Stworzyła firmę na gruzie i pyle. “Tego w Strefie Gazy mamy pod dostatkiem”

Często się to zdarza?

To tutaj norma, że elektryczności częściej nie ma, niż jest. W ciągu dnia możemy korzystać z prądu około trzech, czterech godzin. Sześć to już absolutne maksimum. Gdy zachodzi słońce, zwykle nie mamy już prądu. Gaza pogrąża się w ciemności i nikt nie wie, co przyniesie noc, ani kolejny dzień.

Jak w takich warunkach udało się wpaść na pomysł rozpoczęcia własnej działalności?

GreenCake i SunBox to nieprzypadkowe przedsięwzięcia. Fundamentem, na którym powstały, są realia Strefy Gazy. W 2008 r. w wyniku bombardowania nasz dom został zrównany z ziemią. Miejsce, w którym spędziłam całe swoje dzieciństwo, po prostu przestało istnieć. Mnóstwo innych rodzin również straciło wtedy dach nad głową. Gdy nasz dom legł w gruzach, rodzice podjęli decyzję o przeprowadzce do miasta Gazy. To, co tam zastaliśmy, dało mi impuls do działania: widzieliśmy tłumy ludzi stojących w kolejkach do punktów ONZ, w których rozdawano podstawowe materiał budowlane. Mieli z nich odbudowywać zniszczone w bombardowaniach domy. Pomyślałam, że muszę znaleźć jakiś sposób, by na miejscu wytwarzać tego typu materiały.

Problemem był zapewne brak surowców.

Gaza jest pełna niczego – przeważającym elementem krajobrazu są gruzy i unoszący się nad nimi pył. Pierwszym pomysłem było wytwarzanie cegieł z papieru. Nie wyszło. Podobnie jak w kolejnym przypadku, gdy jako surowiec wykorzystywaliśmy błoto. Aż wreszcie doznałam olśnienia. Pomyślałam: zróbmy cegły z niczego. W tym przypadku chodziło oczywiście o gruz i pył, którego tutaj w Strefie Gazy jest pod dostatkiem. Składniki te przerabiamy na odpowiednią masę, formujemy z niej bloki, a następnie poddajemy suszeniu.

I taki materiał jest w stanie dorównać tradycyjnej cegle?

Nie tylko dorównać, ale i przewyższyć: jest lżejszy, a przy tym mocniejszy i co najważniejsze – nigdy nie brakuje nam surowców do jego wytwarzania. Ale żeby nie było zbyt pięknie, przypomnę tylko, że prądu w Strefie Gazy wystarcza zaledwie na kilka godzin dziennie. Bez niego produkcja jest niemożliwa. Ciągłe przerwy w dostawach nie pozwalały nam zaspokoić rosnącego zapotrzebowania na nasze cegły.

W ten sposób narodził się pomysł na drugie przedsięwzięcie – SunBox?

Pomyślałam: skoro udało mi się rozwiązać problem braku podstawowych materiałów budowlanych, to dlaczego nie spróbować zawalczyć z ciągłymi przerwami w dostawach prądu. Wiedziałam, że znalezienie alternatywnego źródła energii będzie podwójnie korzystne dla mieszkańców Strefy. Z jednej strony staną się mniej narażeni na niespodziewane wyłączenia prądu, a z drugiej – moja fabryka zacznie pracować efektywniej i produkowane w niej cegły trafią do większej liczby osób potrzebujących. Instalacje fotowoltaiczne, które dostarczamy i montujemy, zapewniają dostęp do prądu tysiącom mieszkańców Strefy Gazy.

Jak wygląda prowadzenie działalności w Strefie Gazy? W realiach, które Pani opisuje, wydaje się to niewyobrażalne.

Odpowiem pytaniem na pytanie: o czym Pan myśli, mówiąc o współczesnym rynku w Europie?

O swobodnym przepływie ludzi, towarów, kapitału, wspólnych regulacjach prawnych…

To teraz proszę sobie wyobrazić, że tego wszystkie nie ma. Nic, ani nikt nie jest w stanie przekroczyć granicy z Izraelem bez uzyskania odpowied … czytaj dalej

Zgłoś naruszenie/Błąd