Supermiasta 2040. Białystok to cudowna maszyna

Gdy w 1989 r., przed wyborami 4 czerwca, rozklejałem plakaty kandydatów Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, nie robiłem tego, bo chciałem, by ulice w Białymstoku były równe, miejskie autobusy się nie spóźniały po 30 minut, ani dlatego, by w centrum miasta było czysto. W ogóle o tym wówczas nie myślałem. Robiłem to, bo dla mnie, jak i dla tysięcy innych osób, najważniejsza była wolność. Rozumiana jako prawo do zabierania głosu, zrzeszania się, wyrażania swoich poglądów – i co najważniejsze – jako prawo do tego, by mieć wybór.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