Synapsa to miejsce, gdzie przekazywana jest informacja pomiędzy dwiema komórkami. To połączenie, miejsce transmisji, most. Dzięki synapsom jesteśmy w stanie myśleć, zapamiętywać i odczuwać emocje. O mostach miedzy przeszłością i teraźniejszością, śladach rzeczywistości, które pozostały w synapsach pisze Hanna Krall w swojej najnowszej książce Synapsy Marii H. Według zapowiedzi autorki, będzie to jej ostatnia publikacja.
Marie w opowieści są dwie – starsza i młodsza. Młodsza opozycjonistka, członkini Solidarności, internowana w stanie wojennym. W latach 80. wyemigrowała do Ameryki, skąd pisała lisy. Hanna Krall czytała w nich o dawnej Dąbrowie Górniczej, okolicznych wioskach, tradycyjnych potrawach z dawnych lat i codziennych obiadach za oceanem, o autystycznym synu Marii i jej teściowej, drugiej Marii, matce męża. Ta Maria, przeżyła getto warszawskie, cudem nie zmieściła się do pociągu na Umschlagplatz, a po wielu latach, 11 września znajdowała wewnątrz pierwszej wieży World Trade Center, w którą uderzył samolot. Zeszła po 1800 schodach na nowojorski chodnik i przeżyła.
Obie Marie poznajemy ze skrawków opowieści, strzępków informacji, śladów wyznań. Ich portrety zbudowane są ze wspomnień, ale nie tych z rodzaju godzinnych gawęd, które składają się na uporządkowaną historię życia. To raczej obrazy lub nawet obrazki, w których najbardziej rzeczywiste wydają się zapachy roślin, faktury liści i kolor płatków kwiatów, a świat sprowadza się czasem do smaku potrawy. Oprócz tego co zapamiętane jest też to, co zapomniane. Zapomniane, chociaż nie mniej ważne i nie mniej obecne. Bardziej prawdziwe wydają się fiołki sprzed lat, niż te rosnące dziś za płotem, bo nie pachną już tak samo. Świat w Ameryce bez kalarepy i korzenia pietruszki jest jakby mniej prawdziwy od świata, który został utracony.
Bohaterki, a właściwie bohaterowie, bo i autystyczny syn Marii na to miano zasługuje, są inni. Zdaje się, że nie przystają do namacalnego świata, w którym funkcjonują. Poskładanie rodzinnej fotografii z fragmentarycznej, oszczędnej i jakby ulotnej narracji pozostaje zadaniem czytelnika. Pomocne w tej drodze mogą być ilustracje Amandy Hrabowski, córki i wnuczki, które uzupełniają tekst. Tekst – łamigłówkę, w której pamięć i niepamięć, fakty i wyobrażenia tworzą złożoną rzeczywistość.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS