To pozornie dziwne zestawienie w tytule notki suwnicowej /Anna Walentynowicz/ z sędzią /Igor Tuleja/ jest spowodowane refleksją na temat solidarności międzyludzkiej wynikającej z demokracji społecznej.
Demokracja społeczna oznacza bowiem równość wszystkich obywateli wobec wspólnoty mieszkańców danego kraju /państwa/ pojmowana jako zwyczajna, międzyludzka solidarność.
Zaś demokracja polityczna to poprawność zachowań obywateli ustanowiona prawem od konstytucji i ustaw przez nakazy i uprawnienia prawne /wszelkiego rodzaju kodeksy/ itd., na czele z prawem wyborczym władz państwowych i samorządowych.
Czyli demokracja społeczna kieruje się bardziej zasadami kulturowo-obyczajowymi społeczeństwa, a polityczna pragmatyką ustrojową państwa objętą nakazami i zaleceniami konstytucyjno prawnymi w imię całościowego bezpieczeństwa kraju zorganizowanego w strukturze państwa.
W stosunkach państwo – obywatel zdarzają się często zachowania patologiczne, zarówno ze strony władz państwowych jak i obywateli.
Z pobudek czysto egoistycznych zarówno funkcjonariusze państwa jak i zwykli obywatele dopuszczają się naruszania porządku prawnego. Rządzący najczęściej dla szybszego osiągnięcia celów politycznych założonych w partyjnej strategii ustroju państwa, a także dla defraudacyjnych korzyści osobistych. Zwykli obywatele łamią prawo głównie dla tych osobistych, najczęściej materialnych, ale bywa, że też dla wyższej pozycji społecznej.
Kiedy więc władza – dysponująca całą potęgą państwa – wyrządza krzywdę obywatelowi i nie chce tego przyznać, ten chwyta się sprzeciwu wobec państwa sięgając do arsenału demokracji społecznej wkraczając na ścieżkę obywatelskich protestów na przykład ulicznych demonstracji.
W takich przypadkach ma miejsce owa solidarność z poszkodowanym /poszkodowanymi/ wyrażana społecznym poparciem o różnej skali „masowości” od paroosobowej po powszechną.
Arogancka władza najczęściej ignoruje protesty kilkuosobowe, a ulega tylko protestom masowym.
Tak więc stopień masowości okazanej solidarności poszkodowanemu /poszkodowanym/ przez państwo zależy od społecznego poczucia zasadności solidaryzmu z poszkodowanymi i ich przynależności do grupy społecznej uznawanej przez ogół za mniej lub bardziej ważną.
Oto miejsce dla dokładnego „wyłuszczenia” stopnia solidarności społecznej:
a) historycznie z roku 1980 wobec Anny Walentynowicz suwnicowej w Stoczni Gdańskiej zwolnionej z pracy za działalność w organizowaniu wolnych związków zawodowych, i
b) współcześnie wobec Igora Tuleji, sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie pozbawionego immunitetu przez dyscyplinarny organ sądowy /Izba Dyscyplinarna SN/ uznany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Sąd Najwyższy III PR za nielegalny, bo sprzeczny z polskim i unijnym prawem.
Pozbawiony immunitetu sędzia ma zarzuty ze strony państwa polskiego /władza PiS/ o naruszenie uprawnień sędziego podając do publicznej wiadomości uzasadnienie wyroku w sprawie awantury sejmowej w 2016 r. podczas uchwalania budżetu:
„Warszawski sąd uchylił w poniedziałek decyzję prokuratury o umorzeniu śledztwa w sprawie posiedzenia Sejmu z 16 grudnia 2016 roku, podczas którego uchwalono ustawę budżetową. Wskazał między innymi, że prokuratura w uzasadnieniu nie wyjaśniła, z jakiego powodu, kiedy i kto podjął decyzję o przeniesieniu obrad do Sali Kolumnowej. Jak dodał przewodniczący składu sędzia Igor Tuleya, “najbardziej dobitne zeznania, rozwiewające jakiekolwiek wątpliwości co do roli posłów opozycji w Sejmie złożył wicemarszałek Sejmu Ryszard Terlecki”.
Sędzia Tuleya wydał decyzję ws. obrad 16 grudnia. Pełne uzasadnienie – TVN24
Konkluzja:
Ad. 1. Zwolnienie z pracy p. Walentynowicz w roku 1980 wywołało w jej obronie strajk w stoczni. Kiedy władza nie przywróciła suwnicowej do pracy, zastrajkował cała Polska ze skutkiem sromotnej przegranej władzy i upadku socjalizmu w Polsce.
Ad. 2. Kiedy dzisiaj obecna władza powołuje niekonstytucyjny sąd dyscyplinarny, a ten niekonstytucyjny organ pozbawia immunitetu niezawisłego sędziego, który naraził się opcji rządzącej w Polsce, bo uznał łamanie regulaminu sejmu przez większość sejmową /PiS/ podczas sławetnej, budżetowej sesji sejmowej w 2016 r. nie zrobiło to najmniejszego wrażenia na opozycji, organizacjach społecznych, związkach zawodowych, itp., mówiąc krótko, ów groźny ustrojowo przypadek sędziego Tulei nie spowodował żadnej refleksji społecznej, że oto upada w Polsce suwerenność sądownictwa i sędziów, co jest prostą drogą do likwidacji trójpodziału władzy w autorytarnym państwie wyzutym z wszystkich instytucji nadzoru i kontroli poczynań władzy.
W jakimś uproszczeniu można domniemywać, że polskie społeczeństwo – w szerokim tego słowa znaczeniu – nie uświadamia sobie powagi sytuacji polskiego problemu wymiaru sprawiedliwości i nie traktuje tego jako groźby dla swojego /obywatelskiego/ funkcjonowania w państwie i nie rozumie strat społecznych dla dalszych, wieloletnich skutków ograniczania wolności obywatelskich w Polsce przez likwidowanie niezależnych sądów.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS