk zaraz potem wskazywał, że celem na kolejny również będzie utrzymanie, o które teraz miało być dużo trudniej, bo zamiast jednego spadną aż trzy zespoły. Z myślą o tym zadbano więc o wzmocnienia, które sprawiły, że – przynajmniej na razie – drużyna osiąga zaskakująco dobre wyniki.
Po 11 kolejkach obecnego sezonu siatkarze z Częstochowy już mają na koncie osiem wygranych. Pierwsza kolejka jeszcze tego nie zwiastowała – tak jak rok temu przegrali w niej 1:3 ze Ślepskiem Malow Suwałki. Ale już kilka tygodni później z outsidera zamienili się w sprawcę niespodzianek, a nawet sensacji. Zaczęło się od wygranej 3:2 z broniącymi tytułu jastrzębianami, trzy dni później doszło zwycięstwo w takim samym wymiarze nad odradzającą się po wielkim kryzysie Zaksą. Wydawało się, że potem nastąpi zejście na ziemię kibiców Norwida, bo ich ulubieńcy najpierw przegrali 0:3 z innym krajowym gigantem – Aluronem CMC Wartą Zawiercie, a następnie zaliczyli wpadkę w meczu z Barkomem Każany Lwów. Ale to była tylko zadyszka – po niej przyszły m.in. wygrana po tie-breaku z Resovią i bardzo efektowne zwycięstwa 3:1 nad Projektem i Bogdanką.
– Cieszymy się siatkówką. Gramy lepiej niż kibice by tego oczekiwali. Sami też się nie spodziewaliśmy, że będziemy grać na takim poziomie – przyznał po meczu z Projektem przyjmujący Bartłomiej Lipiński w rozmowie opublikowanej na stronie PlusLigi.
28-latek (urodziny będzie obchodził w sobotę) dołączył do Norwida przed tym sezonem. W jego siatkarskim CV jest już dość długa lista klubów, za sobą ma też debiut w reprezentacji Polski, ale dotychczas postrzegany był wciąż raczej jako gracz o niewykorzystanym potencjale. Wtedy spadała na niego głównie krytyka, a w ostatnich miesiącach zbiera pochwały. W jego zespole brylują jednak przede wszystkich trzej obcokrajowcy, którzy także dołączyli latem, a których nikt przed sezonem nie wskazywał jako potencjalnych gwiazd ligi.
Irańczyk Milad Ebadipur zna już dobrze PlusLigę – w latach 2017–22 był jednym z jaśniejszych punktów PGE Skry Bełchatów. Potem przeniósł się do Włoch, a następnie do Rosji. Gdy okazało się, że 30-letni przyjmujący podpisał kontrakt z klubem z Częstochowy, to nie brakowało głosów, że szczyt kariery ma już za sobą i teraz będzie już jedynie cieniem siebie z poprzednich występów w Polsce. Tymczasem obecnie dominują opinie, że gra jeszcze lepiej niż wtedy. Pozytywnie wpłynąć miała na niego też funkcja kapitana, którą pełni w Norwidzie.
O ile Ebadipura polscy kibice już wcześniej dobrze poznali, o tyle postaciami dość anonimowymi byli dla nich dotychczas Patrik Indra i Quinn Isaacson. Zarówno czeski atakujący, jak i amerykański rozgrywający poprzednio grali w lidze francuskiej i obaj jak na razie w pełni wykorzystują szansę, jaką dał im częstochowski klub. Indra ma na koncie już pięć nagród MVP spotkania i zostawił w tyle całą resztę stawki. Do tego prowadzi w klasyfikacji atakujących i punktujących. Nic dziwnego, że klub szybko zaczął negocjacje w sprawie zatrzymania go na dłużej – w czwartek Norwid poinformował, że Indra zostanie na dwa kolejne sezony.
Isaacson najbardziej wartościowym graczem meczu został ostatnio, gdy wraz z kolegami pokonał Bogdankę, która w składzie ma m.in. Wilfredo Leona. Choć w kadrze USA był dotychczas w głębokiej rezerwie, to w PlusLidze zachwyca odwagą oraz fantazją i nie będzie zaskoczeniem, jeśli będzie dostawał teraz więcej szans także w reprezentacji.
Nos tajnej broni Norwida. Wszyscy powtarzają słowo-klucz
Pochwały za te wszystkie transfery należą się tajnej broni Norwida, którą jest Łukasz Żygadło. Były rozgrywający reprezentacji Polski w zasadzie oficjalnie nie zakończył jeszcze kariery (ostatnio, w latach 2021-23 grał w klubie Qatar SC), ale od poprzedniego sezonu pracuje w klubie z Częstochowy jako dyrektor sportowy. Jakiś czas temu, w rozmowie z autorami podcastu “Szósty Set”, opowiadał o swoich metodach pracy.
