Studenci AGH opracowali biodegradowalne opakowanie na mleko, które rozłoży się w minimum 90 proc.

Żywność o krótkim terminie przydatności

Zgodnie z założeniem, opakowanie ma być przeznaczone do przechowywania m.in. mleka oraz innej żywności o krótkim terminie przydatności, ma zawierać materiały pochodzenia naturalnego ulegające rozkładowi w minimum 90 proc., a jednocześnie także odpowiednio chronić żywność. Studenci pracują nad takimi rozwiązaniami, które pozwoliłyby zakwalifikować projektowane opakowanie do grupy odpadów możliwych do kompostowania, których produktami rozkładu będą tylko woda i dwutlenek węgla.

Model kompozytu, z którego skonstruowane będzie opakowanie. Karton ma składać się z trzech warstw, dwóch biodegradowalnych oraz celulozy. AGH

– Biodegradowalny karton jest bardzo pożądanym rozwiązaniem i ma realny wpływ na zmniejszenie zużycia w przemyśle spożywczym konwencjonalnych nierozkładalnych i zalegających na wysypiskach śmieci polimerów. Szczególnie dotyczy to najbardziej kłopotliwych opakowań warstwowych, popularnie nazywanych Tetra Pakami – podkreśla studentka Renata Radzewicz, przewodnicząca koła naukowego.

Trzy warstwy kartonu na mleko

Projektowane przez studentów opakowanie będzie składać się z trzech głównych warstw. Pierwszą będzie foliowa warstwa biodegradowalna, wykonana z matrycy polimerowej. Jej celem będzie zapewnienie przede wszystkim nieprzepuszczalności oraz ochrona przed uszkodzeniami mechanicznymi opakowania. Druga warstwa – konstrukcyjna – będzie odporna m.in. na ściskanie czy zgniatanie. I trzecia: foliowa warstwa biodegradowalna o wysokiej nieprzepuszczalności dla m.in. tlenu oraz światła.

– Materiałami, które zostaną poddane badaniom, będą biodegradowalne żywice termoplastyczne, a w szczególności polilaktyd (PLA) oraz naturalne modyfikatory dodane w celu poprawy właściwości, np. włókna celulozowe – tłumaczy opiekun projektu, dr Piotr Szatkowski z Katedry Biomateriałów i Kompozytów. – Ponadto finalny produkt powinien spełniać szereg wymagań umożliwiających jego użycie, m.in.: niską transmisję światła oraz tlenu czy odporność na uszkodzenia. Karton powinien również być możliwy do wytworzenia za pomocą znanych i przetestowanych metod, co ułatwiłoby implementację rozwiązania w obecnie stosowanych liniach produkcyjnych. 

Jak dodaje, w toku prac zostanie opracowana technologia oraz dobór materiałów, aby produkt finalny mógł zostać wprowadzony na rynek.