Święty Celestyn I – papież, który wyświęcił św. Patryka

Był to czas zażartych sporów i rozbieżności doktrynalnych, o których dyskutowano głównie z wyznawcami arianizmu. Patriarchą Konstantynopola był wówczas Nestoriusz. Papież słysząc, iż Nestoriusz głosi często kazania sprzeczne z nauczaniem Kościoła, wysłał do Konstantynopola Cyryla z Aleksandrii, by ten sprawdził, czy tak jest w istocie. 11 sierpnia 430 na podstawie materiałów i dowodów zgromadzonych przez Cyryla i i diakona Leona, synod rzymski, któremu papież Celestyn I przewodził, potępił Netoriusza, apelując by ten wyrzekł się swych błędów.

Podczas III Soboru Powszechnego, zwołanego do Efezu przez cesarza Teodozjusza II, doszło do dalszych sporów w czasie których przewodzący synodowi biskup Antiochii Jan nałożył na Cyryla z Aleksandrii (reprezentującego tam papieża) ekskomunikę. Cyryl nie pozostał Janowi dłużny i odwdzięczył mu się tym samym. Ostatecznie cesarz Teodozjusz skazał Nestoriusza na banicję. Patriarcha zmuszony był udać się na pustynię egipską, gdzie zmarł. W Konstatynopolu zastąpił go Maksymilian, którego papież Celestyn I zaaprobował. Odciął się także od ekskomuniki Jana z Antiochii, pozwalając mu na powrót na łono Kościoła, jeśli tylko zerwie z Nestoriuszem i przyjmie decyzje soboru.

Chcąc przeciwdziałać szerzącemu się w Brytanii pelagianizmowi, papież wysłał w 429 roku na Wyspy biskupa Germana z Auxerre, a także wyświęcił na pierwszego irlandzkiego biskupa diakona Palladiusza. Najsłynniejszym z wyświęconych przez Celestyna I biskupów był święty Patryk, którego powołano na urząd w 432 roku.

Zachowało się sporo listów kierowanych przez papieża do biskupów Galii, w których to sprzeciwiając się semipelagianizmowi, powoływał się w sprawach doktrynalnych na autorytet Augustyna (z którym w roku 418 prowadził korespondencję).

Wspomina się go jako energicznego papieża, który rozprawiając się ze schizmą nowacjanizmu, skonfiskował kościoły jej wyznawców. Za jego pontyfikatu odnowiono kościół Santa Maria in Trastevere (zniszczony przez pożar podczas łupienia Rzymu przez Alaryka w 410 roku) i rozpoczęto budowę bazyliki Św. Sabiny na Awentynie.

Celestyn I zmarł w Rzymie, pochowano go w katakumbach Św. Priscilli, w pobliżu małej bazyliki Św. Sylwestra.