– Nie rozmawiam z menadżerami. Rozmawiam z ludźmi, którzy znają zawodnika, z zawodnikiem. Ktoś kiedyś powiedział, że jak jesteś młody, to zwracasz uwagę na siłę i wygląd, a im jesteś starszy, tym bardziej zwracasz uwagę na charakter. Wydaje mi się, że jak masz człowieka, który ma charakter, chęć rozwoju i cel, do którego dąży, to wystarczy zapewnić mu odpowiednie warunki. Wiemy, że liga francuska to nie to samo co polska i nie wszyscy się w tej drugiej sprawdzają. Ale oglądamy wcześniej zawodnika, by wiedzieć, że prezentuje określony poziom, a potem zaczynamy z nim pracować i robimy wszystko, by ten jego poziom podnosić – opowiadał wicemistrz świata z 2006 roku i brązowy medalista mistrzostw Europy 2011.
Żygadło to siatkarki obieżyświat i korzysta z tego w obecnej roli. Ebadipur to jego były kolega z drużyny – w sezonie 2016/17 razem występowali w Sarmajeh Bank Teheran. Były reprezentant Polski przyznał z uśmiechem, że wybierał teraz takich zawodników, z jakimi sam chciałby grać w zespole. Trafność jego decyzji potwierdzają siatkarze Norwida, które też powtarzają wspomniane słowo-klucz.
– Nasze wyniki są dowodem na to, że ta drużyna nie jest przypadkowa. W trudnych momentach pokazujemy charakter, to jest taki prawdziwy team spirit. Każdy dokłada do tego swoją cegiełkę – opisywał po jednym z ostatnich meczów środkowy Sebastian Adamczyk. On także dołączył do klubu latem, a od dwóch lat jest w szerokiej kadrze reprezentacji Polski.
Znany trener zostawił na lodzie zszokowanych częstochowian. Norwid będzie jak Świątek?
Wydawało się, że potężnym ciosem dla drużyny będzie sytuacja, do której doszło przed sezonem. W kwietniu ogłoszono podpisanie kontraktu z Igorem Kolakoviciem, ale już miesiąc później doświadczony i znany trener poinformował mailowo klub, że otrzymał inną, korzystną ofertę i postanowił ją przyjąć. Tym samym szkoleniowiec reprezentacji Serbii związał się z Halkbankiem Ankara, a częstochowianie zostali na lodzie.
Żygadło we wspomnianym podcaście nie krył, że decyzja Kolakovicia była dla klubu szokiem. W rozmowach z zawodnikami i sponsorami nazwisko Serba wykorzystywano bowiem jako magnes. Skoro jednak plan A nie wypalił, to były kadrowicz przeszedł do planu B – zatrudnił Cezara Douglasa Silvę. Brazylijczyk nie jest tak znany jak Kolaković, ale już wcześniej był wysoko na liście dyrektora sportowego.
– Byłem już w wielu sytuacjach i wiem, że robienie czegoś na siłę nie przynosi dobrych rezultatów. Rozmowy z Cezarem poszły szybko. Nie ma znanego nazwiska, ale wiedziałem, że wykonał wcześniej dobrą robotę [w ostatnich latach pracował głównie we Włoszech, w klubach spoza czołówki – red]. Ważne, by trener miał wiedzę i doświadczenie. Wtedy, jak patrzysz na prowadzoną przez niego drużynę, to widzisz, że jest tam pomysł na granie – tłumaczył Żygadło.
Na koniec pasujące porównanie tenisowe: tuż po zakończeniu kariery przez Agnieszkę Radwańską pojawiało się sporo głosów, że trzeba będzie długo czekać na kolejną polską tenisistkę w ścisłej światowej czołówce. Tymczasem już dwa lata później Iga Świątek zdobyła pierwszy tytuł wielkoszlemowy, a po następnym półtora roku rozpoczął się okres jej wielkiej dominacji. Gdy pięć lat temu upadł AZS Częstochowa, którego złote czasy przypadały na przełom wieków (16 medali mistrzostw Polski, w tym sześć złotych, triumf w Pucharze Challenge i trzecie miejsce w Pucharze Top Teams), też wydawało się, że dużo czasu może minąć zanim w mieście znów pojawi się siatkówka na wysokim poziomie. Kolejne lata pokażą, czy Norwid będzie godnym następcą, a najbliższe miesiące – czy zajmująca obecnie szóste miejsce drużyna utrzyma poziom prezentowany w pierwszej części sezonu.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS