Dziś w Kościele obchodzone jest Święto Objawienia Pańskiego, potocznie zwane „Świętem Trzech Króli”.
Jest to jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich. Pierwsze ślady jego obchodzenia są z już z III wieku, a powszechne wśród chrześcijan było już pod koniec IV wieku i już wtedy obchodzono je 6 VI. Jest to święto nakazane, czyli obligujące wiernych do udziału we mszy.
Święto to ma uczcić zdarzenie opisane w Ewangelii wg św. Mateusza, to jest przybycie do Dzieciątka Jezus trzech mędrców i złożenie przez nich darów, zarazem jednak ma głębszy, teologiczny sens, którego ilustracją jest ten fakt. Chodzi o to, że Syn Boży, przyjmując cielesną powłokę, objawił się światu, i to całemu światu, nie tylko Żydom, czego symbolem jest przybycie z innych krajów mędrców, którzy nie byli Żydami.
Zdarzenie to opisane jest tylko w jednej z Ewangelii, a mianowicie w Ewangelii wg św. Mateusza. Jest tam podane, iż trzech mędrców przybyło z daleka, ujrzawszy niezwykłą gwiazdę, która świeciła się wielkim blaskiem i nie przypominała zwykłej gwiazdy, przesuwała się bowiem po niebie. Uznali to za znak i wyruszyli jej tropem. Gdy doprowadziła ich do Izraela, doszli do wniosku, iż chodzi o nowego króla żydowskiego. Przybyli wpierw na dwór Heroda Wielkiego, ówczesnego króla żydowskiego, i powiedzieli o tym. Kapłani z otoczenia monarchy uzupełnili wieść informacją, iż ów przyszły król żydowski urodzi się pewnie w Betlejem, mieście, z którego wywodzi się ród Dawida. Herod powiedział mędrcom, że też chce oddać pokłon przyszłemu królowi, i wysłał ich w podróż. W istocie chciał zgładzić Dziecię. Mędrcy nie wrócili do Heroda, zostali bowiem ostrzeżeni we śnie, by tego nie robili.
Gdy mędrcy przybyli do Dzieciątka Jezus, ofiarowali mu trzy dary: złoto, kadzidło i mirrę. Na podstawie liczby tej darów zakłada się, iż było ich trzech. Kim byli? Do końca nie wiadomo, ale prawdopodobnie perskimi mędrcami i kapłanami zwanymi magami. Według późniejszych legend mieli nosić imiona Kacper, Melchior i Baltazar. Były też legendy dotyczące ich pochodzenia, według których tylko jeden pochodził z Persji, a pozostali dwaj z innych krajów, na przykład z Etiopii.
Z czasem zaczęto ich też błędnie uważać za królów, a święto potocznie nazywać „świętem trzech króli”. Źródłem tej pomyłki jest fragment jednego z psalmów, według którego przyszłemu mesjaszowi królowie będą wysyłać dary. Skojarzono ten fragment psalmu z opisem wręczenia darów z Ewangelii.
Od przełomu XV i XVI wieku praktykowany jest zwyczaj święcenia 6 I kredy i pisania nią na drzwiach domów „C+M+B” lub „K+M+B”, przy czym znak „plus” jest uproszczoną wersją znaku krzyża, natomiast litery to skrót łacińskiego zdania „Christus mansionem benedicat” („Chrystus niech błogosławi ten dom”). Jest też nawiązaniem do wspomnianych wyżej legendarnych imion mędrców.
Przybycie trzech mędrców do Dzieciątka Jezus i wręczenie przez nich darów jest obecny w sztuce. Obrazy przedstawiające to zdarzenie namalowali między innymi Giotto di Bondone, Rotgier van de Weyden, Geertgen tot Sin Jans, Sandro Botticelli, Leonardo da Vinci, Albrecht Dürer, Pieter Paul Rubens i wielu innych.
Święto Objawienia Pańskiego w Polsce (i wielu innych krajach) jest dniem wolnym od pracy. W 1960 r. komuniści znieśli to w ramach walki z Kościołem. Dniem wolnym od pracy 6 I stał się z powrotem dopiero w 2011 roku.
W wielu miastach, w tym w Radzyniu, na 6 I organizowane są „pochody trzech króli”. W ubiegłych latach zamieszczaliśmy z nich relacje (linki pod artykułem). W tym roku nie ma go ze względu na epidemię.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS